Հայկական նավաշինություն
Հայկական նավաշինություն, նավաշինության ավանդույթը Հայաստանում։
Կիլիկյան Հայաստան[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Կիլիկյան Հայաստանի նավաշինությունը առաջացել էր երկու նավաշինությունների ավանդույթների՝ Վանի նավաշինության դպրոցի և միջերկրածովյան (նաև արաբական դաուների ազդեցությամբ) դպրոցը միախառնման արդյունքում, քանի որ լճային նավաշինությունը բերել են ծովափ։ Արաբ պատմագիր Իբն էլ Վարդին Եգիպտոսի սուլթանության զորքերի կողմից 1322 թվականին Այաս նավահանգստի գրավման նկարագրության մեջ հիշատակում է կիլիկյան երեք ռազմանավերի անունները՝ Այաս, Շամա, Ատլաս[1]։
Կիլիկիայի փոքր նավակները կրկնօրինակում էին Վանա լճի փոքր նավակներին։ Միջին նավերի մեջ զգացվում է հարևանների ազդեցությունը։ Մանրանկարների և Կիլիկյան Հայաստանի ժամանակակիցների վկայությունների թողած համաձայն հայկական մեծ նավերը երկու տեսակ են եղել՝ ցրկանավեր և բերդանավեր, որոնք հիմնականում ծառայել են որպես ռազմանավեր։
Ժամանակակից վիճակ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հիմնվելով հայկական ձեռագրերի վրա «Այաս» նավագնացական ակումբի ներկայացուցիչները վերականգնել են 24 հայկական նավերի գծագրերը։
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Մ.Հ. Ճեվահիրճյան Այաս նավահանգիստ-քաղաքը Կիլիկիայում.