Մասնակից:Jokaalexanian/Ավազարկղ6

Ամրակ - գրենական պիտույք որը կիրառվում է 2 թուղթ իրար միացնելու համար: Այն կորացված երկաթի կտոր է, որի երկարությունը կազմում է 10-12 սմ: Այն կարող է նաև օգտագործվել որպես պտուտակ և ատամնաքչփորիկ:

Պատմություն

XIII դարում հայտնվեցին արագակարիչներ թղթերը իրար միացնելու համար: Վերևի ձախ անկյունում կտրվածք էր արվում և այնտեղով անցնում էր ժապավեն: Առաջին զանգվածային քայլը եղել են կարի ասեղները որոնք մտածվել են 1835 թվականին ամերիկյան բժիշկ Ջոն Հաուիի կողմից: Նյու Յորքյան քարտուղարուհիները բավականին արագ հասկացան, որ գնդասեղներով շատ հեշտ կարելի է իրար միացնել մինջև 10 թուղթ, բայց դա անհարմար էր, որովհետև գնդասեղները հակաճառում էին:

В XIII веке появились своеобразные «скоросшиватели» для скрепления листов: в левом верхнем углу делались надрезы, и через них продевалась матерчатая лента. Первым шагом к массовости стали швейные булавки, придуманные в 1835 году американским врачом Джоном Хауи. Нью-йоркские секретарши быстро обнаружили, что булавками можно скреплять до десятка листов. Булавки сопротивлялись: кололись и оставляли на бумаге некрасивые отверстия и кровавые пятна^[стиль].

В 1890-х годах в офисах стали использовать проволочные пружинки (предложенные в 1867 году Сэмюэлем Фэем для совершенно другой цели — крепления к одежде ярлыков). В 1899 году норвежский инженер Юхан Волер, экспериментируя с кусочками пружинной проволоки, придумал несколько удачных конструкций скрепок и получил патент на своё изобретение. Но Волер не стал уделять этому проекту внимания, и в 1900 году американский изобретатель Корнелиус Броснан запатентовал скрепку, получившую имя Konaclip. Однако современный вид эта офисная принадлежность приобрела стараниями британской фирмы Gem Manufacturing, которая и выпустила в том же году скрепку Gem в виде классического двойного овала.