Բարություն (ֆիլմ)

Բարություն
Երկիր	ԽՍՀՄ
Ժանր	դրամա
Թվական	1977
Լեզու	ռուսերեն
Ռեժիսոր	Էդուարդ Գավրիլով
Սցենարի հեղինակ	Վասիլի Սոլովյով
Երաժշտություն	Վենիամին Բասներ
Կինոընկերություն	Մաքսիմ Գորկու անվան կինոստուդիա

«Բարություն» (ռուս.՝ «Доброта»), խորհրդային գեղարվեստական ֆիլմ^[1], որը նկարահանել է ռեժիսոր Էդուարդ Գավրիլովը Սեմյոն Լասկինի «Բացարձակ լսողություն» (ռուս.՝ «Абсолютный слух») վիպակի մոտիվներով^[2]։

Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գրականության նոր ուսուցչուհի Մարիա Նիկոլաևնա Ստուրժենցովան կարծում է, որ աշակերտների դաստիարակության հիմքը պետք է լինի բարությունը այս բառի ամենաբարձր իմաստով։ Նրա կարծիքով՝ ամենակարևորը սրտի ուղին գտնելն ու խիղճն արթնացնելն է։

Դպրոցի տնօրեն Լեոնիդ Պավլովիչ Պրոխորենկոյի դիրքորոշումը այլ է։ Գալով դպրոց այն պահին, երբ այնտեղ տիրում էր անաշխույժ մթնոլորտ, նա որոշում է ներդնել դպրոցական ինքնակառավարում, ստեղծել երեխաների ակտիվ նրանցից, որոնք վերջերս խուլիգաններ էին, ում մեջ կա, բայց սխալ են օգտագործվում կազմակերպչական տաղանդը և առաջնորդ լինելու ունակությունը։

Մեթոդիկաների տարբերությունը հանգեցնում է դպրոցի ղեկավարի եև ուսուցչուհու լուրջ տարաձայնությունների։