Մասնակից:Էմիլյա Ասիրյան/Ավազարկղ

Խիլոդոնելոզ, լճակային ձկներիին վազիոն հիվանդություն։ Հարուցիչները Chilodonella ciprini-ին ֆուզորիաներնեն։ Ախտահարվում են մաշկն ու խռիկները։ Վարակվում են հիվանդ ձկներից (այդ թվում՝ աղտոտված)՝ ջրի միջոցով։ Հիվանդանում են մի այն 1 տարեկան ձկները՝ ձմռանը։ Բնորոշ ախտանշանը. ձկները դուրս են գալիս լճակի մակերևույթ։ Մարմնի, խռիկների վրա գոյանում են «կաթնային» փառ և լորձ, ապա սկսվում է խռիկների մեռուկացում, բուռն ինվազիայի դեպքում՝ ձկների զանգված. անկումներ։

Նկարագրություն

Ախտորոշումը

Ախտորոշումը մաշկի քերուկներում ինֆուզորիաների մանրադիտակ հայտնաբերում։

Բուժումը

Բուժումը ձմռանը լճակներում ձկների մշակում (ջրամբարում ստեղծում են կերակրի աղի 0,1–0,2%-անոց լուծույթ և ձկներին այնտեղ պահում 1–2 օր)։ Ջրի ջերմաստիճանի 1oC-ից ցածրի դեպքում աղի փոխարեն օգտագործում են մալաքիտային կանաչ, որը սառցանցքերով լցնում են լճակ, ստեղծելով 0,1–0,2 գ/մ3 կոնցենտրացիա, 4–5 ժ։ Մշակումը կատարում են օրու մեջ՝ 2 անգամ։

Կանխարգելումը

Կանխարգելումը աղտոտված ձկների ու ջրի միջոցով հարուցիչներիներ սբերման կանխում։ Դրա համար ջրա մատակարարման ջրանցքներում և ջրհորդաններում տեղադրում են ցանցեր և 25–40 սմ հաստությամբ մանրախճավազային զտիչներ։ Անապահով լճակների դեզին վազացում՝ չհանգածկրով կամ քլորակրով։ Ձմեռնամուտից առաջ և գարնանը ձմեռանոցներից ձկնաորսի ժամանակ մշակում են հակամակաբուծ աղային կամ ամոնիակային լոգնոցներում։