Նիկելին

Նիկելին, նիկելի կարմիր հրաքար, միներալ, նիկելի արսենիդ։ Քիմիական բաղադրությունը՝ NiAs։ Հաճախ պարունակում է Со-ի, Fe-ի, Sb-ի խառնուրդներ։ Բյուրեղագիտական համակարգը հեքսագոնային է։ Հիմնականում առաջացնում է հոծ հատիկավոր կամ ձողաձև զանգվածներ։ Գույնը՝ գունատ պղնձի կարմիր, փայլը՝ մետաղական։ Էլեկտրականության լավ հաղորդիչ է։ Կարծրությունը՝ 5–5,5, խտությունը՝ 7800կգ/մ³։ Օքսիդացման զոնայում հեշտությամբ հողմահարվում է, փոխարկվում վառ կանաչ երկրորդային միներալի՝ աննաբերգիտի $(Ni[AsO_{4}]_{2}\cdot 8H_{2}O)$։ Հանդիպում է գերհիմքային ինտրուզիվ ապարներում՝ քրոմիտի հետ, պղինձ–նիկելային, Ni–Со և Ag–Ni–Со ֆորմացիայի հանքավայրերում։ Կա ՌԴ–ում (Կեմերովոյի մարզ, Տուվայի ԻՍՍՀ), ԳԴՀ–ում, ԱՄՆ–ում, Կանադայում։ Զգալի կուտակումների դեպքում նիկելի ստացման արժեքավոր հանքանյութ է։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 8, էջ 294)։