Դիտել Երևանի ճոպանուղի էջի աղբյուրը

{{Տեղեկաքարտ Մետրոպոլիտենի գիծ
 | հայերեն անվանում = Երևանի ճոպանուղի
 | բնօրինակ անվանում = 
 | գույն = 
 | պատկերանիշ =
 | պատկերանիշի լայնություն = 
 | պատկերանիշի նկարագրություն = 
 | պատկեր = Երևանի ճոպանուղի.jpg
 | պատկերի լայնություն = 
 | image_alt = 
 | նկարագրություն = 
 | տիպ = ճոպանուղի
 | համակարգ = 
 | կարգավիճակ = չգործող
 | սկզբնական կայարան = 
 | վերջնական կայարան = 
 | կայարանների թիվ = 2
 | ուղևորահոսքը մեկ օրում = 
 | ուղևորահոսքը մեկ տարում = 
 | բացման թվական = 1967
 | փակման թվական = 2004
 | սեփականտեր = Ռոբերտ Եղիազարյան
 | օպերատոր = 
 | գծի երկարություն = 540 մետր
 | արագություն = 
 | բարձրություն = 
 | կայք =
 | քարտեզ = 
 | քարտեզի վերնագիր =
 | քարտեզի վիճակ = show
}}
'''Երևանի ճոպանուղի''', [[1967]] թվականին [[Երևան]]ում բացված [[ճոպանուղի]]։ Ճարտարապետներ՝  [[Հովհաննես Մարգարյան (ճարտարապետ)|Հովհաննես Մարգարյան]],[[Բաղդասար Արզումանյան]], գլխավոր մեխկոնստրուկտոր՝ Մ. Վախտանգով<ref>[[Կարո Մելիքսեթյան]], Կապույտ ճանապարհ։ [[Գարուն (ամսագիր)|«Գարուն»]], 1967, № 3, էջ 74-76։</ref>։ Երևանի ճոպանուղին գործել է [[1967]]-[[2004]] թվականներին։ Այն ուղիղ տրանսպորտային կապ է ապահովել [[Հերացու փողոց (Երևան)|Հերացու փողոցից]] դեպի Նորք։

== Պատմություն ==
Երևանի ճոպանուղին կապել է Հերացու փողոցը Նորք թաղամասի հետ` օրական տեղափոխելով մոտ 500 ուղևոր։ Ճոպանուղու ուղևորները հիմնականում ուսանողներ էին, քանի որ նրա Կենտրոն թաղամասի կառամատույցը մոտ է գտնվում երևանյան ԲՈՒՀ-երին։ 1990-ական թվականներին ճոպանուղին չի աշխատել ընդամենը 6 ամիս։ Ճապանուղու ուղևորների մոտ 20-30%-ը անվճար հիմունքներով էին երթևեկում, որոնց երթևեկության համար պետությունը 1999 թվականից ի վեր չէր վճարում, ինչի հետևանքով 2003 թ. տվյալներով պետության պարտքը «Երևանի ճոպանուղի» ընկերությանը հասել էր 7,000,000 ՀՀ դրամի։

Երևանի խոշոր խորհրդային մոդեռնիստական կառույցներից է<ref>[http://hetq.am/arm/news/89324/veraimastavorelov-lqvats-taratsqnery.html Վերաիմաստավորելով լքված տարածքները]</ref>։

Ներկայումս շենքը լքված և անխնամ վիճակում է, ծառայում է որպես կացարան անօթևանների համար։

== Միջադեպ ճոպանուղում ==
[[2004]] թվականի [[ապրիլի 2]]-ին, [[Կենտրոն (Երևանի վարչական շրջան)|Երևանի կենտրոնից]] դեպի [[Նոր Նորք վարչական շրջան|Նորք]] բարձրացող ճոպանուղու վագոնը 15 մետր բարձրությունից ընկել է Ամառանոցային փողոցի առանձնատներից մեկի բակ։ Վթարի հետևանքով վագոնի 11 ուղևորներից մահացել է հինգը, որոնցից երկուսը Իրանի քաղաքացիներ էին, մյուսները ստացել են ծանր մարմնական վնասվածքներ<ref>[https://taghinfo.wordpress.com/2013/05/29/երևանի-ճոպանուղին-այլևս-պատմություն/ Երևանի ճոպանուղին այլևս պատմություն է…]</ref>։

Միջադեպի համար միակ մեղադրյալ ճանաչվեց «Երևանի ճոպանուղի» բաց բաժնետիրական ընկերության գործադիր տնօրեն Գրիգոր Ջանյանը, ում մեղադրանք առաջադրվեց 245 հոդվածի 3-րդ մասով՝ «Տրանսպորտային միջոցներն անորակ վերանորոգելը կամ դրանք տեխնիկական անսարքություններով շահագործման բաց թողնելը»։ Ջանյանը դատապարտվեց 5 տարի 6 ամսվա ազատազրկման, սակայն խափանման միջոց ընտրվեց ստորագրությունը չբացակայելու պայմանով<ref name="armtimes">[http://armtimes.com/hy/article/121035 Արդարադատության իմիտացիա. ճոպանուղու զոհերն ու մեղավորները]</ref>։

Ջանյանն ընդունել էր իրեն առաջադրված մեղադրանքը, այն էր վթարից մեկ տարի առաջ` 2003 թվականի փետրվարին, կատարված վերանորոգումն անցկացվել էր անփութորեն, օգտագործվել էին անորակ և ստանդարտին չհամապատասխանող նյութեր<ref>[https://www.azatutyun.am/a/1574384.html «Երեւանի ճոպանուղի» ընկերության սեփականատերը դատվում է մահացու ելքով վթարի համար]</ref>։

Դատաքննության ժամանակ չպարզվեց արդյոք «Երևանի ճոպանուղի» ԲԲԸ-ի սեփականատերը, աշխատակիցները, նորոգող ու սպասարկող կազմակեպություններն ու այլ անձինք մեղավորություն ունեցել են միջադեպի մեջ, թե ոչ<ref name="armtimes" />։

Վթարից հետո 2007 թ. ճոպանուղին սեփականության իրավունքով ձեռք է բերել քաղաքացի Ռոբերտ Եղիազարյանը։

== Ծանոթագրություններ ==
{{Ծանցանկ}}

[[Կատեգորիա:Հայաստանի ճոպանուղիներ]]
[[Կատեգորիա:Երևանի պատմություն]]