Նադեժդա Բուրյան

Նադեժդա Բուրյան
Ծնվել է	մարտի 1, 1923; Ռոսսոշ, Rossoshansky Uyezd, Վորոնեժի նահանգ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Մահացել է	2011
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Ուկրաինա
Մասնագիտություն	գիտնական
Ալմա մատեր	Վորոնեժի պետական համալսարան (1948)
Գիտական աստիճան	տեխնիկական գիտությունների դոկտոր (1984)
Հայտնի աշակերտներ	Սվետլանա Կիշկովսկայա
Պարգևներ	; և

Նադեժդա Իվանի Բուրյան (մարտի 1, 1923(1923-03-01), Ռոսսոշ, Rossoshansky Uyezd, Վորոնեժի նահանգ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ - 2011), խորհրդային և ուկրաինացի գիտնական գինեգործության մանրէաբանության ոլորտում։ Տեխնիկական գիտությունների դոկտոր (1984), պրոֆեսոր (1994), Ղրիմի գիտությունների ակադեմիայի պատվավոր ակադեմիկոս^[1]։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1923 թվականի մարտի 1-ին Արևելյան Սլոբոժանշչինայի Ռոսսոշ քաղաքում (Վորոնեժի մարզ, Ռուսաստան) բանվորի ընտանիքում^[1]։ 1948 թվականին ավարտել է Վորոնեժի պետական համալսարանը։ 1948 թվականից գիտահետազոտական աշխատանքներ է իրականացրել Յալթայի Մագարաչ խաղողագործության և գինեգործության ինստիտուտում։ 1948-1961 թվականներին եղել է գիտաշխատող։ 1960 թվականին պաշտպանել է թեկնածուական թեզ։ 1961-1987 թվականներին եղել է մանրէաբանության լաբորատորիայի վարիչ։ 1985 թվականին պաշտպանել է դոկտորական դիսերտացիա։ 1986 թվականին գինու արդյունաբերության համար գիտական դպրոց ստեղծելու և գիտական կադրեր պատրաստելու համար (պրոֆեսոր Ալբերտովնա Կիշկովսկայայի ուսանողներ և ուրիշներ) նրան շնորհվել է պրոֆեսորի գիտական կոչում^[2]։ 1987 թվականից աշխատել է սելեկցիոն և բիոտեխնիկական կենտրոնի գլխավոր գիտաշխատող, այնուհետև մանրէաբանության բաժնի առաջատար գիտաշխատող^[3]։ Մահացել է 2011 թվականին^[2]։

Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ամուսին՝ Վլադիմիր Ֆեդորովիչ Ռիբինը, գիտնական-գյուղատնտես, կենսաբանական գիտությունների թեկնածու։
Դուստր՝ Նատալյա Վլադիմիրովնա Սելիվանովան, Ղրիմի Ինքնավար Հանրապետության վաստակավոր ուսուցիչ, դասավանդում է «Ապագայի դպրոց» փորձարարական ուսումնական հաստատությունում^[1]։

Գիտական գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նադեժդա Բուրյանն իր աշխատանքային գործունեությունը սկսել է հայտնի գիտնականների, գինեգործների և մանրէաբանների՝ Ն․ Ֆ․ Սաենկոյի, Վասիլի Նիլովի, Եկատերինա Օդինցովայի, այնուհետև պրոֆեսոր Գերման Վալույկոյի^[1] ղեկավարությամբ։ Մշակել է գինու և քաղցուի վնասակար միկրոֆլորայի դեմ պայքարի արդյունավետ տեխնոլոգիական մեթոդներ, գինու արդյունաբերության մեջ մանրէաբանական վերահսկողության մի շարք մեթոդներ, ընտրել բարձր արտադրողական խմորիչ շտամներ և ներդրել դրանք արտադրության մեջ։ Նրա կողմից հաստատված խմորիչի նյութափոխանակության օրինաչափությունները, կախված զարգացման պայմաններից, տեսական հիմնավորում էին սեղանի գինու նյութերի և բնական կիսաքաղցր փրփրուն գինիների շարունակական խմորումով պատրաստման տեխնոլոգիայի զարգացման համար։ Նա մշակել և ներդրել է խաղողի քաղցուի շարունակական խմորման պայմաններում սեղանի գինենյութերի արտադրության տեխնոլոգիա։ Բուրյանի կողմից մշակված Ֆեոդոսիա 1-19, Սոդակ VI-5, Կոկուր-3 և խմորիչների մյուս տեսակները լայնորեն օգտագործվում են Ուկրաինայի և ԱՊՀ գինու արդյունաբերության մեջ և տալիս են զգալի տնտեսական արդյունք^[2]։ Նա հեղինակ է ավելի քան 244 գիտական աշխատությունների, 37 գյուտերի հեղինակային իրավունքի հավաստագրերի, ստացել է Ուկրաինայի չորս արտոնագիր, պատրաստել է 18 բարձրակարգ մասնագետներ (ասպիրանտներ)^[3]։

Մատենագիտություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նրա աշխատությունների շարքում նշանակալի դեր ունեն՝

Գինեգործության մանրէաբանություն։ Մոսկվա, 1979 (համահեղինակ՝ Լ. Վ. Տյուրինա);
Ձեռնարկ գինու գործարանների լաբորատորիաների աշխատողների համար. Տեխնոլոգիական և մանրէաբանական հսկողություն։ - Մոսկվա, 1979 (համահեղինակ)։
Գինեգործության ուղեցույց / Ուկրաինական ԽՍՀ գիտության վաստակավոր գործիչ, տեխնիկական գիտությունների դոկտոր պրոֆեսոր Գ. Գ. Վալույկոյի խմբագրությամբ - Մ., Ագրոարդհրատ, 1985 - 447 էջ (համահեղինակությամբ)։

Պարգևներ և կոչումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պարգևատրվել է Պատվո նշան շքանշանով, Լ. Ս. Գոլիցինի անվան ոսկե մեդալով^[3],
Ղրիմի Ինքնավար Հանրապետության Գիտության և տեխնիկայի վաստակավոր գործիչ^[3],
Պրոֆեսոր Գ․ Գ․ Վալույկոյի անվան մրցանակի դափնեկիր «Գիրք։ Մենագրություն» անվանակարգում (2004 թվականից)^[1]։

Հիշատակ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նադեժդա Բուրյանի անունը գրանցվել է Ղրիմի գինեգործների միության «Պատվո գրքում», ինչպես նաև ընդգրկվել է խաղողագործության հանրագիտարանում (1986, Քիշնև) և «Ուկրաինայի կանայք» հանրագիտարանում (2001, Կիև)^[3]։

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Энциклопедия виноградарства / главный редактор А. И. Тимуш. — Кишинев: Главная редакция Молдавской советской энциклопедии, 1986.
ИЗВЕСТНЫЕ ВИНОДЕЛЫ СНГ _ Все о вине, виноделии, коньяке, шампанском, виноградарстве, винограде, водке, табаке, государственном контроле Archived 2022-03-15 at the Wayback Machine.
Прощаемся с выдающимся микробиологом // Журнал «Напої. Технології та Інновації». — 2011.
Бура Никита Стаж работы моей бабушки – один из самых больших в стране // Газета Летняя столица. — 2012. — № 49 (338).

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Бура Никита Стаж работы моей бабушки – один из самых больших в стране // Газета Летняя столица. — 2012. — № 49 (338).
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 Прощаемся с выдающимся микробиологом // Журнал «Напої. Технології та Інновації». — 2011.
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 «Виноделие, виноградарство, алкоголь и табак. Портал отраслевых ресурсов»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2022-03-15-ին։ Վերցված է 2021-07-23

[:0-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Бура Никита Стаж работы моей бабушки – один из самых больших в стране // Газета Летняя столица. — 2012. — № 49 (338).

[:1-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 Прощаемся с выдающимся микробиологом // Журнал «Напої. Технології та Інновації». — 2011.

[ПОР-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 «Виноделие, виноградарство, алкоголь и табак. Портал отраслевых ресурсов»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2022-03-15-ին։ Վերցված է 2021-07-23

[1]

[2]

[3]