Աուլա Մագնա (Ստոկհոլմի համալսարան)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Aula Magna-ի հարավային ճակատամասը

Աուլա Մագնա, Ստոկհոլմի համալսարանի ամենամեծ լսարանն է։ Կառուցումն ավարտվել է 1998 թվականին։ Բացի դասախոսությունների մեծ դահլիճից, այստեղ կան հանդիպումների և սեմինարների համար նախատեսված ավելի փոքր լսարաններ։ Դասախոսությունների սրահից դուրս կա ընթերցանության համար նախատեսված սրահ։ Լսարանն օգտագործվում է այնպիսի գիտական հավաքների համար, ինչպիսիք են գիտաժողովները և սիմպոզիումները, ինչպես նաև արտաքին գործառույթները, ինչպիսիք են ընդհանուր ժողովները։ Այստեղ տեղի են ունեցել նաև նոբելյան դասախոսություններ։

Ճարտարապետ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ռալֆ Էրսկին

Աուլա Մագնան նախագծել է ճարտարապետ Ռալֆ Էրսկինը, որը նախագծել է նաև հարևանությամբ գտնվող Allhuset-ը, Ստոկհոլմի համալսարանի գրադարանը, Ակտիվերումը (Frescatihallen) և Համալսարանի Իրավաբանական պալատը։ Աուլա Մագնանն ճարտարապետի վերջին նախագիծն էր համալսարանի համար 2005 թվականին նրա մահից առաջ։ Այս վայրում լսարան ստեղծելու գաղափարը սկիզբ է առել այն ժամանակից, երբ 1960-ականների սկզբին նախատեսվում էր դպրոցի կառուցումը։

Նախագիծ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Աղյուսների մանրամասներ, հարավային ճակատ

Շենքը կառուցված է գետնի վրա։ Հյուսիսային կողմից և գլխավոր մուտքից այն թողնում է ցածր, համեստ տպավորություն, որտեղ գերակշռում են մեծ ապակե մակերեսները։ Հարավային կողմում շենքը երևում է իր ամբողջ բարձրությամբ։ Էրսկինը ճակատամասը բաժանել է հետաքրքիր կոմպոզիցիայով ու ծավալներով տարբեր չափերի մեծ հատվածների։ Հյուսիսային ճակատը պատված է աղյուսով` կարմիր աղյուսի տարբեր ստվերներով։ Հեռվից երևացող տանիքի վրա երևում է արևի արտացոլանքը, որը բնորոշ է Էրսկինի ոճին, որը ցերեկային լույսը փոխանցում է լսարանի լուսարձակների միջոցով։ Ապակե ճակատամասի միջոցովում ներսից կարելի է տեսնել լայնարձակ համայնապատկեր, որը դիտողի և բնության միջև սերտ կապ է ստեղծում։ Ներսում կան ձևավորված աղյուսի պատեր։ Ներքևի նախասրահի ժայռային պատերը բնական զգացողություն են հաղորդում։ Շենքում առկա են նաև շիկահեր անտառներից ստեղծված պարզ երեսպատումը, ինչը ջերմ հակադրություն է առաջացնում ապակե քարի հետ[1]։

Լսարան

Լսարանի դիզայնը ստեղծելիս ճարտարապետը ոգեշնչվել է հին ամֆիթատրոնի կիսաշրջանաձև հատակագծով։ Սա նպատակ ունի թույլ տալ որ 1194 հոգանոց լսարանը լսողն ընկալի առանց էլեկտրոնային ուժգնացման։ Այդ նպատակով Էրսկինն աշխատել է ակուստիկ խորհրդատու Նիլս-Էկե Նիլսոնի հետ։ Փայտի առաստաղը դեպի բեմ գնացող կտրուկ թեքություն ունի և ձայնի տարածումը առավելագույնի հասցնելու և արձագանքից խուսափելու հնարավորություն։ Այս լուծումները նախատեսված էին նաև գեղագիտական էֆեկտ ապահովելու համար։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Much of this description comes from the Stockholm University website, and its page on Aula Magna Արխիվացված 2019-04-13 Wayback Machine, accessed April 14, 2018

Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Hultin, Olof ; Österling, Ola; Perlmutter, Michael (2002) [1998]. Guide to Stockholm's architecture (2nd edition). Stockholm: Architecture Publishers . Libris 8465772 . 91 86050-58-3
  • Erskine, Ralph; (1998) "Aula Magna, Stockholm" , Architecture, No. 1 Stockholm
  • Egelius, Mats, (1998) "Aula Magna closes the circle", Architecture, No. 1, Stockholm