«Մասնակից:Dminasyan/Ավազարկղ-մաթ»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 1. | Տող 1. | ||
== Կրամերի մեթոդ == |
|||
Բանաձևեր |
|||
'''Կրամերի մեթոդը''' [[գծային հանրահաշվական հավասարումների համակարգ]]ի լուծման մեթոդ է, որում հավասարումների թիվը համընկնում է ոչզրոյական մատրիցայի գործակիցների համակարգի գլխավոր [[մատրիցայի որոշիչ|որոշիչ]]ին, ընդ որում այդպիսի հավասարումների լուծումը գոյություն ունի և միակն է)<ref>{{cite web |
|||
H<sub>2</sub>O |
|||
| title = Introduction à l'Analyse des lignes Courbes algébriques |
|||
| author = Cramer, Gabriel |
|||
| year = 1750 |
|||
| location = Geneva |
|||
|lang=fr |
|||
| url = http://www.europeana.eu/resolve/record/03486/E71FE3799CEC1F8E2B76962513829D2E36B63015 |
|||
| accessdate = 2012-05-18 |
|||
| publisher = Europeana |
|||
| pages = 656–659 |
|||
}}</ref>։ |
|||
== Մեթոդի նկարագրությունը == |
|||
2մ x 6մ x 3մ = 36 մ <sup>3</sup> |
|||
<math>n</math> անհայտով <math>n</math> գծային հավասարումների համակարգի համար |
|||
: <math>\begin{cases} |
|||
a_{11}x_1 + a_{12}x_2 + \ldots + a_{1n}x_n = b_1\\ |
|||
a_{21}x_1 + a_{22}x_2 + \ldots + a_{2n}x_n = b_2\\ |
|||
\cdots \cdots \cdots \cdots \cdots \cdots \cdots \cdots \cdots\cdots\\ |
|||
a_{n1}x_1 + a_{n2}x_2 + \ldots + a_{nn}x_n = b_n\\ |
|||
\end{cases}</math> |
|||
համակարգի ոչզրոյական <math> \Delta </math> մատրիցայի որոշիչով, լուծումը գրվում է հետևյալ տեսքով՝ |
|||
: <math>x_i=\frac{1}{\Delta}\begin{vmatrix} |
|||
a_{11} & \ldots & a_{1,i-1} & b_1 & a_{1,i+1} & \ldots & a_{1n} \\ |
|||
a_{21} & \ldots & a_{2,i-1} & b_2 & a_{2,i+1} & \ldots & a_{2n} \\ |
|||
\ldots & \ldots & \ldots & \ldots & \ldots & \ldots & \ldots \\ |
|||
a_{n-1,1} & \ldots & a_{n-1,i-1} & b_{n-1} & a_{n-1,i+1} & \ldots & a_{n-1,n} \\ |
|||
a_{n1} & \ldots & a_{n,i-1} & b_n & a_{n,i+1} & \ldots & a_{nn} \\ |
|||
\end{vmatrix}</math> |
|||
(համակարգի մատրիցայի <math>i</math>-րդ սյունը փոխարինվում է ազատ անդամների սյունքվ)։ |
|||
Մեկ այլ ձևով Կրամերի կանոնը ձևակերպվում է հետևյալ տեսքով՝ ցանկացած c<sub>1</sub>, c<sub>2</sub>, …, c<sub>n</sub> գործակիցների համար իրավացի է հետևյալ հավասարությունը՝ |
|||
: <math>(c_1x_1+c_2x_2+\dots+c_nx_n)\cdot\Delta = -\begin{vmatrix} |
|||
a_{11} & a_{12} & \ldots & a_{1n} & b_1\\ |
|||
a_{21} & a_{22} & \ldots & a_{2n} & b_2\\ |
|||
\ldots & \ldots & \ldots & \ldots & \ldots\\ |
|||
a_{n1} & a_{n2} & \ldots & a_{nn} & b_n\\ |
|||
c_{1} & c_{2} & \ldots & c_{n} & 0\\ |
|||
\end{vmatrix}</math> |
|||
Այս ձևով Կրամերի մեթոդը իրավացի է առանց ենթադրության, որ <math>\Delta</math> զրոյից տարբեր է, նույնիսկ անհրաժեշտ չէ, որ համակարգի գործակիցները լինեն ամբողջական շրջանի էլեմենտներ (համակարգի որոշիչը կարող է լինել նույնիսկ գործակիցների շրջանում զրոյի բաժանարար)։ Կարելի է նույնիսկ ընդունել, որ <math>b_1,b_2,...,b_n</math> և <math>x_1,x_2,...,x_n</math>, կամ <math>c_1,c_2,...,c_n</math> կազմված են ոչ թե համակարգի գործակիցների շրջանի էլեմենտներից, այլ այդ շրջանի ինչ որ մոդուլը։ Այս տեսքով Կրամերի բանաձևը օգտագործվում է, օրինակ, Գրամի որոշիչի և Նակայամայի լեմմայի բանաձևերի ապացուցման համար։ |
|||
2մ x 6մ x 3մ = 36 մ <math>^3</math> |
|||
== Օրինակ == |
|||
<math> \sqrt[3]{x^2-3x+1} </math> |
|||
Իրական գործակիցներով հավասարումների համակարգ՝ |
|||
: <math>\begin{cases} |
|||
a_{11}x_1 + a_{12}x_2 + a_{13}x_3 = b_1\\ |
|||
a_{21}x_1 + a_{22}x_2 + a_{23}x_3 = b_2\\ |
|||
a_{31}x_1 + a_{32}x_2 + a_{33}x_3 = b_3\\ |
|||
\end{cases}</math> |
|||
[[Որոշիչ]]ներ՝ |
|||
<math> \mbox{abc}_\mathrm{def} </math> |
|||
:<math>\Delta=\begin{vmatrix} |
|||
a_{11} & a_{12} & a_{13} \\ |
|||
a_{21} & a_{22} & a_{23} \\ |
|||
a_{31} & a_{32} & a_{33} \\ |
|||
\end{vmatrix},\ \ \Delta_1=\begin{vmatrix} |
|||
b_1 & a_{12} & a_{13} \\ |
|||
b_2 & a_{22} & a_{23} \\ |
|||
b_3 & a_{32} & a_{33} \\ |
|||
\end{vmatrix},\ \ </math> |
|||
:<math> |
|||
\Delta_2=\begin{vmatrix} |
|||
a_{11} & b_1 & a_{13} \\ |
|||
a_{21} & b_2 & a_{23} \\ |
|||
a_{31} & b_3 & a_{33} \\ |
|||
\end{vmatrix},\ \ \Delta_3=\begin{vmatrix} |
|||
a_{11} & a_{12} & b_1 \\ |
|||
a_{21} & a_{22} & b_2 \\ |
|||
a_{31} & a_{32} & b_3 \\ |
|||
\end{vmatrix}</math> |
|||
Որոշիչներում գործակիցների սյունը համապատասխան անհայտով փոխարինվում է համակարգի ազատ անդամների սյունով: |
|||
<math> H_2 O </math> |
|||
Լուծում՝ |
|||
<math>a(1 + e^2 / 2)</math> |
|||
: <math>x_1=\frac{\Delta_1}{\Delta},\ \ x_2=\frac{\Delta_2}{\Delta},\ \ x_3=\frac{\Delta_3}{\Delta}</math> |
|||
Օրինակ՝ |
|||
<math>A \xleftarrow{n+\mu-1} B \xrightarrow[T]{n\pm i-1} C</math> |
|||
: <math>\begin{cases} |
|||
2x_1 + 5x_2 + 4x_3 = 30\\ |
|||
x_1 + 3x_2 + 2x_3 = 150\\ |
|||
2x_1 + 10x_2 + 9x_3 = 110\\ |
|||
\end{cases}</math> |
|||
Որոշիչներ՝ |
|||
: <math>\Delta=\begin{vmatrix} |
|||
2 & 5 & 4 \\ |
|||
1 & 3 & 2 \\ |
|||
2 & 10 & 9 \\ |
|||
\end{vmatrix}=5,\ \ \Delta_1=\begin{vmatrix}30&5&4\\150&3&2\\ |
|||
110 & 10 & 9 \\ |
|||
\end{vmatrix}=-760,\ \ </math> |
|||
: <math> |
|||
\Delta_2=\begin{vmatrix} |
|||
2 & 30 & 4 \\ |
|||
1 & 150 & 2 \\ |
|||
2 & 110 & 9 \\ |
|||
\end{vmatrix}=1350,\ \ \Delta_3=\begin{vmatrix} |
|||
2 & 5 & 30 \\ |
|||
1 & 3 & 150 \\ |
|||
2 & 10 & 110 \\ |
|||
\end{vmatrix}=-1270.</math> |
|||
<math>x_1=-\frac{760}{5}=-152,\ \ x_2=\frac{1350}{5}=270,\ \ x_3=-\frac{1270}{5}=-254</math> |
|||
== Հաշվարկային բարդություն == |
|||
Կրամերի մեթոդը պահանջում է <math>n\times n</math> չափի <math>n+1</math>-րդ որոշիչի հաշվում։ Գաուսի մեթոդի կիրառման դեպքում որոշիչների հաշվարկի համար գումարման և բազմապատկման գործողությունների պարզ էլեմենտար բարդության մեթոդը ունի <math>O(n^4)</math> կարգ, որը ավելի բարդ է, քան Գաուսի մեթոդով համակարգի ուղիղ լուծման դեպքում։ Այդ իսկ պատճառով, հաշվարկի համար ժամանակի ծախսատարության տեսանկյունից, համարվում է ոչնպատակահարմար։ Սակայն 2010 թվականին ցույց է տրվել, որ Կրամերի մեթոդը կարող է իրականացվել <math>O(n^3)</math> բարդությամբ, որը համեմատելի է Գաուսի մեթոդի բարդությանը]]<ref>''Ken Habgood and Itamar Arel.'' 2010. Revisiting Cramer's rule for solving dense linear systems. In Proceedings of the 2010 Spring Simulation Multiconference (SpringSim '10)</ref>։ |
|||
== Գրականություն == |
|||
* ''Ի․Ա․ Մացև''։ Գծային հանրահաշվի հիմունքները։ — 3-րդ հրատ․, վերամշակված, Մոսկվա, «Նաուկա», 1970 թվական — 400 էջ |
|||
== Տես նաև == |
|||
* [[Գաուսի մեթոդ]] |
|||
== Ծանոթագրություն == |
|||
{{Ծանցանկ}} |
|||
[[Կատեգորիա:Մաթեմատիկա]] |
|||
[[Կատեգորիա:Որոշիչներ]] |
12:15, 3 Հուլիսի 2020-ի տարբերակ
Կրամերի մեթոդ
Կրամերի մեթոդը գծային հանրահաշվական հավասարումների համակարգի լուծման մեթոդ է, որում հավասարումների թիվը համընկնում է ոչզրոյական մատրիցայի գործակիցների համակարգի գլխավոր որոշիչին, ընդ որում այդպիսի հավասարումների լուծումը գոյություն ունի և միակն է)[1]։
Մեթոդի նկարագրությունը
անհայտով գծային հավասարումների համակարգի համար
համակարգի ոչզրոյական մատրիցայի որոշիչով, լուծումը գրվում է հետևյալ տեսքով՝
(համակարգի մատրիցայի -րդ սյունը փոխարինվում է ազատ անդամների սյունքվ)։ Մեկ այլ ձևով Կրամերի կանոնը ձևակերպվում է հետևյալ տեսքով՝ ցանկացած c1, c2, …, cn գործակիցների համար իրավացի է հետևյալ հավասարությունը՝
Այս ձևով Կրամերի մեթոդը իրավացի է առանց ենթադրության, որ զրոյից տարբեր է, նույնիսկ անհրաժեշտ չէ, որ համակարգի գործակիցները լինեն ամբողջական շրջանի էլեմենտներ (համակարգի որոշիչը կարող է լինել նույնիսկ գործակիցների շրջանում զրոյի բաժանարար)։ Կարելի է նույնիսկ ընդունել, որ և , կամ կազմված են ոչ թե համակարգի գործակիցների շրջանի էլեմենտներից, այլ այդ շրջանի ինչ որ մոդուլը։ Այս տեսքով Կրամերի բանաձևը օգտագործվում է, օրինակ, Գրամի որոշիչի և Նակայամայի լեմմայի բանաձևերի ապացուցման համար։
Օրինակ
Իրական գործակիցներով հավասարումների համակարգ՝
Որոշիչներում գործակիցների սյունը համապատասխան անհայտով փոխարինվում է համակարգի ազատ անդամների սյունով:
Լուծում՝
Օրինակ՝
Որոշիչներ՝
Հաշվարկային բարդություն
Կրամերի մեթոդը պահանջում է չափի -րդ որոշիչի հաշվում։ Գաուսի մեթոդի կիրառման դեպքում որոշիչների հաշվարկի համար գումարման և բազմապատկման գործողությունների պարզ էլեմենտար բարդության մեթոդը ունի կարգ, որը ավելի բարդ է, քան Գաուսի մեթոդով համակարգի ուղիղ լուծման դեպքում։ Այդ իսկ պատճառով, հաշվարկի համար ժամանակի ծախսատարության տեսանկյունից, համարվում է ոչնպատակահարմար։ Սակայն 2010 թվականին ցույց է տրվել, որ Կրամերի մեթոդը կարող է իրականացվել բարդությամբ, որը համեմատելի է Գաուսի մեթոդի բարդությանը]][2]։
Գրականություն
- Ի․Ա․ Մացև։ Գծային հանրահաշվի հիմունքները։ — 3-րդ հրատ․, վերամշակված, Մոսկվա, «Նաուկա», 1970 թվական — 400 էջ
Տես նաև
Ծանոթագրություն
- ↑ Cramer, Gabriel (1750). «Introduction à l'Analyse des lignes Courbes algébriques» (ֆրանսերեն). Geneva: Europeana. էջեր 656–659. Վերցված է 2012-05-18-ին.
- ↑ Ken Habgood and Itamar Arel. 2010. Revisiting Cramer's rule for solving dense linear systems. In Proceedings of the 2010 Spring Simulation Multiconference (SpringSim '10)