Անորոշը ինտեգրալը
ֆունկցիայի համար իր նախնական ֆունկցիայի բոլոր տվյալների ամբողջությունն է։
Եթե
ֆունկցիան որոշված է և անընդհատ է
միջակայքում, իսկ իր նախնական
-ը, այսինքն՝
, երբ
, ապա
,
որտեղ С-ն անկախ հաստատուն է։




- Եթե
, ապա
ևս, որտեղ
, որը ածանցելի ֆունկցիա է անընդհատ ածանցյալով։
Դիֆերենցիալով հիմքի կառուցման ժամանակ օգտագործվում են հետևյալ հատկությունները՝



1. Նոր արգումենտի ներմուծման մեթոդ։ Եթե

ապա

որտեղ
՝ անընդհատ դիֆերենցվող ֆունկցիա։
2. Բաժանման մեթոդ։ Եթե

ապա

3. Տեղադրման մեթոդ։ Եթե
-ն անընդհատ է, ապա ենթադրելով
,
որտեղ
անընդհատ է իր
ածանցյալի հետ միասին, կստանանք

4. Մասերով ինտեգրում։ Եթե
և
՝ որոշ դիֆերենցվող ֆունկցիաներ են
-ից կախված, ապա







: 






Յուրաքանչյուր հավասարման ձախ մասում նախնական ֆունկցիայի ածանցյալն է (բայց որոշված) համապատասխան ինտեգրալի տակ ընկած ֆունկցիայի համար, իսկ աջ մասում՝ որոշված նախնական ֆունկցիան, որին նաև ավելացվում է այնպիսի
, որ պահպանվի հավասարությունը ֆունկցիաների միջև։
Այս բանաձևերում նախնական ֆունկցիաները որոշված են և անընդհատ են այն միջակայքերում, որում որոշված են և անընդհատ ինտեգրալի տակ ընկած ֆունկցիաները։ Այս օրինաչափությունը պատահական չէ, քանի որ ինչպես վերը նշված է, ցանկացած անընդհատ ֆունկցիա ինչ-որ միջակայքում ունի իր անընդհատ նախնական ֆունկցիան։


