Մասնակից:Գագիկ Եղյան/Ժոզի Բարտել

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Գագիկ Եղյան/Ժոզի Բարտել
Անձնական տեղեկություն

Ժոզի Բարտել ( ֆր.՝ Josy Barthel, ), թեթև ատլետ, միյակ օլիմպիական ոսկե մեդալակիրն Լյուքսեմբուրգում:

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ժոզի Բարտելն ծնվել է Մամեր քաղաքում: 1947 և 1948 թվականներին Բարտելն աշխարհի առաջնության ժամանակ զինվորականների շրջանում նվաճեց 3 ոսկե մեդալ միջին տարածության վազքերում: 1948 թվականի Լոնդոնի օլիմպիական խաղերում նա տեղ զբաղեցրեց լավագուն տասնյակում: 1952 թվականին Հելսինկում նվաճեց առաջին հորիզոնականն 1500 մետր վազքում օլիմպիական ռեկորդով, պատմության մեջ դարձավ երկրորդ մարզիկն, ով օլիմպիական մեդալ բերեց Լյուքսեմբուրգ և մինչ օրս մնում է միյակ լյուքսեմբուրգացի չեմպիոնն: 1956 տվականին մասնակցեց Ամառային Օլիմպիական խաղերին, բայց մեդալներ չնվաճեց, ինչից հետո ավարտեց ելույթներն:

1962-ից 1972 թվականներին Բարտելն ղեկավարել է Լյուքսեմբուրգի թեթև ատլետիկայի ֆեդերացիյան, իսկ 1973-ից 1977 թվականներին Լյուքսեմբուրգի օլիմպիական կոմիտեն:

Երկրի մայրաքաղաքում գտնվող ստադիոնն անվանակոչվել է ի պատիվ Ժոզի Բարտելի, այնտեղ իր տնային հանդիպումներն է անց կացնում Լյուքսեմբուրգի ֆուտբոլի ազգային հավաքականն:

Հետաքրքիր փաստեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մինչ Ժոզի Բարտելն բնիկ լյուքսեմբուրգացին արդեն հաղթել էր օլիմպիադայում. 1900 թվականին ռուս.՝ Мишель Теато հաղթել է մարաթոնն, բայց նա հանդես է եկել Ֆրանսիայի համար: Բարտելի հաջողությունն անսպասելի էր կազմակերպիչների համար: Երբ եկավ հաղթողներին պատվելու ժամանակն պարզվեց, որ օրհներգի ձայնագրությունը չկա և նվագախումբն կատարեց իմպրովիզացիա: Բարտելն պատվանդանին լացեց, բայց ոչ հաղթանակի ուրախությունից, այլ վիրավորանքից: Կոմիտետն իհարկե ներողություն հաըտնեց կատարված իրավիճակի համար: Այդ կամ այլ ձևում Լյուքսեմբուրգն այլևս չի նվաճել օլիմպիական ոսկե մեդալ:

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]