«Հռոմեական իրավունք»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
Հռոմեական իրավունքը դա ստրկատիրական Հին Հռոմի իրավունքի համակարգն է, որը իր զարգացումն է ստացել պրինցիպատի ժամանակաշրջանում: Հռոմեական իրավունքը ներառում է երկու մաս` մասնավոր և հանրային:<ref>http://legalportal.am/download/library/p16slvk8m31krfesuri91ma71aob3.pdf էջ 3</ref> |
Հռոմեական իրավունքը դա ստրկատիրական Հին Հռոմի իրավունքի համակարգն է, որը իր զարգացումն է ստացել պրինցիպատի ժամանակաշրջանում: Հռոմեական իրավունքը ներառում է երկու մաս` մասնավոր և հանրային:<ref>http://legalportal.am/download/library/p16slvk8m31krfesuri91ma71aob3.pdf էջ 3</ref> |
||
Հին Հռոմում առավել զարգացում է ստացել մասնավոր իրավունքը, այդ իսկ պատճառով Հռոմեական իրավունք ասելով` առավել հաճախ ի նկատի է ունեցվում հենց Հռոմեական մասնավոր իրավունքը: Մասնավոր և հանրային իրավունքների առավել հայտնի բնորոշում տվել է հռոմեացի հայտնի իրավաբան Ուլպիանոսը. "Publicum ius est quod ad statum rei romanae spectat, privatum quod ad singulorum utilitatem" (Հանրային իրավունքը այն է, որ վերաբերում է պետության դրությանը, իսկ մասնավոր իրավունքը այն է, որը վերաբերում է մասնավոր անձանց շահերին):<ref>http://legalportal.am/download/library/p16slvearn10n01eb1np0313cq33.pdf էջ </ref> |
Հին Հռոմում առավել զարգացում է ստացել մասնավոր իրավունքը, այդ իսկ պատճառով Հռոմեական իրավունք ասելով` առավել հաճախ ի նկատի է ունեցվում հենց Հռոմեական մասնավոր իրավունքը: Մասնավոր և հանրային իրավունքների առավել հայտնի բնորոշում տվել է հռոմեացի հայտնի իրավաբան Ուլպիանոսը. "Publicum ius est quod ad statum rei romanae spectat, privatum quod ad singulorum utilitatem" (Հանրային իրավունքը այն է, որ վերաբերում է պետության դրությանը, իսկ մասնավոր իրավունքը այն է, որը վերաբերում է մասնավոր անձանց շահերին):<ref>http://legalportal.am/download/library/p16slvearn10n01eb1np0313cq33.pdf էջ 3</ref> |
||
== Ծանոթագրություններ == |
== Ծանոթագրություններ == |
||
06:59, 21 Մայիսի 2012-ի տարբերակ
Հռոմեական իրավունքը դա ստրկատիրական Հին Հռոմի իրավունքի համակարգն է, որը իր զարգացումն է ստացել պրինցիպատի ժամանակաշրջանում: Հռոմեական իրավունքը ներառում է երկու մաս` մասնավոր և հանրային:[1] Հին Հռոմում առավել զարգացում է ստացել մասնավոր իրավունքը, այդ իսկ պատճառով Հռոմեական իրավունք ասելով` առավել հաճախ ի նկատի է ունեցվում հենց Հռոմեական մասնավոր իրավունքը: Մասնավոր և հանրային իրավունքների առավել հայտնի բնորոշում տվել է հռոմեացի հայտնի իրավաբան Ուլպիանոսը. "Publicum ius est quod ad statum rei romanae spectat, privatum quod ad singulorum utilitatem" (Հանրային իրավունքը այն է, որ վերաբերում է պետության դրությանը, իսկ մասնավոր իրավունքը այն է, որը վերաբերում է մասնավոր անձանց շահերին):[2]