Այստեղ է ծագում արևը (գիրք)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Այստեղ է ծագում արևը
Here Comes the Sun: The Spiritual and Musical Journey of George Harrison
ՀեղինակՋոշուա Գրինը
Տեսակգրավոր աշխատություն
Ժանրկենսագրություն
Բնօրինակ լեզուԱնգլերեն
Ստեղծման տարեթիվ2006 թվական
Էջեր307
Հրատարակման տարեթիվ2006
ԳՄՍՀ0-471-69021-X

«Այստեղ է ծագում արևը։ Ջորջ Հարիսոնի հոգևոր և երաժշտական որոնումները» (անգլերեն Here Comes the Sun: The Spiritual and Musical Journey of George HarrisonՋորջ Հարիսոնի կենսագրությունը, որը պատմում է նրա հոգևոր որոնումների և, մասնավորապես, նրա ստեղծագործության վրա հինդու հավատքի ազդեցության մասին։ Գրել է Ջոշուա Գրինը։ Գիրքն առաջին անգամ անգլերեն լույս է տեսել 2006 թվականին John Wiley & Sons-ի կողմից։ Նույն թվականին հրատարակվել է գրքի թարգմանությունը ռուսերեն լեզվով։

Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գիրքը պատմում է Հարիսոնի կրոնական համոզմունքների, իր ընկեր կրիշնաների հետ ունեցած շփումների մասին և այն մասին, թե ինչպես են երաժշտի կրոնական հայացքներն ազդել նրա աշխատանքի վրա[1]։ Գիրքը նկարագրում է հետաքրքիր պատմություններ Հարիսոնի կյանքից, որոնք պատմել են նրանք, ովքեր ամենամոտն են եղել երաժշտի հետ 1960-ականների վերջին և 1970-ականների սկզբին, մի ժամանակաշրջանում, երբ Հարիսոնը բաց խոսում էր իր կրոնական համոզմունքների մասին[2]։ Հարիսոնը սիրում էր լինել Բիթլ, բայց նա ավելի լավն էր ուզում[2]։ Այդ ավելի լավ բանը բհակտի յոգան էր, որը Հարիսոնը սովորեց նախ Ռավի Շանկարից, այնուհետև Կրիշնայի գիտակցության միջազգային ընկերության հիմնադիր Բհակտիվեդանտա Սվամի Պրաբհուպադայից[2]։ Հարիսոնի ինքնագիտակցության որոնումները ոգեշնչում էին նրա աշխատանքի համար[2]։

Գրելու պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մինչ «Այստեղ է ծագում արևը» գրելը, Ջոշուա Գրինը մի քանի տարի զբաղվեց Հոլոքոստի ուսումնասիրությամբ, վավերագրական ֆիլմերի արտադրության և այդ թեմայով գրքեր գրելով[3]։ Երբ Գրինը ընկճվեց համակենտրոնացման ճամբարների սարսափների վրա աշխատելուց հետո, նրա կինը խրախուսեց նրան գիրք գրել Ջորջ Հարիսոնի մասին[3]։ Գրինը անձամբ ճանաչում էր Հարիսոնին, քանի որ նրա հետ մասնակցել է The Radha Krsna Temple՝ առաջին փոփ սանսկրիտ մանտրա ալբոմին[3]։ The Beatles-ի մասին հազարից ավելի կենսագրությունների մեջ Գրինը չգտավ որևէ մեկը, որը մանրամասն նկարագրեր լեգենդար երաժշտի հոգևոր ուղին[3]։ Գրինը հույս ուներ այս բացը լրացնել իր գրքով։
Գրինը The New York Times-ին ասել է. «Ես ուզում էի պատմել Հարիսոնի պատմությունը՝ որպես շնորհակալություն նրան, և նաև այն պատճառով, որ կարծում եմ, որ իմ սերունդը պատրաստ է վերագտնելու կորցրած ոգևորությունը»[3]։ Գրինը նաև նշել է, որ հինդու հոգևորությունը խթանելու հարցում Հարիսոնը երկու տասնամյակ առաջ էր 1970-ականների իր ժամանակից[3]։ Հարիսոնը շատ էր տառապում քննադատությունից և ծաղրից[3]։ Մարդիկ այդ ժամանակ չէին կարողանում հասկանալ և գնահատել, թե ինչ է նա անում, և Հարիսոնը դա սրտին մոտ էր ընդունում[3]։

Քննադատություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ըստ Սքոթ Բաուերի՝ Associated Press-ից, գիրքը «հետաքրքիր ընթերցում» է հատկապես նրանց համար ով քիչ է ծանոթ Ջորջ Հարիսոնի հետբիթլյան կյանքին։ Բաուերը գրքի թերություններին է վերաբերում այն, որ Հարիսոնի գործողությունները «երբեք չեն կասկածվում կամ դիտարկվում ավելի քննադատական լույսի ներքո»։ Քանի որ գիրքը հիմնականում կենտրոնացած է երաժշտի կրոնական համոզմունքների վրա, այն կարդալուց հետո դժվար է ամբողջական պատկերացում կազմել, թե ով է եղել Հարիսոնը։ Այնուամենայնիվ, գիրքը հաջողությամբ նկարագրում է Հարիսոնի հոգևոր ուղին, որին և փաստորեն, ակնկալում էր հեղինակը։
Բաուերը գրքի ամենահետաքրքիր հատվածները է համարում այն, որոնցում հեղինակը նկարագրում է, թե «ինչպես էր Հարիսոնի հավատքը կոնֆլիկտ ստեղծում նրա կյանքում»։ Որպես օրինակ՝ Բաուերը բերում է Գրինի նկարագրությունը երաժշտի կյանքի այն ժամանակաշրջանի մասին, որի ընթացքում Հարիսոնը հակված է իր ընկերներին բաժանել «տրանսցենդենտալ»-ների և նյութապաշտների։ Արդյունքում Հարիսոնը հեռանում է իր երաժիշտ ընկերներից, ինչը նրան անհանգստացնում է։ Բաուերի կարծիքով՝ այս դինամիկայի ավելի խորը վերլուծությունը գիրքը շատ ավելի հզոր կդարձներ։ Գիրքը նույնպես կբարելավվեր Հարիսոնի կյանքի վերջի ժամանակաշրջանի մասին ավելի մանրամասն լուսաբանելով, որի ընթացքում նրա երաժշտական ստեղծագործականության զգալի անկում է գրանցվել։ Ըստ Բաուերի՝ Գրինը հաճախ է դիմում Հարիսոնի՝ այլ կրիշնաների հետ ունեցած հանդիպումների շողոքորթ և չափազանց մանրամասն նկարագրություններին։ Հեղինակն այնքան մանրամասնում է, որ ընթերցողն անգամ իմանում է, թե ինչ տեսակի բուսական ուտեստներ են մատուցվել և այլն։
Բաուերը գրում է, որ Հարիսոնն, անկասկած, խորապես կրոնասեր մարդ էր, և նրա հավատքը նկատելիորեն ազդեց նրա երաժշտության վրա։ Այնուամենայնիվ, այն ընթերցողները, ովքեր ծանոթ չեն երաժշտի կենսագրությանը, գիրքը կարդալուց հետո կարող են տպավորություն ստեղծվել, որ Կրիշնան և միայն Կրիշնան է միշտ կենտրոնական դեր ունեցել Հարիսոնի կյանքում։ Այնուամենայնիվ, Բաուերը նշում է, պարզապես երաժշտի երգերը լսելը և նրա այլ հետաքրքրությունները (ներառյալ ֆիլմարտադրությունը) դիտելը վկայում է, որ դա հեռու էր իրականությունից։ Այնուամենայնիվ, չնայած այս թերություններին, գիրքը հաջողությամբ լուսաբանում է Հարիսոնի կարիերայի հոգևոր կողմը, մի ասպեկտ, որը գրեթե երբեք մանրամասնորեն չի լուսաբանվել։
Ըստ Yoga Journal-ի Ալան Ցուկերի՝ գիրքը խորը պատկերացում է տալիս Հարիսոնի ներքին կյանքի մասին։ Ցուկերը նշում է, որ ըստ Գրինի՝ Հարիսոնը նույնիսկ իր հայտնի «Something» երգը նվիրել է ոչ թե Փեթի Բոյդին, այլ Կրիշնային։ Սակայն, գրում է Ցուկերը, ընթերցողն ակնկալում է միայն մի քանի նման բացահայտումներ գրքում։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Bauer, Scott (2006 թ․ մարտի 15), «'Here Comes the Sun' illuminates George Harrison's faith and music», Chicago Tribune, էջ 7(չաշխատող հղում)
  • Ellwood, Robert (2007), «Review of Here Comes the Sun: The Spiritual and Musical Journey of George Harrison by Joshua M. Greene», Nova Religio, 11 (1): 131–132
  • Mead, Julia C. (2006 թ․ հունվարի 8), «Tracing George Harrison's Journeys», The New York Times
  • Stefanel, Renzo (2011), «Joshua M. Greene: Here Comes The Sun», Extra!
  • Zucker, Alan (2006), «Bhakti Beatle», Yoga Journal: 127