Կաչաղակների ծագումը
Կաչաղակների ծագումը | |
---|---|
Տեսակ | գրական ստեղծագործություն |
Ժանր | բալլադ |
Հեղինակ | Հովհաննես Թումանյան |
Բնագիր լեզու | հայերեն |
Գրվել է | 1890-ականներ |
Վիքիդարան | Կաչաղակների ծագումը |
Կաչաղակների ծագումը, բալլադ, որը մեզ է հասել Հովհաննես Թումանյանի մշակմամբ։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բալլադի հիմքը ժողովրդական է։
Գրվելու ճշգրիտ թվականն անհայտ է[1]։ Ենթադրվում է, որ բալլադը գրվել է 1890-ական թվականներին։
Ե. Չարենցի անվան գրականության և արվեստի թանգարանի Թումանյանի ֆոնդում պահվում է մի ինքնագիր` «Հին զրույց» ենթավերնագրով։ Բնագիրն ավարտելուց հետո Թումանյանը գրել է` «Թե որտեղից են կաչաղակները. հունական ժողովրդական առասպել»։
Թումանյանի ընտանիքի համար 23 արխիվում պահվում է սևագիր չթվագրված մի հատված, որը շատ նման է հիմնական բնագրի 9-16 և 25-28 տողերին։ Բալլադի երկու տները հեղինակը գրել է թղթի մի երեսին, իսկ մյուս տունը` թղթի հակառակ երեսին։ Առաջին անգամ լույս է տեսել Հովհաննես Թումանյանի գեղարվեստական երկերի 118-119, ապա` Երկերի ժողովածուի առաջին հատորի 492-493 էջերում[1]։
Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բալլադը պատմում է այն մասին, թե ինչպես են մի օր Պիերոսի աղջիկները երգի մրցույթի հրավիրում Օլիմպոսի մուսաներին։ Օլիմպոսի մուսանները շատ լավ էին երգում, իսկ Պիերոսի աղջիկները ճղճղում էին` ինչպես կաչաղակներ։ Որպես պատիժ իրենց համաձարկության համար` աղջիկները վեր են ածվում կաչաղակների։