Անտառային բալլադ
 ռուս.՝ Лесная баллада | |
|---|---|
| Երկիր |  ԽՍՀՄ |
| Ռեժիսոր | Մուրմուխան Ժանտուրին և Գուկ Ին Ցոյ |
| Երաժշտություն | Սիդիկ Մուհամեջանով |
| Կինոընկերություն | Ղազախֆիլմ |
| Տևողություն | 75 րոպե |
«Անտառային բալլադ», 1972 թվականի խորհրդային ֆիլմ, որը նկարահանվել է «Ղազախֆիլմ» կինոստուդիայում ռեժիսորներ Նուրմուխան Ժանտուրինի և Գուկ Ին Ցոյի կողմից՝ Ադիա Շարիպովի «Պարտիզանի դուստրը» փաստավավերագրական վիպակի մոտիվներով։
Ֆիլմը երկու անընդմեջ Համամիութենական կինոփառատոնների դափնեկիր է. VI կինոփառատոնում (1973 թվական)՝ կնոջ դերի լավագույն կատարման համար հատուկ մրցանակ է ստացել փոքրիկ դերասանուհի Բագլան Երժանովան, իսկ VII կինոփառատոնում (1974 թվական) ֆիլմն ստացել է մրցանակ «ռազմահայրենասիրական թեմայի մշակման համար»։
Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Պատերազմի առաջին օրերին արևմտյան սահմանին ծառայող խորհրդային սպայի դուստր 10-ամյա Այգուլի մայրը զոհվում է, և աղջիկը մենակ է մնում գրավված տարածքում։ Ֆաշիստները գտնում են ղազախ աղջկան, և գերմանացի սպա Ֆոլմերը որոշում է նրան Գերմանիա ուղարկել որպես էկզոտիկ հուշանվեր՝ «ասիացի Ռուսաստանից»՝ իր կնոջը ծառայելու համար։ Բայց բելառուսական պարտիզանների հետ կապված տղան՝ Ֆեդյան և նրա պապը՝ Տիմոֆեյը կարողանում են գողանալ Այգուլին և թաքցնել գյուղում։ Աղջկան և պարտիզանին որոնելիս ֆաշիստները պատժիչ ակցիա են կազմակերպում՝ համատարած խուզարկություններ կատարելով գյուղում, սակայն աղջկան գտնել չեն կարողանում։ Ֆեդյայի աչքի առաջ սպանում են նրա պապին։ Ֆոլմերը հրաման է տալիս կախել գյուղի յուրաքանչյուր 6-րդ բնակչին, մինչև աղջկան չհանձնեն։ Այգուլն ինքն է գնում գերմանացիների մոտ։ Բայց Ֆոլմերը կնոջ համար «նվեր» ուղարկել, այնուամենայնիվ, չի կարող. գյուղն արդեն շրջապատված է պարտիզաններով։
Գրական և իրական հիմք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ֆիլմը նկարահանվել է գրող Ադի Շարիպովի «Պարտիզանի դուստրը» (1963) փաստավավերագրական վիպակի մոտիվներով. նա 1941 թվականի ամռանը հայտնվել է շրջապատման մեջ, ակտիվ մասնակցություն է ունեցել Բելառուսում պարտիզանական ջոկատներից մեկի կազմակերպմանը, որը մտել է Տիմոֆեյ Կորոտչենկոյի 2-րդ Կլետնյան պարտիզանական բրիգադի կազմը, եղել է վաշտի հրամանատար, ապա պարտիզանական բրիգադի կոմիսար, պարտիզանների շրջանում հայտնի է եղել որպես «ղազախ Սաշկա»։
Վիպակի սյուժեն ունի իրական հիմք․ ջոկատում իսկապես եղել է փոքր ղազախ աղջիկ՝ Մայան՝ լեյտենանտ Ժիլբեկ Ագադիլովի դուստրը, որի պատմությունը, ինչպես նաև նրա լուսանկարը[1] բավական հայտնի է[2]։
Դերերում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Բագլան Երժանովա – Այգուլ
- Նատալյա Սերգիևսկայա – Վերա
- Յակով Օվչուկով-Սուվորով – Ֆեդյա
- Դանիլ Իլչենկո – Տիմոֆեյ պապ
- Ելենա Ավակովա – Մարիա
- Օլժաբայ Մուսաբեկով – Մուսա
- Անատոլի Չեբոտարյով – Պետեր, գերմանացի ուսուցիչ
- Վալերի Ստրուկով – Ֆոլմեր
- Դանիել Նետրեբին – Պրոշկա
- Իգոր Բոգոլյուբով – Կրիվոլապով
- Նուրժուման Իխտիմբաև – պարտիզանական ջոկատի կոմիսար
- Գուլժան Ասպետովա – մայր
- Աննա Պավլովա – Պելագեա Պետրովնա, ուսուցիչ
- Իյ Մարքս – տատիկ
- Հայնց Բրաուն – Շտոլց
- Գեորգի Նիկոլաենկո – Նիկոլաենկո
- Գաբրիել Բոյչենկո – էպիզոդ
- Սերգեյ Պեչորին – էպիզոդ
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Партизаны
- ↑ История казахстанской партизанской семьи — Жилбека Агадилова, его супруги Жамал и дочери Майи // КазИнформ, 17 мая 2015
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Дмитрий Снегин — Да, опять про войну (Худож. фильм «Лесная баллада») // Казахстанская правда, 29 октября 1972
- Лесная баллада // Советские художественные фильмы: 1966—1967. — М.: Нива России, 1995. — стр. 58
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Лесная баллада // Госфильмофонд России
- Лесная баллада Արխիվացված 2021-04-13 Wayback Machine // Казахфильм
- В канун 75-й годовщины Великой Победы киностудия «Казахфильм» оцифровала и выложила в свободный доступ фильм на своем Youtube-канале.
|
