Գերկարճ (ֆլեշ) արձակ
Գերկարճ (ֆլեշ) արձակ (“flash fiction” “կայծակնային գեղարվեստական գրականություն” անգլ.՝ ) ծայրահեղ կարճության[1] գեղարվեստական գրական գործ է, որը դեռևս առաջարկում է կերպարի և սյուժեի զարգացում։ Գերկարճ գրական գործերը, որոնցից շատերը տարբերվում են բառերի քանակով, ներառում են վեց բառով պատմություն[2], 280-նիշ պատմություն կամ «թվիթթեր գրականություն» («twitterature» անգլ.՝ )[3] ; [3] «դրիբլ» կամ «մինիսագա», 50 բառ[2]; «դրեբլ», հայտնի նաև որպես «միկրոարձակ», 100 բառ[2]; «հանկարծակի արձակ», 750 բառ[4]; «կայծակնային արձակ», 1000 բառ և «միկրո պատմություն»[5]։ Որոշ գրականագետներ ենթադրում են, որ ֆլեշ արձակն ունի գրական եզակի որակ `ավելի մեծ պատմություն ակնարկելու կամ ենթադրելու իր ունակությամբ։
Համացանց[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ինտերնետի հասանելիությունը բարձրացրեց գերկարճ (ֆլեշ) արձակի մասին իրազեկվածությունը առցանց ամսագրերի օգնությամբ, որոնք ամբողջովին նվիրված են ոճին։ SmokeLong Quarterly ամսագիրը, որը հիմնադրվել է 2003 թվականին Դեյվ Քլեպպերի կողմից, "նվիրված է լավագույն ֆլեշ-արձակը համացանց բերելու ... անկախ այն բանի, թե այն գրված է լայն ճանաչում ունեցող հեղինակների կողմից կամ նրանց, ովքեր նոր են եկել ասպարեզ:"[6] Մյուս առցանց ֆլեշ-արձակ ամսագրերի թվում են Wigleaf, Flash Fiction Online և Flash Fiction Magazine ամսագրերը[7]։
Այս թեմայի վերաբերյալ CNN- ի հոդվածում հեղինակը նշել է, որ «Ինտերնետի կողմից առաջարկվող հաղորդակցության ժողովրդավարացումը դրական փոփոխություններ է մտցրել» ֆլեշ- արձակի հատուկ տարածքում և ուղղակիորեն ազդել է այդ ոճի լայն ճանաչությանը[8]։ Ներկայումս այս գրական ձևը հանրաճանաչ է դարձել, և առցանց գրական ամսագրերի մեծ մասը այժմ հրապարակում է ֆլեշ-արձակ։ Օրինակ, 2017 թվականի ամռանից The New Yorker ամսագիրն սկսեց առցանց վարել ֆլեշ-գեղարվեստական պատմությունների շարք ամեն ամառ[9]։
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Catherine Sustana. «What Is Flash Fiction?». About Entertainment. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ նոյեմբերի 23-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 2-ին.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Graham (2013 թ․ մարտի 8). «Flash fiction - all you ever wanted to know, but were afraid to ask...». The Bridport Prize. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հունվարի 2-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 2-ին.
- ↑ Maddie Crum (2015 թ․ մայիսի 7). «Twitter Fiction Reveals The Power Of Very, Very Short Stories». The Huffington Post.
- ↑ Becky Tuch. «Flash Fiction: What's It All About?». The Review Review. Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ փետրվարի 16-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 2-ին.
- ↑ Christopher Kasparek, "Two Micro-Stories by Bolesław Prus," The Polish Review, 1995, no. 1, pp. 99-103.
- ↑ Hart, Melissa (March 2016). «Smoke Break: Guest Editors Choose Flash Fiction for Online Mag». The Writer (Retrieved 2016-02-11).
- ↑ Pratt, Mary K. (2009 թ․ մայիսի 5). «How Technology Is Changing What We Read». PCWorld. Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ հուլիսի 1-ին. Վերցված է 2015 թ․ սեպտեմբերի 27-ին.
- ↑ «Six of the best: CNN readers tell us their stories». Cnn.com. 2008 թ․ օգոստոսի 18. Վերցված է 2010 թ․ մայիսի 2-ին.
- ↑ «Flash Fiction A series of very short stories for the summer».