Մանկտավագ
| Մանկտավագ Մանկտավագ | |
|---|---|
| Տեսակ | արական անձնանուն |
| Սեռ | արական |
| Նշանակություն | մանուկների ավագ, ուսուցիչ կամ վարժապետ |
| Ծագում | |
| Ծագման լեզու | հայերեն |
| Գիր | Հայոց գրեր |
| Կապված հոդվածներ | «Մանկտավագ» սկսվող էջեր |
Մանկտավագ, հայկական արական անուն։ Առաջացել է հայերեն մանկտի և ավագ բառերից։ Նշանակում է «մանուկների ավագ, ուսուցիչ կամ վարժապետ»։ Մեկ անգամ հիշատակված է 12-րդ դարում, 2 անգամ էլ՝ 15-րդ դարում[1]։
Գործածություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Մանկտավագ Մշեցի, որդի Խամարդավլայի, 1242 թվականին 100 դահեկան է նվիրել Բագնայրի վանքին[2]։
- Մանկտավագ, որդի Մարտիրոսի, տանուտեր կամ ռես, ով Մցի գյուղում գնեց մի Ավետարան և 1455 թվականին նվիրեց իր նորընծա որդի Ղազար քահանային[3]։
- Մանկտավագ, որդի տանուտեր Աստվածատուրի, ով Ռշտունյաց Բերդաձորի վանքում 1463 թվականին Մարգարե գրչին գրել տվեց մի Ավետարան[4]։