«Պապլոր հայկական»–ի խմբագրումների տարբերություն
չNo edit summary |
չ r2.6.5) (Ռոբոտը ավելացնում է․: ru:Мускари армянский |
||
| Տող 19. | Տող 19. | ||
[[hsb:Armenska kitelnička]] |
[[hsb:Armenska kitelnička]] |
||
[[pl:Szafirek armeński]] |
[[pl:Szafirek armeński]] |
||
[[ru:Мускари армянский]] |
|||
[[sv:Armenisk pärlhyacint]] |
[[sv:Armenisk pärlhyacint]] |
||
15:31, 5 Մարտի 2013-ի տարբերակ
Պապլոր հայկական (Muscari armeniacum), շուշանազգիների ընտանիքի բույս է։ Տիպիկ հայկական ծաղկաբույս է, որը լայն տարածում է ստացել ամբողջ աշխարհում։
Սոխարմատավոր բազմամյա բույս է, սակավաթիվ արմատամերձ գծանման տերևներով։ Ծաղիկները մանր են, բուրումնավետ, վերին ծաղիկները կապտաերկնագույն են, ներքինները` վառ մանուշակագույն` հավաքված կարճ ծաղկակիրի ծայրին գտնվող բազմածաղիկ, խիտ ողկույզներում։ Սոխարմատը բազմամյա է, թաղանթավոր` մոտ 2 սանտիմետր տրամագծով։ Ցողուն չունի։ բարձրությունը հասնում է 15 սմ-ի։ Յուրաքանչյուր ողկյուզ պարունակում է մինչև 50 ծաղիկ։
Մշակումը
Բազմանում է սոխերով (մանրասոխերով) և սերմերով։ Սոխերը բաց գրունտում տնկում են սեպտեմբերի վերջին 4 սմ խորության վրա` բույսը բույսից 5-6 սմ հեռավորությամբ։ Նույն տեղում բույսերը կարելի է թողնել մի քանի տարի, որից հետո անպայման անհրաժեշտ է վերատնկել։ Սերմերով բազմացնելու դեպքում ցանքը կատարում են հոկտեմբերի վերջերին կամ ձմեռնամուտին, անմիջապես գրունտում։[1]
Աղբյուրներ
- ↑ Լևոն Հարությունյան (1987). Քո շրջապատի ծաղիկները. Երևան: «Արևիկ». էջ էջ 186.