Ընտանի ոչխարի խառնածին նոր պոպուլյացիա

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Ընտանի ոչխարի խառնածին նոր պոպուլյացիա, Հայաստանում առաջին անգամ 1980-ի վերջերին հայկական մուֆլոնի և ընտանի կորրիդել տիպի ոչխարի խաչասերումից ստացվել են խառնածին ոչխարներ (հեղինակ՝ Ա. Անտոնյան)։ Ներկայումս առկա է 60 գլուխ, որոնք պահպանվում են ՀՀ ԳԱԱ Կենդանաբանության և ՌԳԱ Մակաբուծաբանության ինստիտուտների համատեղ գիտափորձարարական կենտրոնում (Երևան)։ Խառնածինները մուֆլոնից (հայրական ձև) ժառանգել են ակտիվ վարքը, գլխի դիրքը, ոտքերի բարձր դրվածքը, սլացիկ իրանը, բնակլիմայական պայմաններին հարմարվածության կայուն ճկունությունը։

Արտաքին կառուցվածք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Խոյերի իրանի երկարությունը 85-100 սմ է, մաքիներինը՝ 7590 սմ, մնդավի բարձրությունը համապատասխանաբար՝ 80-95 սմ է. 70-85 սմ։ Խոյերի կենդանի զանգվածը 70-100 կգ է, մաքիներինը՝ 50-55 կգ։ Միջին բրդատվությունը 2-2, 5 կգ է, կաթնատվությունը՝ 40-60 կգ։

Կաթի հատկանիշներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կաթը հարուստ է ճարպով, սպիտակուցով և կաթնաշաքարով։

Մսի հատկանիշներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Օրական միջին քաշաճով (մինչև 1 տարեկան) խառնածինների կենդանի զանգվածը գերակշռել է հայրական ձևին 80-85%-ով, մայրականին (ընտանի ոչխար)՝ 20-25%-ով։ Մաքուր ցեղերի գառների մսի մաքուր ելունքը (միսոսկրային հարաբերություն) 8 ամսականում կազմել է 78, 3-79, 5%, խառնածիններինը ՝ 81, 6%։ Խառնածիններն ունեն նուրբ, մուգ վարդագույն, սպիտակուցներով հարուստ, ճարպի ցածր պարունակությամբ, դյուրամարս և համեղ միս։ Օժտված են կերհատուցման բարձր ունակությամբ, կայուն ընտրասերման հատկանիշներով։


Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական տարբերակը վերցված է Հայաստանի բնաշխարհ հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։