Վորոշիլովյան կամուրջ
 | |
|---|---|
 | |
| Երկիր |  Ռուսաստան |
| Տեղանք | Դոնի Ռոստով |
| Տեսակ | կամուրջ |
| Նյութ | երկաթբետոն |
| Հատում է | Դոն |
| Երկարություն | 620 մետր |
| Բացման տարեթիվ | հոկտեմբերի 9, 1965 |
 | |
 | |
Վորոշիլովի կամուրջը գտնվում է Դոնի Ռոստովում, Դոնի գետի վրա։ Կամուրջը կառուցվել է 1961-1965 թվականներին։ Նախագծային ինժեներներ Ն. ԵՎ. Կուզնեցովը և ճարտարապետ Շ. Ա. Քլեյմանը ներկայացրեցին իրենց համատեղ նախագիծը։ Կամուրջի կառուցման ժամանակ աշխարհում առաջին անգամ օգտագործվել են կպչուն միացումներ, չեն օգտագործվել եռակցված կամ պտուտակավոր միացումներ։ Կամուրջի վրայով անցնում է Ռոստովը Բատայսկ և Ազով քաղաքների հետ կապող մայրուղին։ Վորոշիլովյան կամուրջն իր անունը ստացել է համանուն պողոտայի շնորհիվ, որի շարունակությունն է։
.jpg)
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վորոշիլովյան կամուրջը կառուցվել է 1961-1965 թվականներին։ Այն նախագծվել է ինժեներ Ն.Ի.Կուզնեցովի և ճարտարապետ Շ.Ա.Կլեյմանի կողմից։ Վորոշիլովյան կամուրջի շինարարությունով ավարտեց Դոնի ամբարտակի հետպատերազմյան վերակառուցման ծրագիրը, որը սկսվել էր 1947 թվականին Բոլշևիկների Համամիութենական Կոմունիստական Կուսակցության Ռոստովի մարզկենտկոմի առաջին քարտուղար Ն. Ս. Պատոլիչևի նախաձեռնությամբ։ Կամուրջը կառուցվել է իր ժամանակի նոր տեխնոլոգիայով[1]։ Յուրաքանչյուրը մինչև 30 տոննա կշռող բետոնե բլոկները կապված էին ոչ թե սովորական եռակցման կամ գամերի միջոցով, ինչպես նախկինում, այլ սոսնձանյութով։ Սա հնարավորություն տվեց չօգտագործել եռակցված և պտուտակավոր միացումներ։ Ուղղանկյուն երկաթբետոնե սնամեջ բլոկներն ամրացվել են U-աձև հենարանների միջև՝ օգտագործելով բուստիլա (Clay Bustilat) կոչվող սոսինձ, և դրանց միջով ձգվել են պողպատե մետաղալարեր, որոնց վրա հավաքված է ամբողջ կառույցը[2]։ Դա ԽՍՀՄ- ում նման շինարարության առաջին փորձն էր։ Ավելի վաղ քաղաքում, Բուդյոննու պողոտայի տեղակայված էր անհամեմատ փոքր կամուրջ։ Շինարարության փուլում քննարկվել է կամրջի վրա կոթող տեղադրելու գաղափարը՝ նշելով Եվրոպայի և Ասիայի սահմանը, քանի որ վարկածներից մեկի համաձայն՝ աշխարհի երկու մասերի սահմանն անցնում է Դոն գետով։ Սակայն նախագիծը չիրականացվեց ։ Սկզբում Վորոշիլովյան կամուրջը նախատեսված էր օրական 19000 տրանսպորտային միջոցների թողունակությամբ շահագործման համար։ Սակայն, քաղաքում մեքենաների քանակի ավելացմանը զուգընթաց ավելացավ նաև կամրջի ծանրաբեռնվածությունը՝ 48-50 հազար միավոր տեխնիկա։ Տեմերնիցկի կամուրջը, որը կառուցվել է 2010 թվականին, հնարավորություն է տվել կրկնապատկել Վորոշիլովի կամրջով մեքենաների հոսքը։
Նկարագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վորոշիլովյովի կամուրջը Դոնի Ռոստովի կարևորագույն ճարտարապետական տարրերից է։ Շրջապատի լանդշաֆտի հետ կապը և քաղաքի համայնապատկերի հետ համադրությունը առաջարկելլ են նախագծի հեղինակները։ Կամուրջի սրընթաց հորիզոնական գիծը, որը հանդիսանում է Վորոշիլովսկի պողոտայի շարունակությունը, սահուն անցնում է դեպի ձախ ափի ամբարտակ։ Կամուրջի գեղատեսիլ ուրվագիծը գրավում է զբոսաշրջիկներին և քաղաքացիներին։ Հարթ կորաթռիչքների, նրբագեղ և խիստ հենարանների շնորհիվ կամուրջը թեթև և ներդաշնակ է թվում։ Կամուրջի երկարությունը 620 մետր է, լայնությունը՝ 12 մետր, բարձրությունը գետից՝ 32 մետր։ Նրա տակով կարող են անցնել բոլոր տեսակի գետային նավեր[3]։
Կամրջի վիճակը 2007-2008 թվականներին[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2007 թվականի հոկտեմբերի 22-ին Վորոշիլովյան կամուրջի պլանային զննման ժամանակ ճեղք էր հայտնաբերվել, ինչի արդյունքում կամուրջը անորոշ ժամանակով փակվել էր բոլոր տեսակի տրանսպորտների, այնուհետև նաև հետիոտների համար։ Սա մեծացրել էր մյուս երկու կամուրջների ծանրաբեռնվածությունը, վատթարացել էր քաղաքում երթևեկության վիճակը։ 2007 թվականի դեկտեմբերին կամուրջի վրայով գործարկվեցին միայն 2 անվճար ավտոբուսներ, որոնք ուղևորներին տեղափոխում կամուրջի մի ծայրից մյուսը[4]։ 2007 թվականի դեկտեմբերի 27-ին վերսկսվեց քաղաքային ավտոբուսների կանոնավոր շարժումը՝ պայմանով, որ կամուրջի վրա մեկից ավելի ավտոբուս չլինի և երթևեկությունը լինի միայն կամուրջի արևելյան երթևեկելի մասով։ 2008 թվականի հունիսի 23-ին Վորոշիլովյան կամուրջով երթևեկությունը բացվեց (բացառությամբ բեռնատարների)։ 2008 թվականի հուլիսի 25-ին Սիվերս շրջանի Խլեբոզավոդա 1 փողոցի երկայնքով երթևեկությունն արգելափակվեց։ Դոն գետի վրայով կամուրջի վերակառուցումն սկսվեց։
Կամրջի վերակառուցումը 2013-2017թվականներին[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վորոշիլովի կամուրջը վերակառուցվել է 2013 թվականից մինչև 2017 թվականի աշունն ընկած ժամանակահատվածում։ Այն ընդլայնվել է՝ երկու հասանելի գոտիներից դառնալով վեց ։ Հին կամուրջի փոխարեն երկու նոր կամուրջների կառուցվեցին, որոնք արտաքուստ նման են հին կամուրջին։ Նախագծից կան որոշ տարբերություններ. նոր կամուրջներն ունեին պողպատե թռիչքներ, որոնց շնորհիվ զգալիորեն ընդլայնվեց հիմնական նավարկելի բացվածքը[5]։Հին և նոր հենարանների առանցքների միջև հեռավորությունը նախատեսված էր 14,4 մ , կամրջային կառույցների եզրերի միջև՝ 1-1,5մ։ Պահուստային կամուրջի նախագծային հզորությունը օրական 66540 մեքենա է, լայնությունը՝ 36 մետր, մայթերի լայնությունը՝ 3մ, ջրային արգելապատնեշի վրայով կամուրջի երկարությունը՝ 624,2 մ, մուտքի ճանապարհները՝ 1821 մ։
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- В Ростове-на-Дону после ремонта открылся Ворошиловский мост
- Схемы, макеты, фотографии реконструкции Ворошиловского моста
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «Ворошиловский мост: 12 интересных фактов» (ռուսերեն). Ростовское отделение ВООПИК. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ ապրիլի 1-ին. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 14-ին.
- ↑ «Ворошиловский мост: 13 фактов из истории главного символа Ростова» (ռուսերեն). Аргументы и факты. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ փետրվարի 15-ին. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 14-ին.
- ↑ «Градостроительство в советский период» (ռուսերեն). Rostov-Region. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ փետրվարի 15-ին. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 14-ին.
- ↑ «Ворошиловский мост открыт». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2010 թ․ փետրվարի 7-ին.
- ↑ Алиса Говорова (2017 թ․ սեպտեմբերի 23). «В Ростове-на-Дону открыли реконструированный Ворошиловский мост». Известия (ռուսերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ հունվարի 15-ին. Վերցված է 2021 թ․ ապրիլի 21-ին.