Կեցուն (անձնանուն)
| Կեցուն Կեցուն | |
|---|---|
| Տեսակ | արական անձնանուն |
| Սեռ | արական |
| Նշանակություն | երկայնակյաց, մնացական |
| Ծագում | |
| Ծագման լեզու | հայերեն |
| Գիր | Հայոց գրեր |
| Կապված հոդվածներ | «Կեցուն» սկսվող էջեր |
Կեցուն, հայկական արական անուն։ Առաջացել է հայերեն կեցուն` «երկայնակյաց, մնացական» բառից։ Հիշատակվել է 15-18-րդ դարերում[1]։
Գործածություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Կեցուն, որդի Վարդի, եղբոր Սիրատանի, որ Կեսարիայի Մանտիսոն գյուղում 1495 թվականին գրել տվեց Հայսմավուրքը[2]։
- Կեցուն, հանգուցյալ որդի տանուտեր Հովհանի, ով 1498 թվականին Երուսաղեմում գրել տվեց մի գանձարան[3]։
- Ավելի ուշ հիշատակվել է 1543[4], 1591[5] և 1772[6]