Ալոտրիոմորֆություն

Ալոտրիոմորֆություն , քսենոմորֆություն (հուն․՝ άλλότριοςξένος - օտարոտի), մագմատիկ հալոցքից միաժամանակ բյուրեղացող միներալներից որևէ մեկի արտաքին ձևերի ենթարկվածությունը մյուսների ձևերին։

Ալոտրիոմորֆային միներալները չունեն իրենց բյուրեղային ցանցին բնորոշ գծագրություն։ Մասամբ սեփական և հարևան բյուրեղների գծագրությունն ունեցող միներալները կոչվում են հիպիդիոմորֆային։ Ալոտրիոմորֆությանը հակառակ նշանակություն ունի իդիոմորֆաթյունը։

Գրականություն

• Rudolf Graubner: Lexikon der Geologie, Minerale und Gesteine. Emil Vollmer Verlag GmbH, München 1980, ISBN 3-87876-327-1, S. 416.
• Hans Murawski, Wilhelm Meyer: Geologisches Wörterbuch. 12. Auflage. Spektrum Akademischer Verlag, Heidelberg 2010, ISBN 978-3-8274-1810-4, S. 6.

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 1, էջ 187)։