Ջանգար
Արտաքին տեսք
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/30/The_Soviet_Union_1990_CPA_6207_stamp_%28550th_Anniversary_of_Jangar_%28Kalmyk_folk_epic%29._Etching_by_G._A._Echeistov%29.jpg/220px-The_Soviet_Union_1990_CPA_6207_stamp_%28550th_Anniversary_of_Jangar_%28Kalmyk_folk_epic%29._Etching_by_G._A._Echeistov%29.jpg)
«Ջանգար» (կալմ. Җаңһр), կալմիկական հերոսական էպոս։ Գովերգում է կալմիկ 12 դյուցազունների և նրանց առաջնորդ Ջանգարի՝ հեքիաթային Բումբա երկրի պաշտպանների ռազմական սխրանքները։ էպոսում արտացոլված են կալմիկ ժողովրդի հույսերն ու ակնկալությունները, նրա բազմադարյան պայքարն իր ազգի գոյության համար։
Ջանգարի առաջին գրառումը կատարվել է 1804 թվականին։ էպոսի երկու գլուխները առաջինը հետազոտել ու ռուսերեն, թարգմանել է միսիոներ-մոնղոլագետ Ալեքսեյ Բոբրովնիկովը, 1854 թվականին։ 1910 թվականին հրատարակվել է տասը գլուխ, որ գրառվել է ըստ Ջանգարի հայտնի ասացող էլյան Օվլի։
1940 թվականի աշնանը Խորհրդային Միությունում նշվել է Ջանգարի 500-ամյակը։
Դյուցազներգությունը հայտնի է նաև Մոնղոլիայում։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 9, էջ 475)։ ![]() |