Մասնակից:Ալբերտ Համբարյան/Ավազարկղ 1

«Լոձերի», Մեղրիում՝ Գյուժդի, Եղեգնաձորում՝ Հյուլի, դեղձենու սորտախումբ, ստեղծվել է ժողովրդական ընտրա սերման ճանապարհով: Կորիզիցչան ջատ վողսպի տակամիս պտուղներով սորտեր, որոնք տարբերվում են գույնով (սպիտակ, կարմիր, կանաչ), որակով և հասունացման ժամկետով (սեպտի 10-ից նոյեմբի 10-ը): Ամենաշատ տարածվածը և բարձրարժեքը Լոձշեր տավորն է: Մշակվում է Հայաստանի Հանրապետություն դեղձենու մշակության բոլոր գոտիներում: Ծառն ուժեղաճ է, ձգված-կլորավուն պսակով: Պտղաբերում է տնկման 3-րդ տարում: Պտուղը՝ միջին մեծության և խոշոր (150-200 գ), գնդաձև, կլորավուն կամ սուրկտուցով: Պտղամաշկը՝ միջին հաստության, բաց դեղնասպիտակավուն, պտղի 2/3 մասով՝ շերտավոր կարմրությամբ: Պտղամիսը՝ կորիզից չանջատ վող, սպիտակ կամ սերուցքագույն, կորիզի մոտ՝ գունավորված, Լոլիկի բակտերիային քաղցկեղ Լոլիկի թացնեխում Լոլիկի գագաթնային փտում Լոլիկի ստոլբուր Լոձերի 404 ամուր, կռճիկային, հյութալի, թթվաշա քաղցր, դուրեկան բուրմունքով և համով: Պտուղների հասունցումը՝ սեպտի 2-րդ տասնօրյակից նոյեմբի 1-ին տասնօրյակը: Բերքատվությունը՝ 250 ց/հա և ավելի: Փոխադրունակ է: Բերքն օգտագործվում է թարմ և վերամշակված (մուրաբա, կոմպոտ):

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատված վերցված է «Գյուղատնտեսական հանրագիտարանից», որի նյութերը թողարկված են՝ Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում-Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։