Սենեկապետություն

Սենեկապետություն, արքունի գործակալություն հին և միջնադարյան Հայաստանում։ Գործակալը կոչվել է սենեկապետ, սենեկապան կամ «պահպան և պետ սենեկի»։ Պահպանել և հսկել է թագավորի գանձերն ու շտեմարանները, դիվանատունը, դրոշը, կնիքը, պալատի սենյակները, հանդերձանքը, զգեստավորել և կապել է նրա «մարգարտապատ, ոսկեպատյան պողովատիկ սուսերը», կազմակերպել հանդիսավոր արարողություններն ու խնջույքննրը։ Հաճախ թագավորի անունից ընդունել և ուղարկել է դեսպանություններ, վարել բանակցություններ։ Կիլիկյան Հայաստանում սենեկապետը կոչվել է հեջուբ կամ ջամբաշա։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։