3C Մոդել

3C Մոդել (անգլ. C's Model), բիզնես-ռազմավարական ծրագրերի մոդել, այսպես կոչված ճապոնացի գուրու Կենյիտի Օմաեյի կողմից վերամշակված ռազմավարական եռանկյունի։ Ըստ այս գաղափարի, ռազմավարություն մշակելիս ընկերությունները պետք է հաշվի առնեն երեք հիմնական խաղացողների նպատակներն ու շահերը, որոնք էլ ձևավորում են ռազմավարական եռանկյունին՝

1. Ընկերություն
2. Հաճախորդներ
3. Մրցակիցներ

Միայն այս դեպքում է հնարավոր հասնել մրցակցային առավելության։

Հաճախորդներ

Առաջին հերթին անհրաժեշտ է ճիշտ կերպով շուկայի սեգմենտավորում, ինչը թույլ կտա ուժերը կենտրոնացնել մեկ կամ մի քանի հաճախորդների խմբերի կարիքների բավարարման վրա։

Օմաեն առանձնացնում է շուկայի սեգմենտավորման հետևյալ տեսակները ՝

• նպատակային սեգմենտացիա, այն է՝ ընկերության օգտագործման անհրաժեշտ ապրանքների շերտավորում;
• սպառողներ գրավելու սեգմենտացիա, այն է՝ ընկերությունը պետք է շուկան գրավի այն կերպ, որպեսզի նրա շուկայավարական ծախսերը չավելանան և քիչ լինեն մրցակիցների ծախսերից, այսինքն անհրաժեշտ է համաձայնության գալ մարքեթինգի ծախսերի ու շուկան գրավելու միջև;
• կրկնակի սեգմենտացիա, այն է՝ բարձր մրցակցային շուկաներում սեգմենտավորման արդյունավետությունը զգալիորեն նվազում է, քանի որ բոլոր մրցակիցները շուկանկիսում են գրեթե նույն կերպ։ Մրցակցային առավելությունների հասնելու համար պետք է վերանայել հիմնական հաճախորդների խմբերի կարիքները, և փորձել պարզել, թե նրանք իրականում ինչ են ուզում։ Այնուհետև ստացված տեղեկատվության հիման վրա պետք է կառուցել ավելի արդյունավետ սեգմենտացիա։

Ռազմավարության մշակման դեպքում անհրաժեշտ է նաև հաշվի առնել սեգմենտների հնարավոր կառուցվածքային փոփոխությունները, որոնք պայմանավորված են սպառողների նպատակների կամ սպառողների աշխարհագրական կամ ժողովրդագրական բաշխվածությամբ։

Ընկերություն

Ընկերության ռազմավարությունը ֆունկցիոնալ ոլորտներում պետք է ուղղված լինի մրցակցային առավելագույն մակարդակի, որը արդյունաբերության մեջ հաջողության բանալին է, այսինքն՝

• ընկերության հիմնական գործառույթների որոշակիություն;
• ընտրություն և հետևողականություն, այսինքն՝ մեկ հիմնական գործառույթի առավելությունը թույլ կտա գերազանցել մրցակիցներին և մնացած ընկերություններին։ Որոշ ոլորտներում հիմնական գործառույթներն անընդհատ փոխվում են, ուստի ընկերության կարողությունը հաշվի առնելու և ռեսուրսները ճիշտ ֆունկցիոնալ ոլորտ արագ ուղղելու կարողությունը կարող է կարևոր լինել;
• ծախսերի գործառույթի տեսանկյունից արդյունավետ ֆունկցիաների բարելավում ըստ գնի նվազեցման, պատվերների ընդունման, ապրանքների արտադրման;
• Ռեսուրսների օգտագործման փոխանակում այլ բիզնես միավորումների կամ ընկերությունների հետ։

Մրցակիցներ

Մրցակցային ռազմավարության ստեղծման համար անհրաժեշտ է առևտրային գործառույթներում ապրանքների գնման, մշակման ու ծառայությունների մատուցման համար գտնել ցանկացած տեսակի տարբերություններ։ Հայտնաբերված տարբերությունները պետք է գնահատվեն բոլոր տեսակի շահույթներին համապատասխան՝ գին, ծավալ, ծախսեր։

Օմաեն առաջարկում է հետևյալ ռազմավարությունները՝

• արտադրանքի տեսքի կամ ընկերության շարունակական տարբերակների օգտագործում;
• օգտագործել իրական գործառնական առավելություններ, որոնք կպահպանեն ու կբարձրացնեն դրական տարբերակումների հաշվին ստացված առավելությունները
• օգտագործել սեփական շահույթի տարբերությունը եկամտի ու ծախսերի կառուցվածքում։