«Վերջին հարցը (պատմվածք)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
չ clean up, replaced: է: → է։ (2), ը: → ը։ (2), մ: → մ։, ն: → ն։, ո: → ո։, ս: → ս։, վ: → վ։, տ: → տ։, ր: → ր։, ): → )։ oգտվելով ԱՎԲ
չ →‎Ամփոփում: վերջակետների ուղղում, փոխարինվեց: ի: → ի։ oգտվելով ԱՎԲ
Տող 6. Տող 6.
<strong>Ուշադրություն. այս հատվածը ներառում է տվյալներ, որոնք հնարավոր է՝ չցանկանաք իմանալ նախքան պատմվածքը կարդալը։</strong>
<strong>Ուշադրություն. այս հատվածը ներառում է տվյալներ, որոնք հնարավոր է՝ չցանկանաք իմանալ նախքան պատմվածքը կարդալը։</strong>


Պատմվածքը ներկայացնում է հզորագույն Մուլտիվակ (Multivac) գերհամակարգիչների<ref>Ազիմովը ենթադրում էր, որ 1950-ական թթ. նկատվող համակարգչային տեխնոլոգիաների կենտրոնացման միտումները շարունակվելու են և հանգեցնելու գլոբալ գերհամակարգչի:</ref> հարաբերությունները մարդկության հետ՝ 2061թ.-ից սկսվող յոթ դրվագների միջոցով։ Յուրաքանչյուր դրվագում համակարգչին է տրվում մարդկությանը հուզող ամենամեծ հարցը՝ ինչպե՞ս կարելի է խուսափել տիեզերքի կործանումից (համարժեք է. ինչպե՞ս կարելի է փոքրացնել տիեզերական էնտրոպիան<ref>համակարգի ներքին միկրոսկոպիկ անկանոնության չափում հանդիսացող մակրոսկոպիկ հատկանիշ</ref>, կամ՝ հնարավո՞ր է արդյոք ետ շրջել թերմոդինամիկայի երկրորդ օրենքի գործողությունը [տվյալ կոնտեքստում՝ տիեզերքի էնտրոպիայի իմաստով])։ Բավականին «մտածելուց» հետո Մուլտիվակի միակ պատասխանն է՝ «Իմաստ ունեցող պատասխանի համար դեռ բավարար տվյալներ չկան»:
Պատմվածքը ներկայացնում է հզորագույն Մուլտիվակ (Multivac) գերհամակարգիչների<ref>Ազիմովը ենթադրում էր, որ 1950-ական թթ. նկատվող համակարգչային տեխնոլոգիաների կենտրոնացման միտումները շարունակվելու են և հանգեցնելու գլոբալ գերհամակարգչի։</ref> հարաբերությունները մարդկության հետ՝ 2061թ.-ից սկսվող յոթ դրվագների միջոցով։ Յուրաքանչյուր դրվագում համակարգչին է տրվում մարդկությանը հուզող ամենամեծ հարցը՝ ինչպե՞ս կարելի է խուսափել տիեզերքի կործանումից (համարժեք է. ինչպե՞ս կարելի է փոքրացնել տիեզերական էնտրոպիան<ref>համակարգի ներքին միկրոսկոպիկ անկանոնության չափում հանդիսացող մակրոսկոպիկ հատկանիշ</ref>, կամ՝ հնարավո՞ր է արդյոք ետ շրջել թերմոդինամիկայի երկրորդ օրենքի գործողությունը [տվյալ կոնտեքստում՝ տիեզերքի էնտրոպիայի իմաստով])։ Բավականին «մտածելուց» հետո Մուլտիվակի միակ պատասխանն է՝ «Իմաստ ունեցող պատասխանի համար դեռ բավարար տվյալներ չկան»:


Պատմվածքը առաջ է շարժվում դեպի մարդկության և գիտության զարգացման նորանոր ժամանակահատվածներ։ Յուրաքանչյուր ժամանակաշրջանում ինչ-որ մեկը տալիս է «վերջին» հարցը էնտրոպիայի ետ շրջման մասին, սակայն ամեն անգամ Մուլտիվակի հետնորդները ստիպված են պատասխանել՝ «Իմաստ ունեցող պատասխանի համար դեռ բավարար տվյալներ չկան»:<br>
Պատմվածքը առաջ է շարժվում դեպի մարդկության և գիտության զարգացման նորանոր ժամանակահատվածներ։ Յուրաքանչյուր ժամանակաշրջանում ինչ-որ մեկը տալիս է «վերջին» հարցը էնտրոպիայի ետ շրջման մասին, սակայն ամեն անգամ Մուլտիվակի հետնորդները ստիպված են պատասխանել՝ «Իմաստ ունեցող պատասխանի համար դեռ բավարար տվյալներ չկան»:<br>

05:25, 3 Հունիսի 2015-ի տարբերակ

«Վերջին հարցը» գիտաֆանտաստիկ կարճ պատմվածք է։ Այն հանդիսանում է Այզեկ Ազիմովի ամենահայտնի և կարևոր ստեղծագործություններից մեկը։

Պատմվածքը առնչվում է մարդկությանը հուզող ամենամեծ և կարևոր՝ տիեզերքի կործանումից խուսափելու հարցի հետ։

Ամփոփում

Ուշադրություն. այս հատվածը ներառում է տվյալներ, որոնք հնարավոր է՝ չցանկանաք իմանալ նախքան պատմվածքը կարդալը։

Պատմվածքը ներկայացնում է հզորագույն Մուլտիվակ (Multivac) գերհամակարգիչների[1] հարաբերությունները մարդկության հետ՝ 2061թ.-ից սկսվող յոթ դրվագների միջոցով։ Յուրաքանչյուր դրվագում համակարգչին է տրվում մարդկությանը հուզող ամենամեծ հարցը՝ ինչպե՞ս կարելի է խուսափել տիեզերքի կործանումից (համարժեք է. ինչպե՞ս կարելի է փոքրացնել տիեզերական էնտրոպիան[2], կամ՝ հնարավո՞ր է արդյոք ետ շրջել թերմոդինամիկայի երկրորդ օրենքի գործողությունը [տվյալ կոնտեքստում՝ տիեզերքի էնտրոպիայի իմաստով])։ Բավականին «մտածելուց» հետո Մուլտիվակի միակ պատասխանն է՝ «Իմաստ ունեցող պատասխանի համար դեռ բավարար տվյալներ չկան»:

Պատմվածքը առաջ է շարժվում դեպի մարդկության և գիտության զարգացման նորանոր ժամանակահատվածներ։ Յուրաքանչյուր ժամանակաշրջանում ինչ-որ մեկը տալիս է «վերջին» հարցը էնտրոպիայի ետ շրջման մասին, սակայն ամեն անգամ Մուլտիվակի հետնորդները ստիպված են պատասխանել՝ «Իմաստ ունեցող պատասխանի համար դեռ բավարար տվյալներ չկան»:
Վերջին դրվագում մարդկության աստվածանման հետնորդը (տիեզերքով մեկ սփռված անթիվ մարդկանց միասնական մտավոր գործընթացը) տեսնում է, թե ինչպես են աստղերը մեկ առ մեկ մարում՝ ի նշան տիեզերքի մոտալուտ կործանման։ Մարդկությունը վերջին անգամ տալիս է արդեն սկսված կործանումից խուսափելու հարցը ձգողականության ու ժամանակի սահմաններից անդին գերտարածությունում գտնվող՝ Մուլտիվակի հետնորդ ԷյՍի-ին [AC], այնուհետև «միանում» նրա հետ և անհետանում։

ԷյՍի-ն դեռ ի վիճակի չէ պատասխանել, բայց շարունակում է մտորել այդ հարցի վերաբերյալ նույնիսկ ժամանակի ու տարածության գոյության դադարելուց հետո։ Ի վերջո այն բացահայտում է պատասխանը, բայց արդեն ոչ ոք չկա հայտնելու համար. տիեզերքն արդեն մեռած է։ Այդ ժամանակ ԷյՍի-ն որոշում է ցուցադրել պատասխանը՝ իրականացնելով էնտրոպիայի ետ շրջում, և վերստեղծելով տիեզերքը.

Եվ ԷյՍի-ն ասաց. «Եղիցի լույս»: Եվ եղավ լույս։

Հրապարակում

բնօրինակի վերնագիր՝ The Last Question
բնօրինակի լեզու՝ անգլերեն
առաջին հրապարակման ամսաթիվ՝ 1956թ. նոյեմբեր
առաջին հրապարակման կրիչ՝ տպագիր. Գիտաֆանտաստիկ Եռամսյա հանդես [Science Fiction Quarterly]
ժանր՝ գիտաֆանտաստիկ
ձևաչափ՝ պատմվածք

Ծանոթագրություններ

  1. Ազիմովը ենթադրում էր, որ 1950-ական թթ. նկատվող համակարգչային տեխնոլոգիաների կենտրոնացման միտումները շարունակվելու են և հանգեցնելու գլոբալ գերհամակարգչի։
  2. համակարգի ներքին միկրոսկոպիկ անկանոնության չափում հանդիսացող մակրոսկոպիկ հատկանիշ

Արտաքին հղումներ