Մարդու իրավունքների եվրոպական հանձնաժողով
Մարդու իրավունքների եվրոպական հանձնաժողովը Եվրոպայի խորհրդի հատուկ մարմին էր։ 1954–ից 1998 թվականներին Մարդու իրավունքների եվրոպական կոնվենցիայի 11–րդ արձանագրությունը մտավ ուժի մեջ, ֆիզիկական անձինք անմիջական մուտք չունեին Մարդու իրավուքների եվրոպական դատարան; պետք է դիմեին հանձնաժողովին, որը, եթե դեպքը հիմնավոր չհամարեր, անհատի անունից գործ կհարուցեր դատարանում։ 11–րդ արձանագրությունը, որը ուժի մեջ է մտել 1998 թվականին, լուծարել է հանձնաժողովը, ընդլայնել Դատարանը՝ թույլատրելով անհատներին գործերը ուղղակիորեն ներկայացնել վերջինիս։
Դեր և կազմավորում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հանձնաժողովի անդամներն ընտրվում էին Նախարարների կոմիտեի կողմից և պաշտոնավարում էին վեց տարի (այդ ընթացքում նրանք պետք է գործեին անկախ, առանց որևէ պետության հավատարմության)։ Նրանց դերն էր դիտարկել, թե արդյոք միջնորդությունը ընդունելի է Դատարանին։ Եթե այո, ապա Հանձնաժողովը կքննարկի միջնորդագիրը՝ գործի փաստերը պարզելու համար և կփնտրի կողմերի, որոնք կարեղ են աջակցել գործը կարգավորել բարեկամական եղանակով։ Իսկ եթե բարեկամաբար չկայանար նշված կարգավորումը, ապա Հանձնաժողովը կհրապարակեր արձանագրված փաստերի վերաբերյալ զեկույց՝ մեկնաբանելով՝ արդյոք տեղի է ունեցել խախտում, թե ոչ։ Երեք հոգուց բաղկացած Հանձնաժողովը որոշեց միջնորդության ընդունելիությունը։ Սակայն, բարդ որոշումների դեպքում, ձևավորվում է յոթ հոգանոց Հանձնաժողով։
Դեպքերի ցանկ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Հունաստանի դեպքը
- Վ․ Փ․ ընդդեմ Միացյալ Թագավորության
- Ջագմալի Սինգ Չեման ընդդեմ Ֆրանսիայի
- Դեհվարի ընդդեմ Նիդեռլանդների
- Բերկն ընդդեմ Ֆրանսիայի
- Հատամին ընդդեմ Շվեդիայի
- Դաբհին ընդդեմ Մեծ Բրիտանիա
- Մ.Ա.Ռ. ընդդեմ Միացյալ Թագավորության
- Գեորգի Գանչևն ընդդեմ Բուլղարիայի
- Սլեպչիկն ընդդեմ Նիդեռլանդների
- Չուդրին ընդդեմ Միացյալ Թագավորության
- Հարոնը և Ալայոն ընդդեմ Շվեդիայի
- Փաեզն ընդդեմ Շվեդիայի
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Arthur W. Diamond Law Library The European Human Rights System and the European Court of Human Rights. Research Guide
- Full list of members (pp. 211–213)
- Hudoc : European Court of HUman Rights website [1]