Պրակրիտներ

Պրակրիտներ կամ պրակրիտական գրականություն (սանսկրիտ՝ प्रकृति, prakṛti ^IAST «պատճառ, հարց»), Մուլադեի մասին ասքերի շարքը, Խարիբհադրայի «Դհուրաաքյանա», վիպերգական ժանրի ստեղծագործությունները, կապված շայնիզմքը քարոզչության հետ։ Այլ պրակրիտներով պահպանվել են միայն առանձին հուշարձաններ, ինչպես Դունահիի պայշաչի լեզվով գրված «Բրիհատկաթա» էպոսը (մեզ է հասել սանսկրիտերեն երեք վերամշակումներով)։

Անկախության տարիներին հրատարակվել են պրակրիտներով, ապաբհրանշայով և ավահաթայով գրական հուշարձաններ [Ադդահմանա Մուլթանիի (մոտ 9-10 դդ․) «Սանդեշրասակ» պոեմը]։ Տամա հնդկական գրական պատմական պրոցեսում պրակրիտ գրականությունը երկար ժամանակ հանդես է եկել որպես սուբստրատ, որի վրա աճել է սանսկրիտական գրականությունը, վերջինս իր հերթին ազդեցություն է գործել պրակրիտներով, ապաբհրանշայով և ավահաթայով գրված գրականության վրա։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 9, էջ 420)։