Մասնակից:Սարիբեկյան Նունե/Սևագրություն 2
| Արգենտինական դոգ | |
|---|---|
 | |
| Առանձնահատկություններ | |
| Դասակարգում և տեսականմուշ | |
| Շուն (Canis lupus familiaris) |
Արգենտինական դոգ, Արգենտինայում ծնված շների առաջին և միակ պաշտոնական ճանաչված ցեղը: Երբեմն արգենտինական դոգերը կոչվում են արգենտինական մաստիֆներ կամ դոգո արգենտինո:
Ցեղատեսակի պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ցեղատեսակը ստեղծվել է 1920-ական թվականներին դոկտոր Անտոնիո Նորես Մարտինեսի կողմից[1]: Ցեղատեսակի ստեղծման գործընթացին մասնակցել է շան տաս տեսակ՝ կորդովական կռվարար շուն (որը առաջացել է իսպանական մաստիֆի, հին բուլդոգի և բռնցքամարտիկի միախառնումից), գերմանական շուն (արլեկին), որի արյունը խառնել են հասակի բարձրացման համար, մեծ պիրենեյան շուն՝ դիմացկունության և սպիտակ գույնի ամրացման համար, բորդո դոգ՝ ուժեղություն տալու համար, իռլանդական գայլ՝ արագության բարձրացման համար, անգլիական պոյնտեր՝ հոտառության լավացման համար[2]:
Ցեղատեսակի ստեղծման առաջին փուլ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1925 թվականին Անտոնիո Նորես Մարտինեսի գլխում առաջացավ մի նոր միտք, ըստ որի պետք է ստեղծվեր շան այնպիսի ցեղատեսակ, որն արևմտյան Արգենտինայի պայմանների համաձայն պետք է կարողանար որսալ խոշոր վայրի թռչուններ։ Անտոնիոն այդ ժամանակ 18 տարեկան էր: Որպես հիմք բուծման, նա որոշում է օգտագործել տեղական շների ցեղատեսակներ՝ Կորդովայի (Perro Pelea de Cordobes) մարտական շունը։ Իր ընտանիքի շատ ընկերներ պահել էին այդ ցեղատեսակի շներից և Անտոնիոն բազմիցս նկատել էր նրանց ուժեղ կողմերը, ինչպիսիք են՝ խիզախությունը, կամքը հաղթանակի հասնելու և գերազանց ֆիզիկական տվյալները։
Как национальная порода аргентинский дог состоялся 21 мая 1964 года, когда был признан Кинологической Федерацией Аргентины. Официальное международное признание FCI произошло 31 июля 1973 года. Первоначально породу внесли во II группу вместе с другими молоссами. Впоследствии под давлением национального клуба Аргентины порода на время была переведена к гончим, но вскоре вновь вернулась во II группу, где и находится до сих пор.
В Европе Аргентинские доги были практически неизвестны до 70-х годов XX века, когда австрийский кинолог Отто Шимф, прибывший в Аргентину и увидевший этих собак, был поражён этой породой. Благодаря этому, порода стала известна в Европе и добилась большого успеха в Италии и Франции.
Охотничьи качества породы[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Порода предназначена для использования в качестве охотничьей собаки как травильная гончая (в своре) по крупному зверю. Основным объектом охоты, как правило, является пума и пекари. Собака может долго на высокой скорости преследовать зверя и у неё ещё должно хватать сил, чтобы вступить с ним в схватку. Мелкая же и средняя добыча умерщвляется до прихода охотника. Следует заметить, что ни одна порода в мире не способна справиться в одиночку с пумой, чей вес достигает центнера. При использовании против пумы своры из пяти собак, как правило, две из них погибают. На такую атаку способны лишь очень смелые животные[2]. Кроме того, аргентинские доги славятся, как отличные охранники и собаки-телохранители. В связи с повышением интереса к аргентинскому догу как к шоу-собаке, наблюдается отдельное направление в разведении породы, где собаки утрачивают рабочие качества, становятся более тяжелыми по конституции. Соответственно, это может привести к деградации популяции, что можно часто наблюдать в других охотничьих породах.
Տեսակի կռվելու որակը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Տեսակը երբեք չի օգտագործվում կռվելու նպատակով: Թեպետ հայտնի է, որ արգենտինական շները շատ լավ են հանդես գալիս այս կատեգորիայիում: Ներկայումս շների մեծ մասը, ապրելով Արգենտինայի սահմաններում, օգտագործվում է որպես կոմպանիոն:
Տեսակի անվտանգության որակը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ժամանակակից տեխնոլոգիաների աշխարհում շունն այլևս չի կարող կատարել նախորդ դարում կատարած գործառույթները: Այնուամենայնիվ տեսակի շատ սիրահարներ այսօր էլ զբաղվում են իրենց արգենտինական շներով՝ մասնագիտացած վարժեցման հրապարակներում: Արգենտինական շները շուտ են սովորում՝ լինելով շատ շփվող և հասկացող: Սպորտային կառուցվածքը և մեծ ֆիզիկական ուժը հնարավորություն են տալիս այս շներին հիանալիորեն պաշտպանել իրենց տերերին:
Եթե արգենտինական շունն ապրում է պարսպապատ տարածքում, ապա հատուկ ուսուցում հաճախ չի պահանջվում: Այս շները, որսորդական բնազդի շնորհիվ, շատ զգայուն են մարդու զգացական ֆոնին և անմիջապես արձագանքում են վտանգին` պաշտպանելով նրանց վստահված տարածքները և սեփականատիրոջ սեփականությունը:
Արգենտինական շունն արգելված է 10 երկներում, ներառյալ Ավստրալիայում, Նոր Զելանդիայում և Պորտուգալիայում:
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Стандарт FCI № 292 от 02.08.2012(անգլ.)
- ↑ 2,0 2,1 Клуб аргентинских догов США(անգլ.)