Մասնակից:Ավանեսյան Էրիկ/Ավազարկղ

Կլեոպատրա II (ալ-հունական Կլեոպատրա), եգիպտական թագուհին, Պտղոմեոս 5-րդի և Կլեոպատրա Syrah- ի դուստրը [1]:

Մոր մահանալուց հետո նա ամուսնավ իր եղբայր Պտղոմեոս VI- ի հետ մ.թ.ա. 173-ին: ե. որոնցից Պտղոմեոս VII ծնվեց, Կլեոպատրա III եւ Կլեոպատրա Տաու:

Պտղոմեոսի VI- ի համանախագահը եղել է 171-164 թվականներին: ե. Նրա մահից հետո ստիված էր ամուսնանալ իր երկրորդ եղբայր Պղոմեոս VIII Ֆիսկոնին, սպանված է իր տղան VII, երկրորդ ամուսնությունից հետո նա ծնեց մի որդի: Մ.թ.ա. 142 թ. ե. Ֆիսկոնը ամուսնացավ իր դստեր Կլեոպատրա III-ի հետ եւ հայտարարեց նրան, որպես նրա համանախագահ: մ.թ.ա. 131-ին: ե. Կլեոպատրա II բարձրացրեց ապստամբություն եւ քշեց Պտղոմեոս VIII Fiskona եւ Կլեոպատրա III Եգիպտոսից: Դրանից հետո նա հայտարարեց իր 12-ամյա որդին, Պտղոմեոս Մեմֆիտի թագավոր եւ նրա անվան համանախագահ: Սակայն Պտղոմեոս VIII Fiskona- ին հաջողվեց հասնել իր որդուն, նրան սպանելով եւ նրա մարմինը հաել Կլեոպատրա: Նա ստիպված էր մալ միակ ղեկավարը: Դրանից հետո նա առաջարկեց եգիպտական ​​թագը Սիրիայի Դեմետրրիուս II- ին, սակայն նա նոյնպես սպանվեց Ֆիսկոնի կողմից եւ էր փաչել Սիրիա: Պտղոմեոս VIII Ֆիսկոնի եւ Կլեոպատրա III- ի հետ հանրային հաշտեցումը տեղի է ունեցել մ.թ.ա 124 թ. ե. Դրանց հետո նա ղեկավարում է իր եղբոր եւ դստեր հետ մինչեւ մ.թ.ա 116 թվականը: ե. Երբ Պտղոմեոս VIII- ը Fiskon- ն մահացավ եւ ժառանգեց գահը Կլեոպատրա III-ին: Դրանից կարճ ժամանակ անց մահացավ Կլեոպատրա II- ը:

Անուն

Клеопатра II (др.-греч. Κλεοπάτρα) — египетская царица, дочь Птолемея V и Клеопатры Сиры[1].

После смерти матери была выдана замуж за своего брата Птолемея VI в 173 г.до н. э. от которого родила Птолемея VII, Клеопатру III и Клеопатру Тею.

Была соправительницей Птолемея VI с 171 по 164 гг до н. э. После его смерти была вынуждена выйти замуж за своего второго брата Птолемея VIII Фискона, убившего её сына Птолемея VII, от второго брака она также родила сына. В 142 г. до н. э. Фискон женился на её дочери Клеопатре III и объявил её своей соправительницей. в 131 г. до н. э. Клеопатра II подняла восстание и выгнала Птолемея VIII Фискона и Клеопатру III из Египта. После этого она провозгласила своего 12-летнего сына Птолемея Мемфитиса царём и своим номинальным соправителем. Однако Птолемею VIII Фискона удалась захватить своего сына, убить его и переслать части его тела Клеопатре. Ей пришлось остаться единственной правительницей. После этого она предложила египетскую корону Деметрию II Сирийскому, однако он тоже был убит Фисконом и ей пришлось бежать в Сирию. Публичное примирение с Птолемеем VIII Фисконом и Клеопатрой III произошло в 124 г. до н. э. После этого она правила совместно со своим братом и дочерью до 116 г. до н. э. Когда Птолемей VIII Фискон умер и завещал трон Клеопатре III. Вскоре после этого Клеопатра II умерла.