Մորիս Բլանշո

Մորիս Բլանշո (ֆր.՝ Maurice Blanchot; 22 սեպտեմբերի 1907, Դևրուզ, դեպարտամենտ Սոն և Լուար, Ֆրանսիա — 20 փետրվար 2003, Լե Մենիլ Սեն֊Դենի, դեպարտամենտ Իվելին, Ֆրանսիա) — ֆրանսերեն գրող, մտածող-էսսեիստ.

Կենսագրություն

Ծնվել է Սոն և Լուար դեպարտամենտի Դևրուզ քաղաքում. Ավարտել է Ստրասբուրգի համալսարանը, ապա նաև Սորբոնը. Աշխատել է լրագրող և խմբագիր, մինչև երկորդ համաշխարհային պատերազմը աշխատակցել է ֆրանսիական ազգայնական պարբերականների։ 1940֊ական թվերից ամբողջովին նվիրվում է գրականությանը, 1941 թվականին հրատարկում է առաջին վեպը՝ «Թովմաս մթագինը», 1942-ին «Ամինադաբ» վեպը։ Հեղինակ է Գրականության վերաբերյալ բազմաթիվ տեսական, փիլիսոփայական, քննադատական գրությունների։ Ինքնագիր գրական ակումբը հրատարակել է հայերեն Մարկ Նշանեանի թարգմանությամբ և վերջաբանով երեք վիպակից բաղկացած «Վիպումներ» գիրքը(Մահավճիռը(1948), Պատո ՞ւմ մը (1949), Վերջին մարդը(1957), Մարկ Նշանեանի թարգմանությամբ «Գրականութիւնը և մահուան մեր իրաւունքը» գրական֊փիլիոսփայական փորձագրութիւնը Նշայանի մեկանբանությամբ՝ «Գրական հանգանակ մը»։ Մորիս Բլանշոն մահացել է 95 տարեկան 2003֊ին։

Հայերեն մատենագրություն

• Մորիս Բլանշո Վիպումներ [Ժողովածու] / թարգմ, ֆր. և վերջաբանը Մարկ Նշանեանի, Ինքնագիր գրական ակումբ, Երևան, 2013.
• Մորիս Բլանշո Գրականութիւնը և մահուան մեր իրաւունքը / թարգմ, ֆր. և վերջաբանը Մարկ Նշանեանի, Ինքնագիր գրական ակումբ, Երևան, 2018.

հղումներ

• {{https://inknagir.org/?p=7543}}