Հույն կաթոլիկ մետրոպոլիտների պալատ (Լվով)
 | |
 | |
 |
Հույն կաթոլիկ մետրոպոլիտների պալատ (ուկրաիներեն՝ Митрополичі палати), ճարտարապետական հուշարձան Լվովում, Ուկրաինա։ Գտնվում է Սուրբ Յուրա հրապարակ, 5 հասցեում, Սուրբ Գևորգի տաճարի դիմաց[1]։ Այն 18-րդ դարի երկրորդ կեսի պալատական ճարտարապետության օրինակ է, որը համատեղում է ուշ բարոկկոն կլասիցիզմի տարրերի հետ[2]։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հույն կաթոլիկ մետրոպոլիտների պալատները կառուցվել են 1761-1762 թվականներին ճարտարապետ Կենտի Ֆեսինգերի (Թադեուշ Մանկովսկու պնդումը Լեհական կենսագրական բառարանում[3]) կամ Կլեմենս Ֆեսինգերի նախագծով 16-րդ դարի երկրորդ կեսի փայտե պալատի տեղում։ 19-րդ դարի սկզբին վերականգնվել են մետրոպոլիտի պալատները։ Դրանց արևմտյան ճակատի դիմաց կառուցվել է մետրոպոլիայի այգին և պարսպապատված ծաղկանոցը։ Պալատի շենքը շրջափակում է շքահանդեսային բակը արևելյան կողմից։
Շենքը կառուցվել է աղյուսից, երկհարկանի է հատակագծով ուղղանկյուն, ձգվում է հյուսիսից հարավ։ Տանիքը քառալանջ է։ Ճակատներն ընդգծվում են ելուստներով՝ կենտրոնական ելուստը զարդարված է սյունասրահով և լրացվում է քանդակազարդ ճակատամասով զինանշանով, կողային ելուստները զարդարված են որմնասյուներով։ Ճարտարապետ Կլեմենս Ֆեսինգերի շենքերին բնորոշ են հարթ քառանկյուն որմնասյուները, որոնք ավարտվում են ծեփածո դրասանդադրվագներով, ինչպես նաև վերնաճակատի անկյունները պսակող ծաղկամանների և որմնախոռոչների օգտագործումը։
Շենքի ներքին հատակագիծը սենեկաշարքային է։ Ինտերիերը պարունակում է 18-րդ դարի որմնանկարների դրվագներ, որոնք արվել են նկարիչներ Ս. Գրադոլևսկու և Ս. Ուգնիցկիի կողմից։
Պալատը վերականգնվել է 1885 թվականին Սիլվեստր Հավրիշկևիչի գլխավորությամբ և կրկին 1922 թվականին՝ Լև Լևինսկու ղեկավարությամբ[4]։
1991 թվականին ունիատական եկեղեցու վերականգնմամբ պալատը կրկին դարձել է մետրոպոլիտ, կարդինալ Միրոսլավ Լյուբաչևսկու նստավայրը։ Մուտքի մոտ տեղադրված է մետրոպոլիտ Անդրեյ Շեպտիցկու հուշատախտակը (քանդակագործ` Յարոսլավ Մոտիգա, 1991)։ Պալատը եղել է Հռոմի պապ Հովհաննես Պողոս II-ի նստավայրը՝ 2001 թվականին Լվով կատարած այցի ժամանակ։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Дворец греко-католических митрополитов
- ↑ Вуйцик В. С. Львівські барокові палаци. Палац Більських // Вісник інституту «Укрзахідпроектреставрація». — 2003. — № 13 — С. 68. — ISBN 966-95066-4-10.
- ↑ Mańkowski T. Fesinger Kanty // Polski Słownik Biograficzny.— Kraków, 1948.— t. VI/5, zeszyt 30.— S. 424.
- ↑ Вуйцик В. С. Державний історико-архітектурний заповідник у Львові. — 2-ге вид. — Львів : Каменяр, 1991. — С. 175. — ISBN 5-7745-0358-5.
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Памятники градостроительства и архитектуры Украинской ССР. Киев: Будивельник, 1983—1986. Том 3, с. 93.
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
|
Վիքիպահեստ նախագծում կարող եք այս նյութի վերաբերյալ հավելյալ պատկերազարդում գտնել Հույն կաթոլիկ մետրոպոլիտների պալատ (Լվով) կատեգորիայում։ |