«Աստվածամոր բազիլիկ (Լուհան)»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
No edit summary |
||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
{{խմբագրում եմ}} |
{{խմբագրում եմ|Լիլիթ}} |
||
{{Տեղեկաքարտ Կրոնական կառույց |
{{Տեղեկաքարտ Կրոնական կառույց |
||
| անվանում = Աստվածամոր բազիլիկ (Լուհան) |
| անվանում = Աստվածամոր բազիլիկ (Լուհան) |
||
16:31, 25 փետրվարի 2017-ի տարբերակ
Խնդրում ենք նշել կաղապարի տեղադրման ամսաթիվը 2024-04-26 02:50:37 ֆորմատով
| Աստվածամոր բազիլիկ (Լուհան) Basílica de Nuestra Señora de Luján | |
|---|---|
 | |
| Հիմնական տվյալներ | |
| Տեսակ | փոքր բազիլիկ և շենք |
| Երկիր |  Արգենտինա |
| Տեղագրություն | քաղաք |
| Տարածաշրջան | Լուհան |
| Հասցե | 9 de Julio, B Mitre, Pdre. JM Salvaire y San Martín (Circ I, Secc A, Mzna 52)[1] |
| Դավանանք | կաթոլիկ |
| Թեմ | Roman Catholic Archdiocese of Mercedes-Luján? |
| Հիմնական ամսաթվերը | 1937 |
| Ժառանգության կարգավիճակ | National historical monument of Argentina?[1] |
| Նվիրված | Our Lady of Luján? |
| Անվանված | Immaculate Conception of Mary? |
| Ճարտարապետական ոճ | նեոգոթիկա |
| Հիմնադրված | 1910 |
| Երկարություն | 104 մետր |
| Բարձրություն | 106 մետր |
 | |
 | |
 Nuestra Señora de Luján Basilica Վիքիպահեստում | |
| basilicadelujan.org.ar | |
Աստվածամոր բազիլիկ (Լուհան), կաթոլիկ տաճար, գտնվում է Լուհան քաղաքում, Բուենոս Այրես, Արգենտինա: Նվիրված է Լուհանի Աստվածամորը` Արգենտինայի սուրբ հովանավորին: Բազիլիկը նեոգոթիկայի ոճով է, գտնվում է Բուենոս Այրեսից 70 կմ դեպի արևմուտք, Լա Պլատայի և Սան Իսիդրոյի տաճարների հետ մեկտեղ համարվում է Արգենտինայի ամենապաշտելի կաթոլիկ սրբություններից:
Լուհան գետի մոտ տաճարի կառուցումը կապված է հրաշալի իրադարձությունների հետ: 1630 թվականին պորտուգալացի Անտոնիո Ֆարիա դե Սան` սեփականատեր Սանտյագո դել Էստերոյից, նավաստի Հուան Անդրեային պատվիրում է Բրազիլիայից բերել Աստվածամոր արձանը, որը նա ուզում էր տեղադրել կառուցվող ժամատանը: Հուան Անդրեան ձեռք էր բերել Աստվածամոր միանգամից երկու արձան, որը նա ծովով բերեց Բուենոս Այրես, այնուհետև տեղափոխեց Սանտյագո դել Էստերո: Ուղևորության երկրորդ օրը այնտեղ, որտեղ ճանապարհը հատվում է Լուհան գետի հետ, ձիերը կանգնեցին և չկարողացան առաջ գնալ: Փորձեցին բեռնաթափել, բայց չստացվեց: Միայն այն ժամանակ կարողացան շարունակել ճանապարհը, երբ գետնին իջեցրին մի փոքրիկ արկղ, որի մեջ դրված էր Աստվածամոր արձաններից մեկը: Դա համարվեց հրաշք և վերևից նշան այն բանի, որ ապագայում Լուհանի Աստվածամայրը ուզում է մնալ հենց այդ վայրում: Արձանը բերեցին դոն Ռոսենդո դե Օրամասի տուն, որտեղ դրեցին պատվավոր տեղում:
Основание храма у реки Лухан связано с чудесными событиями. В 1630 году португалец Антонио Фариа де Са, фазендейру из Сантьяго-дель-Эстеро заказал моряку Хуану Андреа привезти из Бразилии статую Девы Марии, которую он хотел установить в строящейся часовне. Хуан Андреа приобрёл сразу две статуи Богоматери, которые он доставил в Буэнос-Айрес морем, а далее перегрузил на повозки и повёз в Сантьяго-дель-Эстеро. На второй день пути там, где дорога пересекала небольшую реку Лухан, лошади встали и не смогли идти дальше. Повозку пытались разгружать, впрягать в неё волов, но она стояла на месте как влитая. Только тогда можно было продолжить путь, когда на землю был опущен небольшой ящик с одной из двух статуй Мадонны. Это было истолковано как чудо и высший знак того, что будущая Дева Мария Луханская хочет остаться именно в этом месте. Статую Богородицы перенесли в дом дона Росендо де Орамас, где поместили в почётное место. Люди, услышавшие о чуде, стали приходить поклониться святому образу.
Первая часовня у реки Лухан появилась в 1685 году. Паломников становилось больше и больше, постепенно вокруг часовни выросло селение, названное Лухан. В 1730 году селение получает статус города, а часовня Богоматери Луханской становится приходской церковью. В 1763 году на этом же месте была построена церковь большего размера. Возведение храма, который мы видим сегодня, началось 6 мая 1890 года под руководством французского архитектора Ульриха Куртуа. Церковь была освящена в декабре 1910 года, несмотря на то, что башни ещё не были достроены. 15 ноября 1930 года папа Пий XI присвоил церкви Богоматери в Лухане статус базилики. Полностью постройка храма закончена к 1935 году.
В октябре 1975 год группа молодых католиков впервые совершила пешее паломничество из Буэнос-Айреса к Деве Марии Луханской (путь составил 70 километров). С тех пор эта традиция стала ежегодной. 11 июня 1982 года базилику посетил папа римский Иоанн Павел II и отслужил мессу перед 700 тысячами верующих. В 1998 году базилика Богоматери в Лухане объявлена памятником истории Аргентины. 25 мая 2010 года в присутствии президента Аргентины Кристины Фернандес де Киршнер в базилике Богоматери в Лухане прошло торжественное богослужение Te Deum, посвящённое 200-летию Аргентины. В настоящее время святую покровительницу Аргентины посещают до 4 миллионов паломников в год. 2 октября 2011 года паломничество к Деве Марии Луханской под девизом: «Матерь Божья, помоги нам позаботиться о жизни» совершило более миллиона верующих[2].
Базилика построена в неоготическом стиле, традиционном для католической архитектуры конца XIX века. Длина продольного нефа 104 метра ширина — 42 метра, длина трансепта — 68,5 метров. Каждая из двух башен имеет 106 метров в высоту и увенчана крестом величиной 1,1 метр. На фасаде базилики установлены 16 фигур апостолов и евангелистов. На башнях находятся 15 колоколов весом от 55 до 3400 килограммов и карильон с электрическими часами.
Արտաքին հղումներ
- «Официальный сайт Базилики Богоматери в Лухане». Արխիվացված է օրիգինալից 2012-05-17-ին. Վերցված է 2011-10-12-ին.
Ծանոթագրություններ
- ↑ 1,0 1,1 https://monumentos.cultura.gob.ar/
- ↑ «В Аргентине более миллиона верующих совершили паломничество в религиозную столицу, чтобы поклониться Деве Марии». Արխիվացված է օրիգինալից 2012-08-31-ին. Վերցված է 2011-10-12-ին.