Մասնակից:Սարիբեկյան Նունե/Սևագրություն 3

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Սերգեյ Մեդվեդև
 

Սերգեյ Կոնստանտինովիչ Մեդվեդև , ռուս ժուռնալիստ, կինեմատոգրաֆիստ և հեռուստահաղորդավար:

Կենսագրությաուն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սերգեյ Մեդվեդևը ծնվել է 1958 թվականի հունիսի 2-ին Կալինինգրադում՝ հեռուստատեսային լրագրողի ընտանիքում: Պրոֆեսիոնալ կարիերան սկսել է տեղական թերթում:

1981 թվականին ավարտել է ՄՊՀ ժուռնալիստիկայի ֆակուլտետը, սովորել է ԽՍՀՄ Պետական պլանավորման կոմիտեի բարձրագույն տնտեսական կուրսերում:

1981-1991 թվականներին աշխատել է ԽՍՀՄ պետական կոմիտեում՝ հեռուստատեսության և ռադիոյի հեռարձակման (ԽՍՀՄ ֆեդերատիվ ռադիոյի) բաժնում, տարբեր երկրների մասին հանդես է եկել զեկույցներով և ակնարկներով: Դիկտոֆոնը ձեռքին շրջել է երկրով մեկ, և պատրաստել ռեպորտաժներ:

1991-1992 թվականներին Մեդվեդևը աշխատել է «Օստանկինո» համառուսաստանյան հեռուստառադիոհեռարձակման ընկերության հեռուստատեսային տեղեկատվական ծրագրերի ստուդիայում: Որոշ ժամանակ անց նա դարձել է «Ժամանակ» տեղեկատվական ծրագրի հաղորդավարը և վարել է պատգամավորների առաջին համագումարից սկսած ռեպորտաժները, ինչպես նաև «120 րոպե» ծրագիրը (ավելի ուշ «Բարի առավոտ» ծրագիրը Առաջին ալիքի եթերում)[1]։

1991 թվականի օգոստոսյան իրադարձությունների ժամանակ Մեդվեդևը միակ լրագրողն էր, որը կարողացավ մայրաքաղաքում տեղի ունեցած իրադարձությունների մասին խոսել եթերով: Այս զեկույցի համար Մեդվեդևը հեռացվել է, բայց ոչ երկար ժամանակով: Շուտով վերադարձել է հեռուստատեսություն` Ռուսաստանի «Օստանկինո» պետական հեռուստառադիոընկերության Տեղեկատվական հեռուստատեսության տեսաբանի կողմից: Այս ընթացքում Մեդվեդևը դարձավ պետության բարձրագույն պաշտոնյաների գլխավոր հարցազրուցավարը: Նա հարցազրույց է վերցրել Միխայիլ Գորբաչովից, Անատոլի Չուբայիսից, Վիկտոր Չերնոմիրդինից, Բորիս Ելցինից, Յուրի Լուժկովից:

1995 թվականի մարտի 15-ից մինչև 1996 թվականի օգոստոսի 13-ը եղել է Ռուսաստանի Դաշնության նախագահի մամլո քարտուղարը և Ռուսաստանի Դաշնության նախագահի՝ Բորիս Ելցինի օգնականը[2][3][4]։

Մեդվեդևը հրաժարվել է մամուլի քարտուղարի պաշտոնից, կրկին վերադարձել է հեռուստատեսություն և դարձել Առաջին ալիքի գլխավոր տնօրենի առաջին տեղակալ: 2000 թվականին Մեդվեդևը մասնակցել է Կալինինգրադի թիվ 84 ընտրատարածքի երրորդ գումարման Պետական դումայի ընտրություններին՝ որպես անկախ թեկնածու[5], բայց քվեարկության արդյունքում զբաղեցրել է երկրորդ տեղը։

2001-2003 թվականներին Մեդվեդևը ընտրվել է «ՌՏՍ» անկախ հեռուստաընկերության տնօրենների խորհրդի նախագահ (Մոսկվա):

Вместе с Алексеем Пимановым являлся соучредителем одной из крупнейших телекомпаний страны «Останкино», которая производила для «Первого канала» такие программы, как «Человек и закон», «Здоровье», «Часовой» (в разное время производила программы «Вкусные истории», «Армейский магазин», «Кумиры», документальные циклы «Кремль-9», «Лубянка», «Документальный детектив», «Тайны века», «Рождение легенды», «Ударная сила», «Спецназ»).

С 2016 года — ведущий документального цикла «Загадки века» на телеканале «Звезда»[6].

С 2003 года Медведев занимал должность председателя совета директоров независимой телекомпании «Останкино»[7]. Он автор и ведущий ряда популярных телевизионных циклов, в том числе исторического документального цикла «Лубянка»[8], который завоевал высшую телевизионную награду «ТЭФИ» в номинации «Сериал телевизионных документальных фильмов». Автор документального фильма «Лебединое озеро по заказу ГКЧП»[9]. Член Союза журналистов РФ. Член Союза кинематографистов РФ.

До декабря 2017 года — генеральный директор телекомпании «Останкино»[10].

Фильм о Николае Гастелло[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

В 2007 году на Первом канале в цикле «Тайны века» вышел фильм Сергея Медведева под названием «Николай Гастелло. Кто совершил великий подвиг?». Почти сразу же против этого фильма выступил сын Гастелло, Виктор, обвинив Сергея Медведева и Первый канал во лжи и клевете[11].

Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Женат. Имеет сына и дочь.

Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Медаль «Защитнику свободной России» (2 февраля 1993) — за исполнение гражданского долга при защите демократии и конституционного строя 19—21 августа 1991 года[12].
  • Телевизионная премия «ТЭФИ» (номинация «Сериал телевизионных документальных фильмов», 2002) — за документальный фильм «Лубянка». «Л. Троцкий. Обречён на убийство»[13].
  • Премия ФСБ России (номинация «Телевизионные и радиопрограммы», 2007) — за документальный фильм «Операция Агент.ru» из цикла «Лубянка».
  • Премия ФСБ России (номинация «Телевизионные и радиопрограммы», 2009) — за документальный фильм «Юрий Андропов. Пятнадцать месяцев надежды».
  • Премия ФСБ России (номинация «Телевизионные и радиопрограммы», 2012) — за документальный цикл «Тайны разведки».
  • Премия ФСБ России (номинация «Телевизионные и радиопрограммы», 2014) — за документальные фильмы о сотрудниках органов безопасности.

Անդամակցության աստիճան[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ «Иду и смотрю». Итоги. 2013-08-19.
  2. ↑ Указ Президента Российской Федерации от 15.03.1995 г. № 270 «О пресс-секретаре Президента Российской Федерации»
  3. ↑ Распоряжение Президента Российской Федерации от 16.08.1995 г. № 381-рп
  4. ↑ Указ Президента Российской Федерации от 13.08.1996 г. № 1160 «О Медведеве С. К.»
  5. ↑ Большая биографическая энциклопедия
  6. ↑ Загадки века — Телеканал «Звезда»
  7. ↑ «Сергей Медведев: «Мое положение меня устраивает»». Независимая газета. 2005-02-11.
  8. ↑ «Сергей Медведев воскресил Гитлера». Комсомольская правда. 2002-10-14.
  9. ↑ ««ЛЕБЕДИНОЕ ОЗЕРО» ВЫСОХЛО. Новый телесезон начался с юбилея ГКЧП — но без балета». Новая газета. 2001-08-23.
  10. ↑ «Иду и смотрю». Итоги. 2013-08-19.
  11. ↑ «Оставьте героев в покое!». Литературная газета. 2008-06-18.
  12. ↑ Указ Президента Российской Федерации от 02.02.1993 г. № 174 «О награждении медалью «Защитнику свободной России» активных защитников конституционного строя»
  13. ↑ «Победители конкурса «ТЭФИ—2002»». Фонд «Академия Российского телевидения» — Национальный телевизионный конкурс «ТЭФИ». Վերցված է 2013-10-13-ին.
  14. ↑ Указ Президента Российской Федерации от 12.06.1996 г. № 885 «О присвоении квалификационных разрядов федеральным государственным служащим Администрации Президента Российской Федерации»

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]


Категория:Выпускники факультета журналистики МГУ Категория:Пресс-секретари президента Российской Федерации Категория:Лауреаты премии ФСБ Категория:Действительные государственные советники Российской Федерации 1 класса Категория:Телепродюсеры России

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Մասնակից:Սարիբեկյան_Նունե/Սևագրություն_3&oldid=5943635» էջից