Մասնակից:Նանե Ոսկանյան/Ավազարկղ

ru:Сезер, Эме Էմե Ֆերնան Դավիդ Ցեզար, Մարտինիկյան ֆրանսիացի գրող, բանատտեղծ և հասարակական գործիչ: Հակագաղութատիր, Մարտինկայի անկախության կողմնակից, սևամորթների հայեցակարգի տտեղծողներից մեկը:

Կենսագրություն

Ծնվել է սևամորթ աշխատողի և դերձակուհու բազմազավակ ընտանիքում։ Տատիկը նրան սովորեցրել է կարդալ, Մարտինկայում գրագետ կանանցից մեկը։ 1919-1924 թվականներին սովորել է Բաս-Պուենտե դպրոցում, ապա Ֆոր-դե-Ֆրանսեյում։ 1931 Ցեզարը տեղափոխվել է Պարիզ, որտեղ էլ ընդունվել է բարձրագույն Լյուդովիկոս առաջինի լիցեյը, հանդիպել է Լեոպոդ Սենգորի հետ, հետագայում դարձել է Սենգալի մեծ գրողներից մեկը և երկրի առաջին նախագահ, իրենց ըներկությունը շարունակվեց մինչև 2001 թվականը՝ Սենգորի մահը։ Ֆրանսիական մայրաքաղաքում սովորած աֆրիկյան ուսանողների հետ միասին Ցեզար սկսեց հրատարակել «Սև ուսանող»(L'Étudiant noir, 1934) ամսագիրը։ Այդ հրատարակության էջերում նա առաջինն է շարադրել սևամորթների հայեցակարգի, սևամորթ ռասայի միասնականությունը, ստրկացված և տա

На страницах этого издания он впервые изложил концепцию негритюда — единства чёрной расы, порабощённой и разбросанной по свету в результате колониальной экспансии европейцев. Несмотря на демонстративный вызов официальной колониальной идеологии, негритюд первоначально носил культурный характер и служил для отстаивания ценностей африканских народов, подавлявшихся колонизаторами. Сам Сезер заявлял: «Я принадлежу к расе тех, кого угнетают» (Je suis de la race de ceux qu’on opprime). В 1935 году он поступил в Эколь нормаль и, отдыхая в Далмации, начал работать над «Дневником возвращения в родную страну» (Cahier d’un retour au pays natal) — произведением, с которого началась его слава (завершено в 1938). В этой написанной свободным стихом поэме Сезер яростно отстаивал достоинство своей расы. Завершив образование, он вместе с женой Сюзанной Русси вернулся на Мартинику и стал работать преподавателем в Форт-де-Франсе, в лицее, который некогда сам окончил.