Զենիթային թնդանոթ

Զենիթային թնդանոթ, օդային նշանակետեր ոչնչացնող հրետանային զենք։ Գործածվում են 1914 թվականից։ XX դ․ 50-ական թթ․ զենիթայիև հրթիռայիև համալիրների (զենիթային կառավարվող հրթիռի, գործարկման տեղակայանքի, հայտնաբերման և նշանառման ռադիոլոկացիոն կայանի, կառավարման համակարգի, վերահսկիչ-չափիչ ապարատուրայի և տրանսպորտի միջոցների համախումբ) ի հայտ գալով կիրառություն են ստացել 2—4 փողանի, փոքր տրամաչափի (20—60 մմ) ավտոմատ ինքնագնաց զենիթային թնդանոթները, որոնք ունեն մինչն 90° ուղղաձիգ, 300° շրջանային գնդակոծում, արկի սկզբնական արագաձգությունը՝ 1 րոպեում 500 կրակոց։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 3, էջ 685)։