Մեխանիկական համակարգի հավասարակշռություն, մեխանիկական համակարգի վիճակ, որի դեպքում համակարգի բոլոր կետերը հաշվարկման տվյալ համակարգի նկատմամբ անշարժ են։ Եթե հաշվարկման համակարգը իներցիալ է, ապա հավասարակշռությունը կոչվում է բացարձակ, հակառակ դեպքում՝ հարաբերական։ Համակարգի հավասարակշռության համար նրա վրա ազդող ուժերը պետք է բավարարեն ստատիկայում դիտարկվող որոշակի պայմանների։ Օրինակ, ազատ պինդ մարմնի բացարձակ հավասարակշռության համար անհրաժեշտ է, որ կոորդինատային երեք առանցքներից յուրաքանչյուրի վրա մարմնի վրա կիրառված բոլոր ուժերի պրոյեկցիաների գումարները և այդ առանցքների նկատմամբ դրանց մոմենտների գումարները հավասար լինեն զրոյի[1][2]՝
;
:
Եթե հավասարակշռության մեջ գտնվող մասնիկն ունի զրոյական արագություն, ապա այդ մասնիկը գտնվում է ստատիկ հավասարակշռության մեջ[3][4]։
↑Beer FP, Johnston ER, Mazurek DF, Cornell PJ, and Eisenberg, ER (2009). Vector Mechanics for Engineers: Statics and Dynamics (9th ed.). McGraw-Hill. էջ 158.{{cite book}}: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link)
↑Herbert Charles Corben & Philip Stehle (1994). Classical Mechanics (Reprint of 1960 second ed.). Courier Dover Publications. էջ 113. ISBN0-486-68063-0.
↑Lakshmana C. Rao; J. Lakshminarasimhan; Raju Sethuraman; Srinivasan M. Sivakumar (2004). Engineering Mechanics. PHI Learning Pvt. Ltd. էջ 6. ISBN81-203-2189-8.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 6, էջ 261)։