Ձերբակալություն

Ձերբակալություն, անձին կարճ ժամանակով (3 օրից ոչ ավելի) ազատությունից զրկելը՝ առանց դատախազի սանկցիայի։

Ձերբակալության կարգը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ձերբակալություն կատարում են հետաքննության մարմիններն ու քննիչը, որպեսզի մինչև խափանման միջոց ընտրելը անձը հնարավորություն չունենա թաքնվել, շարունակել հանցավոր գործունեությունը կամ խոչընդոտել իսկության հաստատմանը։

Ձերբակալության թույլատրում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ձերբակալություն թույլատրվում է ազատազրկում նախատեսող հանցագործության կատարման մեջ կասկածվող անձին՝ կասկածյալին, հետևյալ դեպքերում՝

Եթե բռնվել է հանցագործություն կատարելիս կամ կատարելուց անմիջապես հետո։
Հանցագործություն կատարելու մասին ականատեսը (այդ թվում տուժողը) որպես հանցագործություն կատարողի, մատնացույց է անում նրան։
Նրա մարմնի, հագուստի վրա, նրա մոտ կամ բնակարանում հայտնաբերվել են հանցագործության հետքեր (ՀԽՍՀ քրեական դատավարության օրենսգիրք, հոդված 111)։

Կասկածյալի ձերբակալություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կասկածյալը կարող է ձերբակալվել նաև փախուստի դիմելիս, մշտական բնակավայր չունենալու և ինքնությունը անհայտ լինելու դեպքերում։

Սա անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։
Այս նշումը հարկավոր է փոխարինել համապատասխան թեմատիկ նշումով։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 6, էջ 701)։