Մեքսիկայի սահմանադրություն (իսպ.՝ Constitución Política de los Estados Unidos Mexicanos), Մեքսիկայի միացյալ նահանգների գլխավոր օրենքը, նորմատիվ իրավական ակտ, որն ունի բարձրագույն իրավաբանական ուժ և ամրագրում է սահմանադրական համակարգի հիմքերը, պետական կառուցվածքը, ներկայացուցչական, գործադիր և դատական իշխանությունների ձևավորումը, մարդու և քաղաքացու իրավունքներն ու ազատությունը։ Այն որպես մոդել կիրառվել է այլ լատինաամերիկյան պետությունների սահմանադրությունների համար՝ ներառելով այնպիսի կետեր, ինչպիսիք են հողային ռեֆորմի ծրագիրը, աշխատանքային օրենսգիրքը, ընտանեկան օրենսգիրքը[1]։
Սահմանադրությունն ընդունվել է 1917 թվականի փետրվարի 5-ին Մեքսիկական հեղափոխության արդյունքում[2], որի համար հիմք է հանդիսացել 1857 թվականի սահմանադրությունը։ Չնայած որ երկու սահմանադրություններն էլ հռչակում են ժողովրդավարական իրավունքներն ու ազատությունները, 1917 թվականի սահմանադրությունը ներառում է տնտեսական, սոցիալական, մշակութային իրավունքներ, ինչը հեղափոխություն էր այդ ժամանակաշրջանի համար[3]։
Մեքսիկական Սահմանադրությունը հիմնված է հետևյալ սկզբունքների վրա՝
Niemeyer, E. Victor, Jr. Revolution at Querétaro : the Mexican constitutional convention of 1916–1917 Austin ։ University of Texas Press, c1974. ISBN 0-292-77005-7
