Սադիա Բեգլովա

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Սադիա Բեգլովա
 
Կուսակցություն՝ ԽՄԿԿ
Կրթություն՝ Մոսկվայի պետական իրավաբանական ակադեմիա և Մոսկվայի բարձրագույն կուսակցական դպրոց
Մասնագիտություն՝ իրավաբան
Ծննդյան օր օգոստոսի 15, 1923(1923-08-15)
Ծննդավայր Zur Studiniç, Shatskiy Uyezd, Ռյազանի նահանգ, Ռուսական կայսրություն
Վախճանի օր 1992
Վախճանի վայր Կազան, Ռուսաստան
 
Պարգևներ
«Աշխատանքային արիության համար» մեդալ

Սադիա Արիֆովնա Բեգլովա (թաթ.՝ Садыя Ариф кызы Беглова, օգոստոսի 15, 1923(1923-08-15), Zur Studiniç, Shatskiy Uyezd, Ռյազանի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - 1992, Կազան, Ռուսաստան), խորհրդային թաթար իրավաբան, Թաթարստանի Գերագույն դատարանի նախագահ (1969-1985)։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սադիա Արիֆովնա Բեգլովան ծնվել է 1923 թվականի օգոստոսի 15-ին, Ռյազանսկայա նահանգի Շացկի գավառի Բոլշոյ Ստուդենեց գավառում[1][2][3]։ Ազգությամբ թաթարուհի է, տիրապետել է ռուսերենին և թաթարերենին[2]։ Ծառայողների ընտանիքից է[3], հայրը թաթարական «Նացմեն, առա՛ջ» ազգային կոլտնտեսության նախագահն էր[2]։

Ավարտելով թաթարական դպրոցը՝ Հայրենական մեծ պատերազմի տարիներին հեռացել է Կազան, որտեղ 1942 թվականի սեպտեմբերին հաճախել է Վլադիմիր Լենինի անվան Կազանի Դաշնային համալսարան[2][3]։ Ավարտելով միայն մեկ կիսամյակը՝ 1943 թվականի փետրվարին առաջարկ է ստացել ծառայության անցնելու պետանվտանգության մարմիններում, և մինչև 1947 թվականի հունիս աշխատել է ՆԳԺԿ-ՊԱՆ-ում, մասնավորապես՝ Մոսկվայում, Բաքվում, Կազանում, հետագա տարիներին իր կենսագրության այդ փաստի մասին չի պատմել, անհայտ են մնացել նրա կոչումը, ծառայության բովանդակությունը և լիազորությունների շրջանակը[2][3][4]։

Վերադառնալով ընդհատված ուսմանը՝ 1947 թվականի սեպտեմբերից մինչև 1949 թվականի հուլիսը եղել է Կազանի իրավաբանական դպրոցի ուսանող[2][3]։ Հետագայում զբաղվել է կուսակցական-տնտեսական աշխատանքով[5][2]։ 1950 թվականի հունվարից մինչև 1951 թվականի մարտ եղել է ԽՄԿԿ-ի Բաումանի շրջանային կոմիտեի կուսակցական, արհմիութենական և կոմերիտական մարմինների բաժնի հրահանգիչ։ 1951 թվականի ապրիլից մինչև 1954 թվականի հունվար զբաղեցրել է Թաթարական ինքնավար հանրապետության արդարադատության նախարարի տեղակալի պաշտոնը[1][3]։

1954 թվականին ավարտել է Համամիութենական իրավաբանական հեռակա ինստիտուտի Կազանի մասնաճյուղը (հետագայում՝ Մոսկվայի պետական իրավաբանական ակադեմիա)[1][4]։ Ավարտել է նաև ԽՄԿԿ Կենտկոմին կից կուսակցական բարձրագույն դպրոցը[6]։

1954 թվականի հունվարից մինչև 1957 թվականի դեկտեմբեր զբաղեցրել է ԽՄԿԿ-ի Ալմետևսկու քաղաքային կոմիտեի քարտուղարի պաշտոնը։ 1957 թվականի դեկտեմբերից մինչև 1960 թվականի նոյեմբեր եղել է Թաթարական շրջանային կոմիտեի վարչական և առևտրական ֆինանսական մարմինների բաժնի հրահանգիչ, ապա՝ վարիչի տեղակալ։ 1960 թվականի նոյեմբերից մինչև 1965 թվականի մարտ զբաղեցրել է ԽՄԿԿ Բաումանի շրջկոմի առաջին քարտուղարի պաշտոնը, իսկ 1965 թվականի մարտից մինչև 1969 թվականի մարտ եղել է Կազանի քաղաքային խորհրդի գործկոմի նախագահի տեղակալ։ Աշխատել է Զիննատ Մուրատովի, Սեմյոն Իգնատևի, Ֆիկրյատ Տաբեևի ղեկավարությամբ, վերջինս նրա մասին արտահայտվել է որպես «խոշոր իրավաբան»[2][7]։ 1961 թվականին եղել է ԽՄԿԿ-ի 22-րդ համագումարի պատվիրակ[8], 1963-1985 թվականներին՝ Թաթարական ինքնավար խորհրդային սոցիալիստական հանրապետության (ԹԻԽՍՀ) Գերագույն խորհրդի պատգամավոր[5][1]։

1969 թվականի մարտից մինչև 1985 թվականի հունվար եղել է ԹԻԽՍՀ-ի Գերագույն դատարանի նախագահ[9][3]։ Հրաժարական է տվել սեփական ցանկությամբ[2], իսկ 1985 թվականի հունվարի 28-ին անցել է թոշակի[3]։

Սադիա Արիֆովնա Բեգլովան մահացել է 1992 թվականի հոկտեմբերի 10-ին, Կազանում[1][3]։

Անձնական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ամուսնացած է եղել «Խորհրդային Թաթարստան» և «Խորհրդային Ռուսաստան» թերթերի թղթակից, ՌԽՖՍՀ մշակույթի վաստակավոր աշխատող Բելգե Աիտովի հետ (1923-1987)[10][11][12][13]։ Տեգրը Նարիման Աիտովն է[14]։

Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1960 թվականին արժանացել է «Աշխատանքային արիության համար» մեդալի[15], 1985 թվականին՝ «ԹԻԽՍՀ-ի վաստակավոր իրավաբան» պատվավոր կոչման[1]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Шайдуллин и др., 2017, էջ 223
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 Марат Сафаров (26 ноября 2019). «Садыя Беглова: земной суд и долгая память». Журнал «Идель». Վերցված է 23 января 2020-ին.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 3,8 «Беглова Садыя Арифовна». Верховный суд Республики Татарстан. Վերցված է 23 января 2020-ին.
  4. 4,0 4,1 «Беглова Садыя Арифовна». Государственный комитет Республики Татарстан по архивному делу. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ ապրիլի 11-ին. Վերցված է 23 января 2020-ին.
  5. 5,0 5,1 Хәсәнов, 2002, էջ 94
  6. Ярмиева, 2006, էջ 18
  7. Михаил Бирин (22 августа 2015). «Фикрят Табеев: от Рязани до Казани. Первый секретарь Татарского обкома КПСС чуть не стал адмиралом, а на сталинскую стипендию в КГУ съел с однокашниками десяток гусей». Бизнес Online. Վերցված է 23 января 2020-ին.
  8. Отчёт, 1962, էջ 366
  9. Шайдуллин и др., 2017, էջ 190
  10. Гомәр, 2015, էջ 46
  11. Зарипов, 1997, էջ 170
  12. «Аитов Бельге Абдрахманович». niznov-nekropol.ucoz.ru. Վերցված է 23 января 2020-ին.
  13. Указ Президиума Верховного Совета РСФСР от 12 августа 1981 года «О присвоении почетного звания „Заслуженный работник культуры РСФСР“ работникам редакции газеты „Советская Россия“». — Ведомости Верховного Совета РСФСР. — Москва : Издание Верховного Совета РСФСР, 20 августа 1981. — № 33 (1191). — С. 661. — 672 с.
  14. Докторов, 2017, էջ 5
  15. Указ Президиума Верховного Совета СССР от 7 марта 1960 года «О награждении орденами и медалями СССР женщин — передовиков промышленности и сельского хозяйства, деятелей науки и культуры, работников партийных, советских, профсоюзных, комсомольских и других организаций СССР». — Ведомости Верховного Совета РСФСР. — Москва : Издание Верховного Совета СССР, 1960. — № 5 (180). — С. 118. — 236 с.

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]