Կոնֆետի ծառ
Կոնֆետի ծառ[1] (Հրուշակեղենի ծառ) կամ քաղցր էակներ, թփուտների ընտանիքի երկարամյա ծառ[2]։ Հայտնի է Ճապոնիայից, Արևելյան Չինաստանից, Կորեայից և Հիմալայան լեռներից, որտեղ կարող է աճել ծովի մակարդակից մինչև 2000 մետր բարձրության վրա, կավային կամ թաց ավազոտ հողի վրա[3]։ Ծառը կարող է աճել մինչև 10-20 մետր բարձրության։ Արտաքին տեսքից բավականին դեկորատիվ է. ծաղկող թագ, մեծ փայլուն մուգ կանաչ տերևներ, փոքրիկ մարմնագույն ծաղիկներով, ծաղկում է հուլիսին[4]։ Չոր կորիզավոր պտուղները աճում են մսալի պտղակոթի վերջում[5]։
Պտղակոթի քաղցր բույրը ուտելի հումք է և հիշեցնում է թթվաշ չամիչի[6]։ Հետևաբար, կոնֆետի ծառը անվանում են նաև ճապոնական չամիչի ծառ[7]։ Չորացրած պտղակոթը կարող է օգտագործվել որպես չամիչ:
Օգտագործում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Կոնֆետի ծառի (հրուշակեղենի ծառ) պտուղները քաղցր է, բուրավետ և ուտելի՝ և՛ հում, և՛ եփած վիճակում։ Չորացրած ժամանակ նայում և համտեսում են ինչպես չամիչ։ Սերմերի, թփուտի և երիտասարդ տերևների մզվածքը կարող է օգտագործվել որպես մեղրի փոխարինող և օգտագործվում է գինու և կոնֆետի պատրաստման համար[8]։ Տերևների մզվածքը պարունակում է գլիկոզիդներ, որն իրականացնում է հակաքաղցր գործունեություն[9]։
Փայտանյութը լավն է և ամուր և օգտագործվում է շինարարության ու կահույքի պատրաստման մեջ[10]։
Այն օգտագործվել է որպես ավանդական դեղամիջոց չինական, կորեական և ճապոնական բժշկության մեջ՝ ջերմության, մակաբուծական վարակների և լյարդի հիվանդությունների բուժման համար[11]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Dechoum M. S., Castellani T. T., Zalba S. M., Rejmánek M., Peroni N., Tamashiro J. Y. (2014-12-16)։ «Community structure, succession and invasibility in a seasonal deciduous forest in southern Brazil»։ Biological Invasions 17 (6): 1697–1712։ ISSN 1387-3547։ doi:10.1007/s10530-014-0827-6
- ↑ Elliott Stephen, Navakitbumrung Puttipong, Kuarak Cherdsak, Zangkum Sudarat, Anusarnsunthorn Vilaiwan, Blakesley David (2003-10)։ «Selecting framework tree species for restoring seasonally dry tropical forests in northern Thailand based on field performance»։ Forest Ecology and Management 184 (1-3): 177–191։ ISSN 0378-1127։ doi:10.1016/s0378-1127(03)00211-1
- ↑ Facciola, Stephen. (1990)։ Cornucopia : a source book of edible plants։ Vista, CA: Kampong Publications։ ISBN 0-9628087-0-9։ OCLC 23019595
- ↑ Alternative sweeteners։ Nabors, Lyn O'Brien, 1943- (3rd ed., rev. and expanded ed.)։ New York: M. Dekker։ 2001։ ISBN 0-8247-0437-1։ OCLC 46822334
- ↑ Hyun Tae, Eom Seung, Yu Chang, Roitsch Thomas (2010-04-08)։ «Hovenia dulcis– An Asian Traditional Herb»։ Planta Medica 76 (10): 943–949։ ISSN 0032-0943։ doi:10.1055/s-0030-1249776
- ↑ «Hovenia dulcis Thunb.»։ Berlin/Heidelberg: Springer-Verlag
- ↑ Головкин Б. Н. О чём говорят названия растений. — М.: Агропромиздат, 1986. — С. 71. — 160 с.
- ↑ Facciola Stephen (1990-11-01)։ Cornucopia: a source book of edible plants։ Kampong Publication։ ISBN 0-9628087-0-9
- ↑ Lyn O'Brien Nabors (2001-06-01)։ Alternative Sweeteners 3e։ CRC PressI Llc։ ISBN 978-0-8247-0437-7
- ↑ «Israel's Messenger, Volume 24, Issue 05 - 1927-08-05»։ Manchuria Daily News Online։ Վերցված է 2020-02-23
- ↑ Hyun TK et al. Hovenia dulcis--an Asian traditional herb. Planta Med. 2010 Jul;76(10):943-9. PubMed
| ||||||||||
