Jump to content

Մղձավանջ (պատմվածք)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Մղձավանջ (այլ կիրառումներ)
Մղձավանջ
ռուս.՝ Кошмар
Տեսակգրական ստեղծագործություն
Ձևպատմվածք
ՀեղինակԱնտոն Չեխով
Բնագիր լեզուռուսերեն
Հրատարակվել էմարտի 29 (ապրիլի 10), 1886

«Մղձավանջ» (ռուս.՝ Кошмар), Անտոն Չեխովի պատմվածքը` գրված 1886 թվականին, առաջին անգամ հրապարակվել է 1886 թվականի մարտի 29-ին «Նոր ժամանակ» թերթի 3621-րդ համարում, Ան. Չեխով ստորագրությամբ։

Հրապարակումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ա. Պ. Չեխովի «Մղձավանջ» պատմվածքը գրվել է 1886 թվականին, առաջին անգամ հրապարակվել է 1886 թվականի մարտի 29-ին «Նոր ժամանակ» թերթի 3621-րդ համարում՝ Ան. Չեխով ստորագրությամբ, 1887 թվականին տպագրվել է «Մթնշաղներում» ժողովածուում, ընդգրկվել է Ադոլֆ Մարքսի հրատարակությունում։

Չեխովի կենդանության օրոք պատմվածքը տպագրվել է ֆիններեն։

Գործող անձինք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Պավել Միխայլովիչ Կունին՝ երեսուն տարեկան երիտասարդ տղամարդ, գյուղացիական գործերով ներկայացուցչության անդամ, պատվավոր հաշտարար դատավոր, ուսումնարանական խորհրդի անդամ։
  • Հայր Յակով՝ Սինկովո գյուղի հոգևորական, 28 տարեկան, ամուսնացած, մեծացնում է որդուն Անդրեյին։

Քննադատություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Քննադատ Կ. Արսենևը գրել է ««Մղձավանջում» հիանալի է նկարագրվել հայր Յակովը, կարիքից նվաստացած և ճնշված։ Թյուրիմացությունը, որում նա ներքաշել է «ուղղամիտ» կալվածատիրոջը, պոռթկուն կրքոտությունը, որի միջոցով նա վերջապես, որոշում է բացահայտել իր խոցելի տեղերը, Կունինի ուշացած զղջումը, շտապողականությամբ հովվապետին ներկայացված բողոքը, այս ամենը ցնցող ազդեցություն է թողնում[1]։ «Մղձավանջի» հեղինակը ոչ մի տեղ չէր կարող բարձրանալ այդքան իրական դրամատիզմի»[2]։

Պ. Ն. Կրասնովը պատմվածքում առանձնացնում է հեղինակի կողմից 80-ական թվականների «մռայլ» ժամանակաշրջանի նկարագրությունը։ Ա. Ֆ. Բիչկովը «Աղջամուղջում» ժողովածուի մասին արձագանքում առանձնացնում է պատմվածքի սոցիալական ուղղվածությունը[3]։

Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պատմվածքի գործողությունները տեղի են ունենում Բորիսովո գյուղում։ Պետերբուրգից ժամանակավորապես այստեղ է եկել «գյուղացիական գործերով ներկայացուցչության անդամ» Պավել Միխայլովիչ Կունինը։ Կունինը իր մոտ կանչեց տեղացի վանական Յակովին և նրան պատմեց, որ առաջնորդ Եգոր Դմիտրևիչը իրեն առաջարկել է խնամակալության տակ վերցնել Սինկովում բացվող եկեղեցական-ծխական դպրոցը։ Կունինը ընդունում է այդ առաջարկությունը, սակայնդպրոցի բացման համար ոչ ինքը, ոչ էլ վանականը միջոցներ չունեին։ Այդ ժամանակ Կունինը սկսեց մտածել, թե որտեղից կարող է գումար գտնել։ Երբ նա բարձրաձայն մտորում էր, հայր Յակովը զբաղվում էր թեյախմությամբ։ Նայելով նրան՝ Կունինը մտածում է, «Ինչ տարօրինակ, վայրի մարդ է, կեղտոտ է, փնթի, կոպիտ, հիմար, և հավանաբար հարբեցող։ Աստված իմ և դա հոգևորական է, հոգևոր հայր, ժողովրդի դաստիարակ»։

Կիրակի Կունինը գնում է Սինկովո եկեղեցին նայելու։ Այն գտնվում էր հնախարխուլ վիճակում։ Եկեղեցում հայր Յակովի հետ զրույցի ժամանակ պարզեց, որ նրան դպրոցը քիչ է հետաքրքրում։ Երեկոյան նա նամակ գրեց արքեպիսկոպոսին, որտեղ նա գումար էր խնդրում դպրոցի համար և սիկովսկի վանականին բնութագրում, որպես եկեղեցական ծառայության պահանջներին ոչ պիտանի անձնավորության։ Մեկ շաբաթ հետո Կունինի մոտ է գալիս հայր Յակովը ուսումնական ձեռնարկների ցուցակով, միաժամանակ նրան խնդրում է իրեն ընդունել, որպես գրագիր, քանի որ որոշել է թողնել հոգևորականությունը։ Դրա պատճառը կարիքն էր, միջոցների պակասը և սովը։ Յակովը Կունինին պատմում է, թե ինչպիսի ծանր պայմաններում է գտնվում ինքը և իր ընտանիքը, այդ իսկ պատճառով էլ դպրոցի փոխարեն ինքը մտածում է միայն սննդի մասին։ Երբ հոգևորականը գնաց, Կունինը սկսեց մտածել, կբավականացնի արդյոք իր միջոցները, հոգևորականին ինչ-որ ձևով օգնելու համար։ Այդ ժամանակ նա ամոթ զգաց հայր Յակովի վերաբերյալ գրված մատնության և երիտասարդ ժամանակ միջոցները դատարկ բաների վրա ծախսելու համար։ Այսպիսով էլ ավարտվեցին բարեգործական նպատակով որևէ բան կատարելու նրա ձգտումները։

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Чехов А. П. Кошмар // Чехов А. П. Полное собрание сочинений и писем: В 30 т. Сочинения: В 18 т. / АН СССР. Ин-т мировой лит. им. А. М. Горького. - М.: Наука, 1974-1982.

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Статья «Беллетристы последнего времени». «Вестник Европы», 1887, № 12 стр. 774
  2. «Труд», 1895, № 1, стр. 207-208
  3. «Книжный вестник», 1890, № 7, стр. 309-310

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]