Մասնակից:Հովհաննիսյան Սյուզի/Ավազարկղ 2
Զաուր Գրիգորիի Կալոև (վրաց.՝ ზაურ კალოევი, ), խորհրդային ֆուտբոլիստ: ԽՍՀՄ սպորտի վարպետ (1955[1])։ ԽՍՀՄ սպորտի վաստակավոր վարպետ (1963):
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Օսեր[2]։ Հանդես է եկել Թբիլիսիի «Սպարտակ» և «Դինամո», Մոսկվայի «Լոկոմոտիվ» թիմերում։ ԽՍՀՄ օլիմպիական հավաքականի կազմում անցկացրել է 3 հանդիպում ։
Թաղված է Սաբուրթալայի գերեզմանատանը։
Բնութագիր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Զաուր Կալոևը հիշվել է գլխով խաղալու իր ունակությամբ։ Հարձակման գծով նրա գործընկեր Միխայիլ Մեսխին կատակել է. «գոլ խփելու համար ես պետք է անցնեմ եզրով, ընկնեմ Կալոևի գլխին, իսկ նրանից գնդակն անպայման կհասնի դարպասին»[3]։
Լրագրող Լև Ֆիլատովը նրան այսպես է նկարագրել. «Զաուր Կալոևի»արտաքինում հարմարվողականություն կար թռիչքին, կարծես նա փորձարկված էր հողմային թունելում ։ Բարձրահասակ, ուսի, բարակ, ճաղատ բծերով, այն հիշեցնում էր ինքնաթիռի քիթը, որի կողմերում ներքևում չորս շարժիչ կար՝ ինսայդեր և եզրեր։ Նրա շնորհիվ Թբիլիսիի «Դինամոյի» հարձակումը կարող էր խաղալով բարձրություն հավաքել։ Հարձակման գծերը, կտրվելով Սիզամարգի թռիչքուղուց, բարձրանում էին դեպի վեր՝ Կալոևի վրա, նա ցատկում էր և գնդակը հասնում անհասանելի հետագծերի վրա։ Այն նկարվում էր թևերով շարժասանդուղքների վրա, և ցանկացած բնութագրի մեջ, առավել լակոնիկ, կար «լավ է խաղում գլխով» արտահայտությունը։ Կալոևը խնամքով էր վերաբերվում իր տաղանդին։ Ես ստիպված էի նրան տեսնել մարզման ժամանակ. մյուսները մրսում էին, իսկ նա վազում էր ու ցատկում գնդակի վրա, որը նրան ուղարկում էին դաշտի անկյուններից։ Երևի ոչ ոք չի հաշվել և չգիտի, թե որքան է նա գլխով խփել, բայց հիշողության մեջ նա մարդ է մնացել բարձր, «ազատ թռիչքի ժամանակ»[4].
Достижения[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Командные[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Чемпион СССР: 1964
- Обладатель Кубка СССР: 1957
- Член Клуба Григория Федотова(139 мячей)
Личные[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Лучший бомбардир чемпионатов СССР: 1959, 1960
- Орден Чести (1996)
Примечания[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ В Комитете по физкультуре и спорту // Советский спорт (газета). — 12 февраля 1955, № 19. — с. 2.
- ↑ А, Качмазов (2020-05-16). «Осетинам в символической сборной — не место, или миф о грузинском футболе!». Газета «Южная Осетия». Արխիվացված է օրիգինալից 2020-11-21-ին. Վերցված է 2020-12-25-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն) - ↑ Сергей Гончаров. Голеадоры Արխիվացված է Նոյեմբեր 23, 2011 Wayback Machine-ի միջոցով: // Совершенно секретно, 2002, № 10(161).
- ↑ Лев Филатов Форварды. — М.: Физкультура и спорт, 1986. — 159 с.