Ամուրրու - հնագույն պետություն ներկայիս Լիբանանի հյուսիսիում և ժամանակակից Սիրիայի արևմուտքում, որը գոյություն ուներ մ․ թ․ ա․ 15 - 18-րդ դարի կեսին մի տարածքում, որը ձգվում էր Բիբլոսից Ուգարիտ և հասնում էր Միտաննիի թագավորություն[1][2][3]։
Ենթադրվում է, որ այդ պետության հիմնադիրը եղել է Աբդի-Ասիրտան, որը ծնունդով կիսամոհրական-կիսահուրիական ընտանիքից էր։ Նա կարողացել է հավաքել և ղեկավարել տեղական հաբիրուներով։ Ենթադրվում է, որ նրանց օգնությամբ, նա կարողացել է ստեղծել մի փոքրիկ պետություն Սիրիայի լեռներում։
Հաբիրուների ծագումը դեռ չի որոշվել, բայց անունը չի սահմանում մեկ ազգի կամ ցեղի։ Նրանց թվում մտել են ինչպես տեղական բնակչությունը Սիրիայի և Պաղեստինի, այնպես էլ բազմատոհմ ու բազմալեզու համայնքները, ովքեր չէին ուզում ենթարկվել եգիպտական թագավորությանը և հեռացել էին լեռներ։ Այդ անվան տակ նաև անվանել են այն մարդկանց, ովքեր տարաձայնություններ ունեին Եգիպտոսի հետ և ենթակա էին նրա թշնամիներին։ Ամուրրու թագավորությունը եղել է անկախ, բայց, որպես կանոն, եղել է Հին Եգիպտոսի կամ Խեթական պետության «պաշտպանության» ներքո։ Մ․ թ․ ա․ XIII դ․ 50-ականներին ներխուժեցին տարբեր «ծովի ժողովուրդների» կողմից, և շուտով դադարեց գոյություն ունենալ Ամուրրուն։ Առևտրում այլ պետությունների հետ Ամուրրուն հայտնի էր որպես փայտի, գինու և համեմունքների արտահանող։
↑Izre'el, Sh. (1991). Amurru Akkadian: A Linguistic Study. With an Appendix on the History of Amurru by Itamar Singer. Atlanta, Georgia: Scholars Press.
↑Singer, I. (1991). «The "Land of Amurru" and the "Lands of Amurru" in the Šaušgamuwa Treaty». Iraq. 53: 69–74. doi:10.2307/4200336.
↑Benz, B. (2016). The Land Before the Kingdom of Israel: A History of the Southern Levant and the People who Populated It. Winona Lake, Indiana: Eisenbrauns. էջեր 141–179.
