Ալեքսանդր Դյուկով
Ալեքսանդր Դյուկով | |
Կրթություն՝ | Սանկտ Պետերբուրգի ծովային տեխնիկական համալսարան (1991) |
---|---|
Մասնագիտություն՝ | մենեջեր և քաղաքական գործիչ |
Ծննդյան օր | դեկտեմբերի 13, 1967 (55 տարեկան) |
Ծննդավայր | Լենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ |
Քաղաքացիություն | ![]() |
Ալեքսանդր Վալերևիչ Դյուկով (ռուս.՝ Алекса́ндр Вале́рьевич Дю́ков, դեկտեմբերի 13, 1967, Լենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), ռուս թոփ մենեջեր, Գազպրոմ նեֆտ ԲԲԸ գլխավոր տնօրեն, վարչության նախագահ։ 2019 թվականի փետրվարի 22-ից Ռուսաստանի ֆուտբոլային միության նախագահ։
1991 թվականին ավարտել է Լենինգրադի նավաշինարարական ինստիտուտը՝ ինժեներ-աերոգիդրոմեխանիկ մասնագիտությամբ[1]։
Forbes-ի տվյալներով՝ 2018 թվականին ամենահարուստ ռուսաստանցիների վարկանիշում գտնվել է 191-րդ տեղում՝ 500 մլն դոլար կարողությամբ[2]։
Կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- 1996-1998 թվականներին շարունակաբար զբաղեցրել է Պետերբուրգյան նավթային տերմինալ համատեղ ձեռնարկության ֆինանսական տնօրենի և գլխավոր տնօրենի պաշտոնները։
- 1998-1999 թվականներին աշխատել է Սանկտ Պետերբուրգի ծովային նավահանգիստ ԲԲԸ-ի տնտեսության գծով տնօրեն և գլխավոր տնօրենի պաշտոնակատար։
- 2000-2003 թվականներին՝ Պետերբուրգի նավթային տերմինալ ՓԲԸ տնօրենների խորհրդի նախագահ։
- 2001 թվականին ստացել է MBA աստիճան։
- 2003-2006 թվականներին՝ ՍԻԲՈՒՐ ընկերության նախագահ։
- 2006-2011 թվականներին՝ ՍԻԲՈՒՐ Հոլդինգ ԲԲԸ-ի տնօրենների խորհրդի նախագահ։
- 2011 թվականից՝ ՍԻԲՈՒՐ Հոլդինգ ՓԲԸ տնօրենների խորհրդի նախագահի տեղակալ։
- 2006 թվականի նոյեմբերին Գազպրոմ նեֆտ ընկերության նախագահի պաշտոնակատար։
- 2006-2008 թվականներին՝ Գազպրոմ նեֆտ ԲԲԸ նախագահ։
- 2008 թվականից՝ Գազպրոմ նեֆտ ԲԲԸ վարչության նախագահ, գլխավոր տնօրեն[3]։
- 2019 թվականի փետրվարի 22-ին Մոսկվայում կայացած արտահերթ խորհրդաժողովում միաձայն ընտրվել է Ռուսաստանի ֆուտբոլային միության նախագահ[4]։
Աշխատանք «Գազպրոմ նեֆտ»-ում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ալեքսանդր Դյուկովը Գազպրոմ նեֆտը ղեկավարում է 2006 թվականից։ 2016 թվականի դեկտեմբերին Գազպրոմ նեֆտ ԲԲԸ-ի տնօրենների խորհուրդը հինգ տարով երկարաձգել է Դյուկովի հետ պայմանագիրը՝ որպես գլխավոր տնօրեն, վարչության նախագահ[5]։
12 տարվա ընթացքում նրա ղեկավարությամբ ընկերությունը կրկնակի ավելացրել է արդյունահանման ծավալները[6]։ 2017 թվականի արդյունքներով Գազպրոմ նեֆտը նավթի արդյունահանման և վերամշակման ծավալով երկրի խոշորագույն ընկերությունների եռյակում է[7]։
Ալեքսանդր Դյուկովի խոսքով՝ Գազպրոմ նեֆտը մտադիր է ավելացնել արդյունահանումը միջին շուկայից բարձր տեմպերով, որպեսզի ամրապնդվի համաշխարհային թոփ-10-ում և մինչև 2020 թվականը դուրս գա տարեկան 100 մլն տոննայի արդյունահանման ծավալից։ Forbes-ին տված հարցազրույցում նա հայտարարել է, որ միաժամանակ ընկերությունը ձգտում է դառնալ համաշխարհային ոլորտային բենչմարկ, արդյունավետության, անվտանգության և տեխնոլոգիական հագեցվածության չափանիշ[8]։
Ալեքսանդր Դյուկովի նախաձեռնությամբ Գազպրոմ նեֆտը ներառվել է բաժենովյան շքախմբի մշակման մեջ։ 2017 թվականին «Հայրենական տեխնոլոգիաների և բարձր տեխնոլոգիական սարքավորումների համալիրի ստեղծում բաժենովյան շքախմբի պաշարների մշակման համար» նախագիծը ստացել է ազգային կարգավիճակ[9][10][11]։
Պրոֆիլային նախագծի զարգացումը, որի օպերատորն է Գազպրոմ նեֆտը, կօգնի մինչև 2025 թվականը ավելացնել ԱՄՆ-ի թերթաքարային նավթի՝ բաժենովյան սվիտից ռուսական տարբերակի արտադրությունը[12]։
Դյուկովը կողմնակից է նավթի ոլորտում թվային տեխնոլոգիաների ներդրմանը[13]։ Նրա ղեկավարությամբ Գազպրոմ նեֆտ-ում թվային տրանսֆորմացիա է սկսվել[14][15][16]։ 2016 թվականից մինչև 2018 թվականը ընկերությունը հաջողությամբ իրականացրել է բարձր տեխնոլոգիական նախագծեր բլոկչեյնի և լոգիստիկայի ոլորտում արդյունաբերական ինտերնետի ոլորտում (բեռների առաքում Պրիմլոմնայա հարթակ[17]), արհեստական բանականության, նախաակտիվ վերլուծաբանները հիմնված Big Data («Թվային երկվորյակ» համակարգ[18]): 2018 թվականի ապրիլին Դյուկովը որոշում է կայացրել ստեղծել Գազպրոմ նավթի թվային տրանսֆորմացիայի տնօրինություն, որը պետք է ձևավորի ընկերության թվային նախագծերի միասնական համակարգ և զարգացնի սեփական ինտելեկտուալ ծառայությունները[19]։
Անձնական կարողություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ընդգրկվել է ամենահարուստ ռուսաստանցիների ցուցակում՝ շնորհիվ Սիբուրում գործող բաժնետոմսերի բարձրագույն ղեկավարության մրցանակաբաշխության ծրագրի[20]։ 2011 թվականից որպես վարձատրություն ստացել է Սիբուրի բաժնետոմսերի փաթեթը (3.95 %), որը, ԶԼՄ-ների գնահատմամբ, կարող էր արժենալ ավելի քան 500 մլն դոլար։ 2018 թվականին գլխավորել է կապիտալիստ տնօրենների վարկանիշը, որը հրապարակել Է Forbes ամսագիրը։ Փորձագետների գնահատականներով՝ Դյուկովին պատկանող Սիբուր ընկերության բաժնետոմսերի փաթեթն արժե շուրջ 729 մլն դոլար[21]։
Գործունեությունը Զենիթ ՖԱ-ում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2008 թվականի մարտից մինչև 2017 թվականի մայիս Ալեքսանդր Դյուկովը պետերբուրգյան Զենիթ ֆուտբոլային ակումբի նախագահն էր։ Այդ ընթացքում ակումբը երեք անգամ դարձել է Ռուսաստանի չեմպիոն (2010, 2012 և 2015 թվականներին), երկու անգամ՝ Ռուսաստանի գավաթակիր (2010, 2016 թվականներին), ՈՒԵՖԱ-ի գավաթակիր և ՈՒԵՖԱ-ի սուպերգավաթակիր (2008 թվականին)[22]։
2008 թվականից մինչև 2019 թվականի փետրվարը եղել է «Զենիթ» ակումբի տնօրենների խորհրդի նախագահը[23][24][25][26]։ Այդ պաշտոնը նա լքել է ՌՖՄ-ի նախագահի պաշտոնում ընտրվելու կապակցությամբ[27]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «Совет директоров»։ официальный сайт СИБУРа
- ↑ «Александр Дюков» (անգլերեն)։ Forbes.ru։ 2017-04-17։ Վերցված է 2019-01-02
- ↑ «Правление компании»։ официальный сайт "Газпром нефти"։ Արխիվացված է օրիգինալից 2016-11-11-ին։ Վերցված է 2020-06-06
- ↑ «Александр Дюков - президент РФС»։ Официальный сайт Российского футбольного союза։ 2019-02-22։ Վերցված է 2019-02-22
- ↑ «Совет директоров "Газпром нефти" продлил контракт с Дюковым на 5 лет»։ Интерфакс։ 2016-12-29
- ↑ «"Газпром нефть" обошла "Сургутнефтегаз" и вошла в тройку призеров добычи нефти в России»։ Интерфакс։ 2018-02-15
- ↑ ««Газпром нефть» вкратце»։ официальный сайт "Газпром нефти"։ Արխիվացված է օրիգինալից 2018-04-24-ին։ Վերցված է 2020-06-06
- ↑ ««Не могу простить людям безответственность и безразличие», — Александр Дюков в интервью Forbes | Миллиардеры | Forbes.ru» (անգլերեն)։ www.forbes.ru։ Վերցված է 2018-05-15
- ↑ «"Газпром нефть" начала первый проект по изучению баженовской свиты в ЯНАО»։ ՏԱՍՍ։ 2016-01-25
- ↑ «Рабочей группой по отбору национальных проектов в ТЭК одобрены три новых проекта в нефтегазовой сфере»։ Министерство энергетики РФ։ 2017-04-26։ Արխիվացված է օրիգինալից 2018-04-24-ին։ Վերցված է 2020-06-06
- ↑ «Дюков: разработка баженовской свиты в Югре более не зависит от западных технологий»։ ՏԱՍՍ։ 2017-09-08
- ↑ «Технологический центр Бажен "Газпром нефти" стал отдельным юрлицом»։ ՏԱՍՍ։ 2018-03-19
- ↑ «Александр Дюков: стратегическая цель "Газпром нефти" по добыче не меняется»։ РИА НОВОСТИ։ 2018-02-15
- ↑ «"Газпром нефть" создает в Петербурге центр цифровых инноваций»։ РИА НОВОСТИ։ 2018-04-03
- ↑ «"Газпром нефть" разработает стратегию цифровой трансформации бизнеса»։ РИА НОВОСТИ։ 2018-04-16
- ↑ Цифровая эволюция российской "нефтянки" // ՏԱՍՍ.
- ↑ «В «Газпром нефти» испытали блокчейн и интернет вещей в логистике»։ официальный сайт "Газпром нефти"։ 2018-02-01։ Արխիվացված է օրիգինալից 2018-04-06-ին։ Վերցված է 2020-06-06
- ↑ Цифровой двойник // онлайн-журнал "Сибирская нефть". — 2017. — № 140.
- ↑ «"Газпром нефть" создала новую дирекцию для цифровизации своих проектов»։ ՏԱՍՍ։ 2018-04-16
- ↑ [1]
- ↑ «У кого пакет больше: рейтинг директоров-капиталистов. 1. Александр Дюков | Миллиардеры» (անգլերեն)։ Forbes.ru։ 2018-11-22։ Վերցված է 2019-04-06
- ↑ «Трофеи»։ официальный сайт ФК "Зенит"
- ↑ «Александр Валерьевич Дюков»։ официальный сайт ФК "Зенит"
- ↑ РИА НОВОСТИ (2017-05-26)։ «Дюков станет главой совета директоров ФК "Зенит", Митрофанов может остаться в клубе»
- ↑ «Сергей Фурсенко возглавил футбольный клуб «Зенит»»։ официальный сайт ФК "Зенит"։ 2017-05-26
- ↑ «Фурсенко назначен гендиректором ФК "Зенит", а позже станет президентом клуба»։ РИА НОВОСТИ։ 2017-05-26
- ↑ «Дюков подтвердил уход с поста председателя совета директоров «Зенита»»։ Известия։ 2019-02-22
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Газпром нефть» — ещё 12 млрд рублей на развитие, интервью А. Дюкова, «Интерфакс», 09.06.2011
- Александр Дюков: "Задача «Зенита» — войти в десятку сильнейших клубов Европы, интервью А. Дюкова, газета «Спорт-Экспресс», № 7450, 20.09.2017
- «Не могу простить людям безответственность и безразличие», — Александр Дюков в интервью Forbes, интервью А. Дюкова, журнал «Forbes», 14.05.2018