Անդրեյ Ֆոմին
| Անդրեյ Ֆոմին | |
| Կրթություն՝ | Admiral Makarov National University of Shipbuilding? |
|---|---|
| Մասնագիտություն՝ | դիվանագետ |
| Ծննդյան օր | 1918 |
| Վախճանի օր | 1983 |
Անդրեյ Ֆոմին (ռուս.՝ Андре́й Андро́нович Фоми́н, 1918 - 1983), խորհրդային և ռուս դիվանագետ։ Արտակարգ և լիազոր դեսպան։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1943 թվականին ավարտել է ԽՍՀՄ արտաքին գործերի նախարարության Նիկոլաևսկի նավաշինարարական ինստիտուտը։
1974 թվականից զբաղվել է դիվանագիտական գործունեությամբ։
- 1946-1954 թվականներին՝ ԽՍՀՄ արտաքին գործերի նախարարության Միավորված ազգերի կազմակերպության հարցերով բաժնի աշխատակից։
- 1954-1955 թվականներին՝ ՄԱԿ-ի ԽՍՀՄ մշտական ներկայացուցչության առաջին քարտուղար։
- 1955-1957 թվականներին՝ ՄԱԿ-ի ԽՍՀՄ մշտական ներկայացուցչության առաջին խորհրդական։
- 1957-1959 թվականներին՝ ՄԱԿ-ի ԽՍՀՄ մշտական ներկայացուցչության առաջին ավագ խորհրդական։
- 1960-1961 թվականներին՝ ԽՍՀՄ արտաքին գործերի նախարարության Ամերիկայի երկրների բաժնի խորհրդական։
- 1961-1962 թվականներին՝ Բրազիլիայում ԽՍՀՄ դեսպանատան խորհրդական-դեսպանորդ։
- 1962 թվականի նոյեմբերի 21-ից մինչև 1965 թվականի սեպտեմբերի 30-ը Բրազիլիայում եղել է ԽՍՀՄ արտակարգ և լիազոր դեսպան[1]։
- 1965-1967 թվականներին՝ ԽՍՀՄ արտաքին գործերի նախարարության գլխավոր քարտուղարի տեղակալ։
- 1967-1973 թվականներին՝ ԽՍՀՄ արտաքին գործերի նախարարության Հարավային Ասիայի բաժնի վարիչ։
- 1973 թվականի փետրվարի 27-ից մինչև 1976 թվականի փետրվարի 20-ը Բանգլադեշում եղել է ԽՍՀՄ արտակարգ և լիազոր դեսպան[2]։
- 1976-1977 թվականներին՝ ԽՍՀՄ արտաքին գործերի նախարարության կենտրոնական ապարատի աշխատակից։
Դիվանագիտական աստիճան[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Արտակարգ և լիազոր դեսպան։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «Посольство СССР в Бразилии. Чрезвычайные и Полномочные Послы». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ նոյեմբերի 6-ին. Վերցված է 2014 թ․ նոյեմբերի 11-ին.
- ↑ «Посольство СССР в Бангладеш. Чрезвычайные и Полномочные Послы». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ նոյեմբերի 11-ին. Վերցված է 2014 թ․ նոյեմբերի 11-ին.
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Дипломатический словарь» под ред. А. А. Громыко, А. Г. Ковалева, П. П. Севостьянова, С. Л. Тихвинского в 3-х томах, М., «Наука», 1985—1986. — Т. 3, с. 516.