Մասնակից:Միլենա Փարեմուզյան/Ավազարկղ4

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Ութերորդ դասարանցու համախտանիշ (ճապոներեն՝ 中二病 Тю:нибё:, (համախտանիշ միջնակարգ դպրոցում սովորելու երկրորդ տարում), սա ճապոներեն խոսակցական տերմին է, սովորաբար նկարագրում է վաղ պատանեկության տարիքում գտնվող երեխաներին, որոնք ենթարկվում են մեծութան մոլորություն ձևին և գերագնահատում են իրենց և իրենց նշանակությունը Երկրի վրա (օրինակ, հավատում են, որ ունեն հատուկ թաքնված ունակություններ կամ գիտելիքներ, որոնք կարող են վտանգել համաշխարհային կարգը և այլն։ Տերմինը հայտնի է դարձել մանգայում, անիմեում և լայթ-նովելում, ինչպես Love, Chunibyo & Other Delusions և այլն։[1][2][3][4]Այն դարձել է խոսակցական տերմին Ճապոնիայի օտակու մշակույթում և նրա հարակից արտադրանքներին. մանգէ, րանոբէ, անիմե և այլն:

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Տերմինը հորինվել է ճապոնացի կոմիկ և ռադիոհաղորդող Խիկար Իձյուինի կողմից, 1999 թվականին իր ռադիոհաղորդման «UP'S Ultra Performer'S radio»[jp] (կրճատ «UP'S»)-ի ժամանակ, որտեղ նա բացատրել է մանկական, ինֆատիլային ավագ դպրոցում սովորող աշակերտների ձգտումները, իբրև նրանք հիվանդ են համախտանիշով, որը նա հայտնաբերել է։[5][6] 2009 թվականին նա հանդես եկավ հայտարարությամբ՝ մերժելով լրջությունը «ութերորդ դասարանցու համախտանիշ» տերմինի, քանի որ նա, չնայած նրան, որ նա պարզապես հումորային և ինքնաբուխ մեկնաբանություն ուներ, սկսեց լրջորեն ուսումնասիրվել հոգեբանության մեջ։[6]

«Ութերորդ դասարանցու համախտանիշը» սովորաբար ասոցացվում է երիտասարդ մարդկանց հետ․ որոնք ծրագրերի, գրքերի, տեսախաղերի և այլ աուդիովիզուալ տեղատվական աղբյուրների, ֆանտաստիկ ժանրերի, ահաբեկչության կամ գիտաֆանտաստիկի ազդեցության տակ իրենց կապում են ստացված փորձի հետ և անվանում են իրենց յուրահատուկ մարդիկ գերբնական ուժերով և/կամ գիտելիքներով։

2008 թվականին հեղինակ րանոբէ Խեյա Սաէգամին գրել է գիրք «Ութերորդ դասարանցու համախտանիշ-օգտագործման ցուցմունքներ»,(ճապոներեն՝ 中二病取扱説明書) որտեղ նա առանձնացնում է համախտանիշի երեք տեսակ։[7][5]

  • DQN[jp] (ճապոներեն՝ DQN系, դոքյուն կէյ), սա այն պատանիներն են, որոնք իրենց դրսևորում են հակահասարակական, ձևացնելով, թե պատկանում են ենթաշխարհին, չնայած նրանք հազվադեպ են ինչ-որ կերպ կապ ունենում մարգինալացված շրջապատի հետ, և նրա մասին նրանց գաղափարներն ու գիտելիքները հիմնականում բխում են հեռուստատեսային հաղորդումների ցուցադրած կարծրատիպերից։
  • Սուկուբտուլտուրա/SubCul (ճապոներեն՝ サブカル系, սաբու կարու կէյ), սրանք այն պատանիներն են, որոնք ձգտում են լինել յուրահատուկ, Они стремятся быть особенными, արտահայտելով մերժում ամենահայտնի և հայտնի մոդերի մասին, դրանցով իսկ դրսևորվելով։ Զարմանալիորեն, այս մարդիկ ընդունում են «ընդհատակա» նորաձևություն, թեկուզ և նրանք չեն նշվում որպես առանձին սուբկուլտուրայի հոսք, նրանց հեշտ է ճանաչել արտաքին տեսքից և պահելաձևից։ Այս տիպի հիմնական գաղափարն է, «գնալ հոսքին հակառակ» և պահել հարաբերությունները նույն հետաքրքրությամբ մարդկանց հետ։
  • Չար աչք (ճապոներեն՝ 邪気眼系 դզյակիգան կէյ)մ այս տեսակը առավել հաճախ է նույնացվում համախտանիշի հետ։ Այս պատանիները ֆանտաստիկայի, ֆանտազիայի, գերբնական, դավադրության տեսությունների սիրահար են, ովքեր հավատում են, որ իրենք ունեն թաքնված ուժեր և ունակություններ, ինչն իրենց դարձնում է գերմարկային, իմաստուն, կախարդական արարածներ և այլն։ Այդ իսկ պատճառով նրանք ստեղծում են կեղծանուններ երկընտրանքային անձերի համար, որոնց հետ իրենց զգում են նույնացված և դրանց հիման վրա նրանք հաճախ հիմքում են իրենց արտաքինի և վարքի գեղեցկությունը։

Наследие[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Литературный критик Боси Тино заявил, что он хотел бы дать роману «Дон Кихот» подзаголовок «Синдром восьмиклассника в 50 лет». Он объяснил это порочным кругом, который можно увидеть в романе, характеризуемый тем, что «главный герой видит мир через розовые очки, и его окружение вынуждено подыгрывать ему или отвернуться от него, чтобы не отрицать его заблуждения, что, однако, только заставляет главного героя всё больше и больше поддаваться этим заблуждениям».[8]

Синдром восьмиклассника как подход к обучению[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Синдром восьмиклассника» в настоящее время используется в качестве подхода к изучению немецкого языка японскими студентами. Японско-Немецкое Общество Токио[de] с 2015 года провело ряд мероприятий под названием Կաղապար:Нихонго, которые вызвали в Японии интерес со стороны СМИ.[9][10]

См. также[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կաղապար:Родственные проекты

Примечания[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ Clements, Jonathan; McCarthy, Helen (February 9, 2015). «The Anime Encyclopedia, 3rd Revised Edition: A Century of Japanese Animation». Stone Bridge Press. Վերցված է July 16, 2018-ին – via Google Books.
  2. ↑ «Love, Chunibyo & Other Delusions Complete Collection Anime DVD Review». fandompost.com. July 17, 2014. Վերցված է July 16, 2018-ին.
  3. ↑ «So, I Just Watched Hyouka...». crunchyroll.com. Վերցված է July 16, 2018-ին.
  4. ↑ «Knights of Sidonia, Love, Chunibyo & Other Delusions and Love Live! Released Monday». animenewsnetwork.com. Վերցված է July 16, 2018-ին.
  5. ↑ 5,0 5,1 «Chuunibyou: Funny or Something Darker?». honeysanime.com. April 25, 2017. Վերցված է July 16, 2018-ին.
  6. ↑ 6,0 6,1 «Ask John: What Makes a Character a Chuunibyou? – AnimeNation Anime News Blog». www.animenation.net. Վերցված է July 16, 2018-ին.
  7. ↑ «中二病も才能のうち！？　500人に訊いた！ マンガ家志望の"中二あるある"ランキング - ダ・ヴィンチニュース». ddnavi.com. Վերցված է July 16, 2018-ին.
  8. ↑ 千野帽子 (2009). 読まず嫌い. Tokyo: Kadokawa Shoten. էջեր 30–31. ISBN 978-4-04-885027-8. OCLC 918252713.
  9. ↑ Ken Hasegawa (2015-11-23). «「中二病で学ぶドイツ語セミナー」が話題　あっという間に満員御礼…» (ճապոներեն). withnews.jp. Վերցված է 2019-07-22-ին.
  10. ↑ «エヴァ、進撃、銀英伝・・・やっぱり「ドイツ語は中二病」だった！？» (ճապոներեն). matome.naver.jp. 2015-11-25. Վերցված է 2019-07-22-ին.

Литература[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ссылки[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կաղապար:Японские социальные аспекты

Категория:Аниме Категория:Манга Категория:Термины и понятия аниме и манги Категория:Сленг Категория:Сетевой жаргон Категория:Пейоративы Категория:Психология развития Категория:Социальная психология Категория:Межличностные отношения Категория:Синдромы Категория:Культура Японии

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Մասնակից:Միլենա_Փարեմուզյան/Ավազարկղ4&oldid=6729911» էջից