Մասնակից:HovsepBabayan95/Ավազարկղ
Կոգնիտիվ դիսսոնանս
(լատ․cognitiо ճանաչում dissonantia- անհամաձայնութուն «») անձի սթրեսային վիճակ պայմանավորված գիտակցության մեջ երկու հակառակ պատկերացումների գաղափարների, համոզմունքների, արժեքների առկայությամբ։ Առաջին անգամ գիտական շրջանառության մեջ է մտցվել ամերիկացի հոգեբան Լեոն Ֆեստինգերի կողմից 1957թ․-ին։
Կոգնիտիվ դիսոնասի տեսությունը բացատրում է թե ինչպես է մարդը ձգտում ներքին համաձայնության։ Անձը, ունենալով ներքին անհամաձայնություն, հակված է դառնալ հոգեբանորեն անհանգիստ, և ձգտում է նվազեցնել այդ անհամաձայնությունը։
Լեոն Ֆեստինգերը իր տեսության մեջ առաջ է քաշում երկու հիպոթեզ․ 1․ Դիսսսոնանսի առաջացման դեպքում, անձը ձգտում է նվազզեցնել անհամաձայնություն աստիճանը երկու բաղադրիչների միջև, որպեսզի հասնի ներքին համաձայնության։ 2․ Ձգտելով նվազեցնել առաջացած դիսկոնֆորտը, անձը ձգտում է խուսափել այնպիսի իրավիճակներից, որի ժամանակ դիսկոնֆորը կարող է մեծանալ։
Դոսսոնանսը առաջաոնւմ է տարբեր պատճառներով․
- Տրամաբանական անհամապատսախանելություն
-Երբ անձի կարծիքը չի համապատսպխանում ավելի լայն զանգվածի կարծիքի հետ
-Անցյալի փորձի և ներկա իրավիճակի անհամապասխանելություն
Այսպիսիս վարքի արդյունքում փոխվում է մարդու համապատսախան համոզմունքները,որը արդարացվում է մարդու՝ սեփական համոզմունքների համաձայնության հասնելու կենսական անհրաժեշտությամբ։
Այդպես մարդիկ արդարացնում են իրենց սխալ արարքները․անձը, ով սխալ է գործել, հակված է արդարացնել ինքն իրեն՝ սեփական մտքոորը այնպես ուղղորդելով ար համոզվի արդյունքւոմ ճիշտ է գործել։ Այդպիսով անձը կարգավորում է իր մտածելակերպը, որպեսզի հաղթահարի իր մեջ առաջացած կոնֆլիկտը։