Մասնակցի քննարկում:Մարինե Հակոբյան/Ավազարկղ4
Իվտո[1] (ֆր.՝ Yvetot) , քաղաք Ֆրանսիաի հյուսիսում,Նորմանդիաի շրջան, ծովափնյա Սեն դեպարտամենտ,Ռունաի շրջանում համանուն կանտոնի կենտրոնում։Գտնվում է Ռուանից 37 կմ հյուսիս-արևմուտք և Դիեպ քաղաքից 49 կմ հարավ-արևմուտք, A29 և A150 մայրուղիների խաչմերուկից 3 կմ հեռավորության վրա։ Քաղաքի կենտրոնում գտնվում է Իվտո երկաթուղային կայարանը՝ Փարիզ-Լե Հավր գծի վրա։
Բնակչություն (2018) - 11 627 մարդ։
Պատմություն[խմբագրել կոդը]
200px|left|thumb|Церковь Святого Петра Իվտո անվան ծագումը մնում է անհասկանալի, սակայն փաստագրված է, որ XIV-XVI դարերում տեղի տերերը կոչվում էին Իվտոյի թագավորներ։Իվտո-ն առաջին անգամ հիշատակվել է 1021 թ.-ին դուքս Ռիչարդ II-ի կողմից Սեն-Վադրիլի աբբայությանը նվիրաբերած հողերի թվում։
Սակայն ամրագրված է, որ XIV-XVI դարում տեղի տարեցները անվանում էին Իվտոյի Թագավորներ։ Առաջին անգամ Նշված է 1021 թվականին դքս Ռիչարդ II-ի կողմից Սեն Վանդիլ Աբբայությանը նվիրաբերված հողերի շարքում:Իվտոն հիշատակվում է նաև ուտոպիստ փիլիսոփա Ժան Մելեի կտակում։Այնտեղ ասվում է, որ տեղի թագավորը միակն է, ով իր ողջ թագավորությունը տեսնում է սարից։ Ивто
XVII դարում Իվտոն ծաղկում ապրեց ի շնորհիվ առևտրային արտոնությունների և այստեց բացվեց ջուլհակների գործարաններ։ 1940 թվականին այն գրեթե ամբողջությամբ ավերվել է և վերակառուցվել Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո։
Տեսարժան վայրեր[խմբագրել կոդը]
- Ժամանակակից Սուրբ Պետրոս եկեղեցին. Կառուցվել է 1949-1956 թվականներին 1940 թվականին ավերված հին եկեղեցու տեղում։Վիտրաժը 1046 մ2 մակերեսով համարվում է ամենամեծ տարածքը Եվրոպայում։
- Փղոսկրյա իրերի թանգարան:
- Առանձնատուն Դյուֆե,կառուցվել է 1612թվականին։Ներկայումս դարփել է համերգների և թատերական փառատոների անցկացման վայր։
Տնտեսություն[խմբագրել կոդը]
Բնակչության զբաղվածության կառուցվածքը
- Գյուղատնտեսություն — 0,6 %
- Արդյունաբերություն — 5,1 %
- շինարարություն— 4,6 %
- առևտուր, տրանսպորտ և ծառայություններ— 46,7 %
- պետական և քաղաքային ծառայություններ — 43,1 %
Գործազրկության մակարդակը(2017) — 13,6 % (Ֆրանսիան ընդհանրապես — 13,4 %, Պրիմորսկայա Սենա դեպարտամենտ— 15,3 %).
Միջին տարեկան եկամուտը 1 անձի համար, եվրո (2018) — 20 130 (Ֆրանսիան ընդհանրապես— 21 730,— 21 140). Պրիմորսկայա Սենա դեպարտամենտ — 21 140)։
Ժողովրդագրություն[խմբագրել կոդը]
Բնակչության դինամիկա, մարդիկ
Ադմինիստրացիա[խմբագրել կոդը]
Իվտոյի քաղաքապետի պաշտոնը 2008 թվականից զբաղեցնում է սոցիալիստ Էմիլ Կանյուն (Émile Canu)։ 2020 թվականի ավագանու ընտրություններում նրա գլխավորած ձախ ցուցակը հաղթել է 1-ին փուլում ՝ ստանալով ձայների 56,70 տոկոսը:
Ժամկետ | Ազգանուն | Կուսակցություն | Նշումներ | |
---|---|---|---|---|
1959 | 1995 | Պիեռ Բոբ | Արմատական կուսակցություն Արմատական ձախ կուսակցություն |
բժիշկ,
Վարչության գլխավոր խորհրդի անդամ |
1995 | 2008 | Ֆիլիպ Դեկուլտո | Տարբեր իրավունք | բժիշկ,
Վարչության գլխավոր խորհրդի անդամ |
2008 | Էմիլ Կանու | Սոցիալիստական կուսակցություն | ուսմասվար,
Վարչության գլխավոր խորհրդի անդամ |
Հայտնի բնիկներ[խմբագրել կոդը]
- Ռայմոնդ Դելանդ (1825-1890), դրամատուրգ, բեմադրիչ և Փարիզի Վոդևիլ թատրոնի ռեժիսոր
Նշումներ[խմբագրել կոդը]
- ↑ Атлас мира / сост. и подгот. к изд. ПКО «Картография» в 2009 г. ; гл. ред. Г. В. Поздняк. — М. : ПКО «Картография» : Оникс, 2010. — С. 56. — ISBN 978-5-85120-295-7 (Картография). — ISBN 978-5-488-02609-4 (Оникс).
Հղումներ[խմբագրել կոդը]
- Ազգային վիճակագրություն ինստիռում
- 2020 թվականի քաղաքային ընտրությունների արդյունքները